براساس مطلب دریافتی ایرنا از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، عباس رضاییان زاده گفت: گاز مونوکسیدکربن، گازی بی رنگ و بی بو است که از شومینه و بخاری بدون دودکش، اجاق ها، وسایل گازی پخت و پز و هنگام سوزاندن چوب و زغال متصاعد می‌شود.
وی افزود: اگر این گاز سمی در یک فضای بدون تهویه تجمع یابد، بسیار خطرناک است و موجب مسمومیت و مرگ و میر می شود، به همین دلیل به عنوان «قاتل پنهان» نامگذاری شده است.
رضاییان زاده با ابراز تاسف نسبت به قربانیان این قاتل پنهان که هر ساله با آغاز فصل سرما، سبب مسمومیت تعداد قابل توجهی از هم استانی ها و مرگ خاموش برخی از آنان می شود، اظهار کرد: این در حالی است که با رعایت اصول ایمنی بسیار ساده، به راحتی می توان از بروز این حوادث ناگوار پیشگیری کرد.
وی تعداد قربانیان گاز مونوکسیدکربن استان فارس در سال ۱۳۹۹ را ۵۲ نفر و در هفت ماه سال جاری، ۱۰ نفر اعلام کرد که به دلیل استنشاق این گاز مرگ آور، جان خود را از دست داده اند.
به گفته این مقام مسوول در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مونوکسیدکربن سبک تر از هواست و قابلیت انتشار آن در محیط بسیار زیاد است و چون هموگلوبین خون، میل ترکیبی زیادی با این گاز دارد، مانع رسیدن اکسیژن به بافت های بدن و به سرعت موجب مرگ می شود.
وی اضافه کرد: در سال جاری در بسیاری از نقاط کشور از جمله استان فارس، شاهد روند رو به رشد آمار مسمومیت و مرگ به علت استنشاق گاز منوکسیدکربن بوده ایم و این افزایش موارد، زنگ خطری برای ماه های سرد باقیمانده سال خواهد بود.
رضاییان زاده اعلام کرد: افراد و گروه های در معرض خطر، اغلب افراد با وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین جامعه، به ویژه افراد ساکن در کانکس ها، چادرها و اقامتگاه های موقت و باغ شهری ها هستند که اصول ایمنی را در کاربرد وسایل گرمازا، کمتر رعایت می کنند.
وی بیان کرد: با توجه به اینکه مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن با رعایت اصول ایمنی و انجام راهکارهای ساده، قابل پیشگیری است، بنابراین ارتقای آگاهی و حساس سازی مردم در این خصوص، اهمیت بسیاری دارد که پویش «آموزش پیشگیری از مسمومیت با گاز منوکسیدکربن» تا پایان فروردین سال ۱۴۰۱ و در شبکه های بهداشت و درمان استان، اجرا می شود.
سرپرست معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز از همکاران خود در استان فارس خواست تا با استفاده از ظرفیت های موجود همچون صدا و سیما، سازمان آتش نشانی، اورژانس، شرکت گاز، خبرگزاری ها، فضای مجازی، تبلیغات شهری، سمن ها و شهرداری ها به اجرای برنامه های آموزشی و ترویجی گسترده برای عموم مردم و دانش آموزان بپردازند تا با افزایش آگاهی و تغییر نگرش و رفتار عمومی، دیگر شاهد حوادث ناشی از مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن نباشیم.