به گزارش ایرنا، صدای شکسته شدن تنه قدرتمند درختان در نقاط مختلف دزفول قلب دوستداران طبیعت را جریحه دار کرده و موجب اعتراض آنها شده است.
اره‌های تیز در حالی پیکر درختان دزفول را محکوم به مرگ می‌کنند که وجودشان موجب خیر و برکت برای هر منطقه است و افتادن هرکدامشان آهی از حسرت بر دل شهروندان می‌نشاند.
قطع درختان در مناطق مختلف دزفول اغلب به دلیل گرانی چوب رخ می‌دهد و در برخی موارد با ورود دستگاه قضایی و ادارات مربوطه ناکام می‌ماند اما نوش دارو بعد مرگ سهراب چه سود؟ باز هم تعدی به طبیعت ادامه دارد.
قطع درختان بیشه‌های عباس آباد و زاویه و درختان کهنسال مجاور شهر میانرود و اخیرا روستای انقلاب موجب اعتراض گسترده مدافعان طبیعت شده و لازم است برای نگهداری و حراست از این درختان ارزشمند چاره اندیشی شود.
روح اله رستمی یکی از دوستداران طبیعت دزفول درباره قطع درختان روستای انقلاب می‌گوید: حدود ۱۰۰ درخت اوکالیپتوس از مسیر منتهی به روستای انقلاب قطع شده که مسوولان باید به این موضوع توجه کنند تا به بهانه‌های واهی درختان سبز و حافظ محیط زیست دوباره زیر تبر نروند.
کمی آن طرف‌تر در میانرود درختی قدیمی با قدمتی حدود یک قرن توسط شهرداری این شهر به زمین کوبیده شد و انتشار تصاویر تن به زمین غلطیده آن دل هر فردی را به رنج آورد.
شهرداری میانرود علت ضربه فنی کردن این درخت تنومند را صیانت از جان شهروندان و بازسازی فضای سبز اعلام کرد ولی حداقل سه نسل از همین شهروندان با درخت صدساله خاطره داشتند و با دیدن تصاویر مرگ آن، آه از نهادشان بلند شد.
این شهرداری در توضیحات خود، به آتش کشیدن تعدادی از درختان خشکیده یا ۷۰ درصد خشکیده حاشیه جاده شهر میانرود را یادآور شده و عنوان کرده است که درختان خشکیده شده و یا در حال خشکیدن را با مجوز منابع طبیعی و حفاظت محیط زیست قطع کرده تا از تکرار حوادث جلوگیری شود.
قرار است بنا به اعلام شهرداری میانرود نهال‌هایی بعد از هماهنگی با اداره راهداری در آن مسیر جایگزین شوند ولی اینکه درخت صدساله جزو درختان خشکیده یا در حال خشکیدن بوده مبحثی کارشناسی است که امیدواریم شهرداری این کار کارشناسی را با دقت انجام داده باشد ولی براساس تصاویر، درخت شاخ و برگ‌هایی همچون ردایی سبز بر تن داشته و خشک نبوده است.
جالب اینکه روابط عمومی اداره حفاظت محیط زیست دزفول نیز بعد از اطلاعیه شهرداری میانرود، ضمن محکومیت تخریب محیط زیست و قطع درختان اعلام کرد: برخلاف اظهارات صورت گرفته، تاکنون هیچ گونه مجوزی از طرف سازمان حفاظت محیط زیست برای قطع درختان صادر نشده است و برای جبران خسارت‌های وارد شده به محیط زیست از هیچ تلاشی رویگردان نخواهد شد.
پس از این اتفاقات، موسی محمدپور یکی از دوستداران محیط زیست دزفول که چندی پیش همراه با عده‌ای از فعالان و علاقه‌مندان محیط زیست نامه‌ای در رابطه با قطع درختان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان به فرماندار ویژه دزفول نوشته بود، عنوان کرد: متاسفانه باز می‌بینیم که در این شهرستان اره‌ها تیزتر و درختان تنومند حیات بخش از روی زمین نابودتر می‌شوند.
این دوستدار محیط زیست از فرماندار دزفول که هدایت و فرمان همه ادارات شهرستان را برعهده دارد، خواستار جلوگیری از بروز چنین اتفاقات ناخوشایند شده است.
در حالی این اعتراض‌ها ادامه دارند که قطع درختان در شهرستان دزفول به یک مسابقه تبدیل شده و سودجویان و قاچاقچیان چوب هر بار یک نقطه را هدف قرار می‌دهند.
برخورد نکردن با این موارد، باعث شده این بار قطع درختان به روستای انقلاب دزفول برسد؛ درختانی که باید هرس می‌شدند ولی برای آسودگی کار و یا شاید سود فروش چوب قطع شدند.
فعالان محیط زیست و اهالی شهرک انقلاب نسبت به این موضوع گلایه دارند و همراه با سایر مردم شهرستان خواستار ورود مسوولان و برخورد با مسببان آن هستند.
یادمان نرود درخت نماد آبادانی، شاخص سبزی، مظهر زندگی و پاکی هوا است و علاوه بر تعدیل آب وهوا عامل توسعه اکوتوریسم و جذب گردشگر می‌شود.
درختان به عنوان پناهگاه انواع جانوران علاوه بر بهبود کیفیت آب، با ایجاد فضای سبز روحیه شهروندان را نیز تلطیف می‌کنند.
اهمیت حفظ درختان و هزینه‌های مادی و معنوی زیادی که برای رشد و حفظ آنها می‌شود به قدری بالا است که انتظار می‌رود هنگام توسعه شهری یا هر اقدام دیگری، حفظ این درختان در اولویت باشد چرا که علاوه بر صرف آب که اکنون یکی از دغدغه‌های اصلی بشر است زمان زیادی برای رشد گونه‌های گیاهی به ویژه درخت صرف می‌شود که جبران ناپذیر است و به نوعی قطع هر درخت تلفات معنوی زیادی در آینده بر تن جامعه وارد می‌کند.
انتظار می‌رود در شرایط خشکسالی کنونی که باید توجه بیشتری به نهال کاری و حفظ فضای سبز شود مسوولان شهرستان دزفول حساسیت بیشتری به درختان موجود داشته باشند و برای حفظ و توسعه آن از راهکارهای تشویقی نیز استفاده کنند نه اینکه دستگاه‌ها خود به جان طبیعت بیفتند.
همچنین انتظار می‌رود دستگاه قضایی احکام متناسب معنوی در این خصوص در نظر بگیرد تا افراد متخلف متوجه اشتباه و خیانتشان به آیندگان شوند و به خود و دیگران اجازه تعدی به طبیعت را ندهند.