به گزارش ایرنا از خبرگزاری ایتالیایی آنسا لاتینا، «ژان گوف» مدیر منطقه ای یونیسف برای آمریکای لاتین و کارائیب تاکید کرد: هیچ گاه در این منطقه شاهد چنین آمار بالایی از کودکان و نوجوانان و حتی جوانان مهاجر به همراه خانوادههایشان نبوده ایم.
آمار اعلام شده از سوی صندوق کودکان ملل متحد، افزایش ۴۷ درصدی نرخ مهاجرت در مقایسه با سال ۲۰۲۱ میلادی را نشان می دهد.
ژان گوف در این باره گفت: چنین جریان عظیمی از کودکان و نوجوانان مهاجر صرفا مسئله ای بین دو کشور نیست، بلکه معضلی قاره ای است که مستلزم راه حلی در سطح قاره است.
نماینده سازمان یونیسف همچنین خاطرنشان کرد: «برای نخستین بار، تمام کشورهای آمریکای لاتین، چه به عنوان کشورهای مبدأ، ترانزیتی یا مقصد، خود را متاثر از این موج جدید مهاجرت کودکان می بینند.
گوف همچنین افزود: دولت های متعددی در منطقه وجود دارند که به دلیل فقدان «ظرفیت» لازم یا «دانش محدود» قادر به تامین «نیازهای خاص» کودکان و همچنین نوزادان مهاجر نیستند.
آنچه که در سال جاری و سالهای گذشته دیده شده و برای سالهای آتی پیش بینی می شود، پراکندگی کودکان مهاجر و خانواده هایشان در مسیر آمریکا و کانادا، از طریق کشورهای آمریکای مرکزی و مکزیک است.
یونیسف برآورد کرد که درسال ۲۰۲۲، حداقل یک میلیون و ۲۰۰ هزار کودک و نوجوان خانواده های مهاجر و جوامع میزبان به کمک های بشردوستانه نیاز خواهند داشت. این در حالی است که طبق ارزیابی این نهاد بین المللی، تنها برای کمک کشور غرق محرومیتی چون هائیتی، دستکم به ۹۷ میلیون دلار نیاز است.
در سال جاری میلادی (۲۰۲۱)، دنیا شاهد عبور هزاران مهاجر از جمله صدها کودک بود که اکثر آنها از کشورهای هائیتی، کوبا، ونزوئلا و جوامع آفریقایی به سوی آمریکا و کشورهای اروپایی گسیل می شدند.
اگرچه براساس گزارش این نهاد، ترکیبی از عوامل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی متعدد ازجمله پیامدهای ناشی از تغییرات آب و هوایی و ناشی از بحران بهداشتی کرونا، در پیدایش پدیده مهاجرت موثر هستند، اما در این گزارش ها هیچ گاه، به علل ریشهای بسیاری از معضلات اقتصادی به عنوان یکی از عوامل اصلی مهاجرت، ازجمله اعمال فشارها و تحریم های غیرقانونی علیه ونزوئلا، کوبا، نیکاراگوئه و... و. اشاره ای نمی شود. سیاست های قهری اعمال شده از سوی واشنگتن و متحدانش که ملت های آمریکای لاتین را از بسیاری از حقوق بشری و تامین نیازهای اساسی خود محروم کرده است.
به نوشته اندیشکده ونزوئلایی میسیون برداد، داستان غم انگیز مهاجران ونزوئلایی، به ابزاری سیاسی برای دستیابی به اهداف آمریکا برای تغییر دولت ونزوئلا تبدیل شده و بدون توجه به اقدامات قهرآمیز واشنگتن علیه کاراکاس، دچار سانسور سیاسی شده است. درصورتی که این موضوع با جزئیات واقعی آن پرداخته شود، بسیاری از تناقض های آن آشکار می شود.
اگرچه پدیده مهاجرت در کشورهایی مانند ونزوئلا، کوبا و ... ناشی از عوامل اقتصادی متاثر از اقدامات یکجانبه و قهرآمیز آمریکا است، اما بسیاری از نهادها و رسانه های غربی تابع واشنگتن، بدون توجه به عوامل اصلی مانند تحریم ها به عنوان موانعی جدی در مسیر اقتصادی این کشورها، همواره دولت های ناهمسو با منافع خود را به عنوان مسبّب این شرایط به تصویر می کشند.