نگران تنها فرزندش است که اکنون در خانه تنهاست، خود و همسرش شاغل هستند و چاره ای ندارند و این نگرانی همیشگی است و تمامی ندارد. به یاد روزهایی می افتد که این تکنولوژی ها نبود و در کوچه پس کوچه های شهر با بچه های محل بازی می کردند و خیال والدینشان راحت بود که شاید تنها مشکلی که بچه ها را تهدید می کند خوردن زمین ها و گم شدن ها باشد. یاد آن روزهای خوش بخیر، والدین وقت بیشتری داشتند و بچه ها که بمب انرژی بودند تمام انرژی خود را با همسالان خود با بازی های کوچک و دم دستی تخلیه کرده و بار خستگی خود را به خانه می آوردند.
پیش خود می گوید ای کاش این تکنولوژی که به اصطلاح برای آرامش و آسایش بشر آمده است هیچ وقت نمی آمد، اما نمی شود که همزمان با تکنولوژی حرکت نکرد، چه باید کرد؟ در شرایطی که فرزندان خانواده ها به یک یا حداقل دو فرزند خلاصه شده اند و دیگر از آن هیاهوهای کودکانه در کوچه ها خبری نیست، تکلیف کودکان مجازی چه می شود؟...
آیا می توان در کنار این تکنولوژی امنیت کودکان را نیز تضمین کرد، آیا می توان هم امروزی بود و هم سبک زندگی سالم داشت، آیا می شود... و هزاران آیای دیگر ذهن او و هزاران پدر و مادر دیگر را درگیر کرده است که در دنیای پیچیده مجازی چگونه والدینی باید بود؟
در عصر کنونی یکی از مهم ترین و شاید بزرگترین دغدغه والدین همین گوشی های پیشرفته و فضای مجازی است دغدغه ای که روز به روز بیش از گذشته به جان والدین می افتد و چون خوره، وجود آن ها را می خورد. بارها گفته شده که والدین نباید فرزندان خود را در فضای مجازی تنها بگذارند چرا که تهدیدات و آسیب‌های فضای مجازی امروز به مراتب بیشتر از فضای حقیقی است. همانطور که کودکان در دنیای واقعی نیاز به کنترل و مراقبت دارند، در فضای مجازی نیز باید مراقب آنها بود. بخش زیادی از وقت کودکان در خانه و اوقات فراغت نوجوانان با ابزار و تکنولوژی‌های جدید و گوشی‌های هوشمند سپری می‌شود. باید خانواده‌ها نظارت دقیقی بر فعالیت کودکان و نوجوانان در فضای مجازی داشته باشند.
در این گزارش سعی شده آموزش هایی به والدین ارائه شود تا ضمن اطمینان از امنیت آنلاین فرزندان خود و قبول این واقعیت که باید فرزندان امروزی و همراه با تکنولوژی تربیت کنند، خیالی آسوده تر داشته باشند و از اضطراب و نگرانی آن ها کاسته شود.
راه های اطمینان از امنیت آنلاین کودکان
کارشناسان پلیس فتا تاکید دارند که اینترنت یک ابزار ضروری برای زندگی مدرن است این کار به مردم اجازه می‌دهد تا با هم ارتباط برقرار کنند حجم عظیمی از داده ها را ذخیره کنند و کارهای روزمره زندگی خود را برای راحتی امور خانه انجام دهند. اینترنت همان طور که ابزار ضروری زندگی مدرن است، می تواند برای کاربران بی‌تجربه، خطرآفرین نیز باشد براین اساس والدین باید به نکته های ذیل توجه داشته باشند:
از ابزار کنترل والدین استفاده کنید. در دسترس‌ترین روش برای اطمینان از ایمنی کودکان، استفاده از ابزار کنترل‌های والدین بر روی وسایلی است که آنها استفاده می‌کنند. این که آیا دستگاهی این کنترل‌های پیش فرض را دارد به سازنده بستگی دارد، اما بسیاری از آنها نوعی محدودیت مخصوص به خود را عرضه می‌کنند. اگر گوشی کودکان شما کنترل‌های کافی ندارند، می‌توانید یک برنامه اختصاصی را برای نصب آنها دانلود کنید. این گزینه صرف نظر از این موضوع مفید است زیرا ابزارهای کنترل والدین در دستگاه‌های عمومی اغلب در مقایسه (به دلیل عدم تمرکز بر کودک) ضعیف هستند.
از طرف دیگر، والدین می توانند یک گوشی امن برای کودکان خریداری کنند که از ابتدا با در نظر گرفتن جنبه های حفاظتی ساخته شده است. این تلفن‌ها اغلب برای کنترل آسان‌تر والدین طراحی شده‌اند یا بدون قابلیت‌های خاصی عرضه می‌شوند.
یک وی پی ان یا شبکه خصوصی مجازی ( VPN ) پرداختی و توصیه شده نصب کنید. حتی اگر شما تمام تلاش خود را برای کمک به کودکتان برای جستجوی ایمن انجام دهید، عاملان بد همیشه می توانند راهی برای ورود پیدا کنند. این می تواند به سادگی یک تبلیغ مخرب یا خطرناک تر، یک هکر در یک پلت فرم رسانه اجتماعی ناشناس باشد. یک راه برای مبارزه با این کار، نصب یک سرویس حرفه ای شبکه خصوصی مجازی بر روی دستگاه های خود است. این کار ارتباطات آنها را رمزگذاری و ایمن می کند و از دیدن مکان ها و فعالیت های واقعی دستگاه جلوگیری می کند.
در حالی که هر VPN معتبر نیاز به هزینه اشتراک دارد، به خوبی ارزش این را دارد که برای آسودگی خاطر اطلاعات خود را ناشناس نگه دارید. VPN های رایگان فراوان هستند، اما تمایل به گرفتن اطلاعات دارند که معمولا شامل فروش آنها در میان چیزهای دیگر می شود. ناگفته نماند که این ایده آل نیست، به خصوص که این اطلاعات مرتبط با کودکان شما است. شما باید به طور ویژه به دنبال خدمات پرداختی باشید، انگیزه سود آنها عمدتاً در ارائه محصول است.
قوانین اساسی برای استفاده از دستگاه وضع کنید. راه دیگر برای ایمن نگه داشتن کودک شما گفتگو در مورد قوانین اساسی برای زمان و نحوه استفاده آنها از یک دستگاه است. از خود بپرسید چه نوع وب سایت هایی برای جستجو امن ترین هستند یا چه زمان هایی برای استفاده از اینترنت سالم ترین هستند. برای مثال، هنگامی که آنها تکالیف خود را انجام می دهند، می توانید به آنها اجازه دهید که از رایانه فقط برای اهداف آموزشی و مرجع استفاده کنند. پس از آن، آنها می‌توانند از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنند یا فقط در وب‌سایت‌های خاصی برای مدت زمان از پیش تعیین شده بازی کنند.
وصل شدن به وب‌سایت‌های بزرگتر و محبوب‌تر، مکان خوبی برای شروع است، زیرا آنها معمولاً مقررات بیشتری نسبت به سایرین دارند. از این رو، می‌توانید نوع محتوایی که کودک شما استفاده می‌کند را تماشا کنید و محدودیت‌های خود را بر این اساس تنظیم کنید. شما می توانید همین کار را با مدت زمانی که آنها آنلاین می گذرانند انجام دهید تا مطمئن شوید که اعتیاد پیدا نمی کنند. استفاده آنها نباید به مرحله افراط برسد زیرا حداقل، آفلاین ایمن تر خواهند بود.
آنها را با خطرات اینترنت آشنا کنید. علاوه بر تنظیم این قوانین، می توانید از این موقعیت برای ایجاد یک گفتگو در مورد اینکه چرا چنین قوانینی ضروری هستند استفاده کنید. واضح و صادق باشید در مورد اینکه چرا آنها را در این موقعیت قرار داده اید و محکم بر تصمیمات والدین خود بایستند. حتی پس از توضیح دادن خود، ممکن است کودک شما متوجه نشود که چرا سعی می کنید از او محافظت کنید. این زمان مهمی برای نشستن و آموزش به آنها درباره خطرات و آسیب پذیری در اینترنت است.
مهمترین درس در مورد عدم اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی یا پاسخگویی به هر شخصی است مگر اینکه منبع را بشناسند یا به آن اعتماد کنند. حتی در آن صورت، آنها باید فقط کاری را انجام دهند که آنها (و شما) با آن راحت هستند. آنها را در مورد انواع مختلف ویروس ها و روش های نفوذ آموزش دهید تا بتوانند از لینک‌های ناامن دور شوند. پس از این، شما می‌توانید به آنها کمک کنید تا بفهمند چگونه از محتوای نامناسب یا هولناک در هنگامی که به تنهایی در اینترنت جستجو می کنند جلوگیری کنند.
تامین منابع برای ایمنی. شما می توانید به کودکتان با برقراری ارتباط شفاف و دادن منابع مفید کمک کنید تا با محدودیت های شما راحت باشد و آنها را درک کند. البته شما والدین آنها هستید، اما آنها همچنین در حال رشد ذهنی هستند که ممکن است به قوانین جدید پاسخ منفی دهند. این می تواند احساس امنیت در کنار شما را برای آنها دشوارتر کند یا اگر اتفاقی افتاد به شما مراجعه کنند. در مورد این موضوع به طور طولانی با آنها بحث کنید و عقاید، نظرات و سوالات آنها را بشناسید و به آنها پاسخ دهید.
در صورتی که فورا برای صحبت در دسترس نیستید، منابع مختلفی را به کودکتان آموزش دهید که می توانند برای کمک به آنها مراجعه کنند. این شامل بزرگسالان قابل اعتماد، معلمان، خواهر و برادر بزرگتر، و وب سایت های آموزشی مختلف است که برای یادگیری در مورد ایمنی اینترنت طراحی شده اند. زمانی که در شرایط ناراحت کننده ای قرار دارند، همیشه کسی وجود دارد که به آنها کمک کند، حتی اگر احساس تنهایی کنند. اگر چیزی ترسناک اتفاق بیفتد، فرزند شما با یک ذهنیت محکم از منابع برای راه حل ها، وضعیت بسیار بهتری خواهد داشت.
چگونگی محافظت از کودکان در برابر خطرات دنیای مجازی
همان طور که گفته شد این روزها استفاده کودکان از اینترنت امری اجتناب‌ناپذیر است. اما با توجه به نکاتی ساده می‌توان از بروز خطر برای کودکان دوستدار تکنولوژی جلوگیری کرد. کودک شما علاقه زیادی به استفاده از اینترنت دارد و وقت زیادی را پای رایانه می گذراند. شما نگران بی تحرکی، احتمال چاقی و بروز ناراحتی‌های جسمی از جمله ضعیف شدن چشم او هستید. محققان هم که هرروز حرف تازه‌ای می‌زنند. یک روز می‌گویند استفاده از اینترنت باعث انزوای آدم‌ها می‌شود و روز دیگر کشف می‌کنند که اینترنت در تحکیم پیوندهای انسانی و دوستانه موثر است. اما در این میان چیزی که بیشتر از همه می‌تواند باعث نگرانی والدین شود، خطراتی است که ممکن است به واسطه استفاده از این پدیده گریبانگیر بچه‌ها شود.
رعایت نکات ساده ممکن است در این زمینه به والدین کمک کند. به عنوان مثال به جای جلوگیری از استفاده از اینترنت، با فرزندان خود درباره آنچه در اینترنت انجام می‌دهند گفتگو کنید و به آنها آموزش دهید. آنها را تشویق کنید به هنگام گشت و گذار در اینترنت، پدر و مادر، آموزگار یا سرپرست خود را در جریان بگذارند.
کارشناسان توصیه می‌کنند که رایانه ای که کودک از آن استفاده می‌کند باید در اتاق نشیمن، جایی که والدین و سرپرستان بر آن نظارت دارند قرار داده شود. این اقدام کودکان را تشویق می‌کند وقتی به مشکل یا مساله نگران کننده‌ای برخورد کردند بزرگترها را در جریان بگذارند.
همچنین استفاده از نرم‌افزارهایی که به والدین امکان می‌دهد محتویات اینترنت را کنترل کنند، می‌تواند مفید باشد. با این حال برخی فیلترها پیش پا افتاده است و سایت های مفید را نیز مسدود می‌کند.
به بچه ها آموزش دهید به هنگام باز کردن ایمیل‌ها و پیوست‌های آنها احتیاط به خرج دهند و چنانچه آنتی ویروس ندارند آنها را باز نکنند حتی اگر فرستنده را بشناسند. بسیاری از والدین بیش از پیش نگران پیام‌های نامناسبی هستند که به صندوق ایمیل کودکان ارسال می‌شود.
یکی از راه‌های پرهیز از این دردسر، ایجاد ۲ نشانی ایمیل برای کودکان است. یکی از آنها یک نشانی ایمیل خصوصی است که برای ارسال پیام با آشنایان و دوستان کودک مورد استفاده قرار می‌گیرد و دیگری یک نشانی عمومی برای گشت و گذار در اینترنت و ثبت در وب سایت‌های مختلف. به این ترتیب ایمیل‌های ناخواسته، وارد صندوق عمومی خواهد شد و شما می‌توانید آن را کنترل کنید.
چت روم‌ها یا اتاق‌های گفتگوی مجازی روی اینترنت نیز محلی مناسب برای ملاقات و گفتگو با سایر کودکان در سراسر جهان است، اما کودک باید احتیاط زیادی به خرج دهد و هر بار پیش از ورود به آن از والدین خود اجازه بگیرد. حتی اگر یک چت روم تنها مختص ورود کودکان باشد، درحال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از ورود بزرگسالان به آن وجود ندارد و ممکن است کسی برای اغفال کودک وارد آن شود. به کودکان یادآوری کنید هرگز نباید نشانی خانه، شماره تلفن یا نام مدرسه خود را در اختیار کسانی بگذارند که در اینترنت ملاقات می کنند، مگر آنکه به طور مشخص از پدر و مادر یا آموزگار اجازه داشته باشند.
همچنین نباید بدون اجازه پدر و مادر یا سرپرست، عکس خود را برای کسی ارسال کنند. همچنین کودک باید کلمات گذر (password) را کاملا مخفی نگاه دارد و حتی در اختیار نزدیک ترین دوست خود قرار ندهد.
به گفته کارشناسان پلیس فتا هرگز به کودک اجازه ندهید بدون آگاهی شما شخصا با کسی که در اینترنت آشنا شده است ملاقات کند. حتی در آن صورت نیز باید با یک بزرگسال همراه باشد و در اماکن عمومی ملاقات کند. به کودکان خود بیاموزید کسانی که در اینترنت با شما تماس می‌گیرند همیشه همان کسانی نیستند که ادعا می‌کنند.
باید نسل آینده را برای زندگی دیجیتالی آماده کنیم
کارشناسان فضای مجازی مخالف ورود کودکان و نوجوانان به فضای مجازی نیستند اما تاکید دارند که این ورود باید با مدیریت و افزایش سطح آگاهی والدین صورت گیرد چرا که توسعه تکنولوژی و فضای مجازی اجتناب ناپذیر است به همین دلیل علی‌محمد رجبی، رییس مرکز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا در زمینه دنیای پیچیده فضای مجازی و محافظت از کودکان می گوید: با توجه به توسعه تکنولوژی و فضای مجازی باید به سبک جدیدی از زندگی برسیم و نسل آینده را برای این فضا و ورود به سبک زندگی دیجیتالی کنیم اگر در فضای مجازی عقب گرد کنیم آینده را از دست داده ایم.
وی ادامه می دهد: بسیاری از افراد در این فضا با هویت پنهان حضور دارند و شاید چندین چهره داشته باشند که این مساله از طرفی باعث تنوع و جذابیت است اما از نظر دیگر این موضوع که نمی دانیم با چه کسی در این فضا روبرو می شویم می تواند وحشتناک باشد.
رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ناجا با اشاره به روند افزایش تعداد کودکان سایبری، نسبت به استفاده نادرست کودکان از گوشی هوشمند والدین، به هم‌وطنان هشدار داده و می گوید: در چند سال اخیر شاهد افزایش چشمگیر درصد استفاده کودکان از اینترنت و افزایش کودکان سایبری هستیم و میزان زمانی که آنها آنلاین می‌گذرانند نیز به طور پیوسته در حال افزایش است.
رجبی ادامه می دهد: فضای مجازی و اینترنت فوائد زیادی برای کودکان دارد و می‌تواند به آنها در یادگیری، رشد و تکامل یافتن کمک کند اما لازم است والدین آگاه باشند تا بتوانند علاوه بر اعمال نظارت مناسب بر نحوه استفاده کودکان از اینترنت، روش صحیح استفاده از آن را نیز به آنها آموزش بدهند، چرا که استفاده نادرست از اینترنت و فضای مجازی می‌تواند خطرات جبران ناپذیری را به بار بیاورد. گوشی هوشمند یکی از روش‌هایی است که کودکان از طریق آن به اینترنت و فضای مجازی متصل می‌شوند و اکثر کودکان به دلیل نداشتن تبلت یا گوشی هوشمند شخصی، اغلب از گوشی والدین خود استفاده می‌کنند که این امر با توجه به وجود اپلیکیشین‌ها و پیام‌رسان‌های مختلف و همچنین وجود اطلاعات مهم در گوشی بزرگسالان، علاوه بر گسترده کردن بستر خطر برای کودکان، می‌تواند باعث بروز خطراتی نیز برای والدین آنها شود.
وی در تشریح این موضوع می گوید: کودکان هنگام بازی با گوشی والدین به صورت آنلاین، با برخی از تبلیغات منتشر شده در وبسایت‌ها و پیام‌رسان‌های موبایلی از جمله اینستاگرام که هرگونه عکس و فیلم در آن رد و بدل می‌شود، مواجه خواهند شد و کنجکاو می‌شوند که مشاهده کنند و حتی صفحه‌ها را دنبال کنند که این امر می‌تواند کودکان را با صدماتی از قبیل بلوغ زودرس، اختلال شخصیتی و افسردگی مواجه کند.
سرهنگ رجبی به نوع دیگر این خطرات که والدین را تهدید می‌کند اشاره کرد و گفت: در برخی بازی‌های آنلاین امکان ارتباط گیری و چت کردن وجود دارد و بسیاری از مجرمان از این طریق در قالب دوستی با کودکان ارتباط برقرار می‌کنند که علاوه بر احتمال اعمال موارد مجرمانه بر روی کودکان از قبیل خشونت و قلدری سایبری، می‌توانند آنها را به سمت سایت‌های فیشینگ یا نرم افزارهای حاوی بدافزار هدایت کرده و اقدام به سرقت اطلاعات بانکی والدین کنند.
این مقام انتظامی مهمترین مورد در زمینه فعالیت کودکان در اینترنت را ایمنی خود آنها و خانواده‌شان عنوان کرده و در خصوص رعایت مواردی برای ایمنی کودکان در اینترنت می گوید: استفاده کودکان از اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌ها یا بازی‌های موبایلی، باید با اجازه والدین باشد و خانواده ها باید به کودکان خود نحوه صحیح استفاده از گوشی و اینترنت را یاد بدهند و فعالیت‌هایش در اینترنت را مدیریت کنند. والدین باید وقت بیشتری را به فرزندان خود اختصاص دهند و با بالا بردن دانش و سواد سایبری، کودکان خود را در فضای مجازی همراهی کنند.
طرح صیانت از کاربران فضای مجازی به کجا رسید؟
یکی از حوزه‌هایی که کشورها برای مراقبت از آن از راهکارهای اعمال حاکمیت بهره می‌برند و دغدغه‌ای مهم محسوب می‌شود حوزه خانواده و به خصوص کودکان در فضای مجازی است، چرا که این گروه در کنش با فضای مجازی در معرض آسیب‌های گوناگونی قرار دارند، هرچند که نباید فقط به تهدیدات فضای مجازی برای خانواده و کودکان پرداخت ولی در صورت عدم ساماندهی رابطه و نوع تعامل پلتفرم‌ها با کاربران و برعکس همواره این نگرانی وجود خواهد داشت که خانواده و کودکان قربانی برنامه‌های نظام سلطه و برتری جویی فرهنگ متخاصم با بهره‌گیری از روابط مالی حاکم بر فضای مجازی و محتوای مدیریت نشده آن خواهند شد. موضوعی که چالش اساسی بسیاری از کشورهای دنیاست و تلاشی همگانی در جهان برای مدیریت و غلبه بر آن در حال پیگیری است.
قانون گذاری، تنظیم‌گری، محدودسازی و داخلی سازی خدمات مجموعه اقداماتی است که در کشورهای مختلف دنیا برای ساماندهی فضای مجازی متناسب با فرهنگ بومی و افزایش قدرت اعمال حاکمیت ملی بر پلتفرم‌های بین المللی اتخاذ می‌شوند و کشورها متناسب با برنامه‌های راهبردی و توان اجرایی‌شان به استفاده از تمام یا بخشی از این راهکارها اقدام می‌کنند.
در طول ۱۵ سال اخیر در کشور ما نیز از طیف متنوعی از اقدامات برای مدیریت فضای مجازی استفاده شده است که می‌توان از تشکیل شورای عالی فضای مجازی، تصویب قانون جرایم رایانه‌ای و ایجاد کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، ایجاد نظام فیلترینگ، تحدید پهنای باند، تلاش برای داخلی سازی خدمات پایه کاربردی و تنظیم اسناد و مقررات در حوزه‌های مختلف نام برد. اما نکته مهم اینجا است که در تمام این سال‌ها مجلس در شکل قانونگذاری به فضای مجازی توجه نکرده است و شاید یکی از دلایل مهم وضع موجود عدم وجود سازوکارهای قانونی مشخص برای مدیریت و ساماندهی فضای مجازی است، موضوعی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا در اولویت بوده است.
طرح حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی که در فضای رسانه‌ای به طرح صیانت از حقوق کاربران معروف شده است از سال ۱۳۹۵ و توسط حجت الاسلام پژمانفر نماینده مشهد که در مجلس دهم رئیس کمیته فضای مجازی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بودند تحت نام قانون صیانت از کاربران در فضای مجازی پیشنهاد شد ولی در آن مجلس نتوانست در کمیسیون فرهنگی رأی بیاورد و وارد فرآیندهای بعدی نشد.
در مجلس یازدهم که با فضای اصولگرایی به روی کار آمد، فضای مجازی و توجه به آن به یکی از دغدغه‌های مهم تبدیل شد چرا که در دیدار تصویری افتتاحیه این مجلس رهبر معظم انقلاب فرمودند: «مسئله‌ی مدیریت فضای مجازی جزو مسائل مهمّ ما است که این مسئله، مسئله بلندمدّت هم نیست؛ مسئله کوتاه‌مددت و میان‌مددت و جزء مسائل نزدیک ما است.»
این امر موجب شد مجدداً موضوع پیشنهاد طرحی مرتبط با فضای مجازی در دستور کار کمیسیون فرهنگی مجلس و مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی قرار بگیرد. اخبار منتشر شده از طرح جدید در فضای مجازی با حاشیه‌های فراوانی همراه بود و شایعات مختلفی در فضای رسانه‌ای کشور و شبکه‌های اجتماعی در این خصوص منتشر می‌شد تا اینکه سرانجام در ۲۶ تیر ماه ۱۴۰۰ ویرایش جدید طرح با عنوان طرح حمایت از کاربران و کسب و کارهای پایه کاربردی فضای مجازی رسماً منتشر شد و با همه حواشی در جلسه ۶ مرداد ۱۴۰۰ مجلس رسیدگی به این طرح در قالب اصل ۸۵ به تصویب رسید و مقرر شد طرح در کمیسیونی تخصصی مورد بررسی قرار گیرد و مصوبه نهایی کمیسیون ویژه به عنوان نظر مجلس به شورای نگهبان ارسال شود.
در نگاه کلان به طرح می‌توان اینگونه برداشت کرد که پیشنهاد دهندگان طرح حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی، سالم سازی محتوایی و حمایت قانونی از کاربر در فضای مجازی را اصلی‌ترین نیاز کشور در حوزه قانون گذاری می‌دانند و بر این باور هستند که سلامت محتوایی فضای مجازی کافی نیست و کاربران ایرانی از حمایت قانونی کافی در برابر پلتفرم‌ها و کسانی که به دنبال نقض حریم خصوصی و اطلاعاتی آنها هستند برخوردار نیستند.
طرح حمایت از حقوق کاربران در فضای مجازی اکنون در مرکز پژوهش‌های مجلس در دست بررسی است اما این طرح در صورت تصویب می‌تواند در حمایت از خانواده و کودکان در فضای مجازی نقش بسزایی ایفا کند چرا که در شرایط فعلی به دلیل غلبه شدید اهداف اقتصادی و کسب و درآمد بیشتر در اپراتورها و پلتفرم‌ها، معمولی‌ترین راهکارهای حمایت از خانواده و کودکان که در بسیاری از کشورهای دنیا سال‌هاست استفاده می‌شوند مانند سیم کارت کودک و نوجوان، اینترنت پاک، اینترنت قابل مدیریت دسترسی، ابزارهای کنترل والدین و مدیریت مصرف، نظام رده‌بندی سنی محتوا در ایران اجرایی نشده و خانواده و کودکان با کمترین حمایت در فضای مجازی به ولنگاری کشیده و رها شده‌اند.