به گزارش ایرنا، کارآفرینی را می توان به شکل های مختلفی تعریف کرد، اما یکی از تعریف های مهم آن درک و بهره برداری از فرصت هاست و در واقع یک کارآفرین باید بتواند با ایجاد سازوکارهایی بتواند به سمت ایده و کسب و کاری برود که بیشترین تاثیرگذاری را در آن داشته باشد.
یک کارآفرین باید برای تحقق چنین تعریفی صفت های مختلفی را در اختیار داشته باشد مانند توان ایجاد اشتغال، قدرت ریسک، توانایی خلق ثروت، ارزش آفرینی، توجه به آینده، خلاقیت و غیره که در صورت در اختیار داشتن هر کدام از آنها می تواند در حرفه خود موفقیت بیشتری را کسب کند.
امروز کارآفرینی را می توان با توجه به شرایط اقتصادی و مشکلات تحریمی کشور به عنوان یکی از سخت ترین موضوعات شغلی معرفی کرد، کسی که علاوه بر خود می تواند برای عده ای از هم نوعان خود هم شغلی دست و پا کند و در این راه باید با فرایندهای پیچیده دستگاه ها و نهادهای مختلف، سیستم بانکی و بسیاری از موضوعات دیگر دست و پنجه نرم کند.
حالا سختی این شرایط برای یک کارآفرین معلول دوچندان می شود اما سختکوشی و عزم مصمم یک کارآفرین معلول قزوینی نشان داده می توان با وجود معلولیت و سختی های فراوان کارآفرین شد.
داستان زندگی مهدی علی محمدی کارآفرین معلول قزوینی که ۳۸ سال سن دارد از یک اتفاق در یکی از واحدهای صنعتی آغاز می شود.
در ادامه، داستان زندگی این معلول قزوینی و دغدغه ها و مطالبات او را به نمایندگی از جامعه معلولان می خوانیم که در مصاحبه با خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) استان قزوین مطرح شده است.
ایرنا. خودتان را معرفی و دلیل معلولیت خود را توضیح دهید؟
مهدی علیمحمدی، ۳۸ ساله و دارای مدرک تحصیلی کارشناسی تربیت بدنی هستم، از سال ۸۸ تحت پوشش بهزیستی استان قزوین بوده و دارای چهار فرزند می باشم.
سال ۸۸ در یک حادثه در یکی از واحدهای صنعتی استان دست چپم آسیب دید و از این ناحیه دچار معلولیت شدم که همین موضوع زندگی من را تغییر داد و به نوعی دیگر شرکت من را با شرایط جدید قبول نکرد.
بعد از آن حدود سه سال کار ثابتی نداشتم و رانندگی می کردم، واقعا شرایط بدی را تجربه می کردم و اوضاع خیلی سخت بود ولی سعی می کردم هرطور شده امرار معاش کنم و ماهانه به صورت میانگین ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان درآمد داشتم.
البته معلولیت به این معنا نبود که باعث شود منت کسی را بکشم، در این مدت خودم را بی روحیه و انگیزه نکردم و هر چند که معلولیت در جسم من محدودیت ایجاد کرد ولی در روحیه من اثری نگذاشت و تلاش خود را برای ساختن زندگی دو چندان کردم.
به همین دلیل به سمت کارآفرینی رفتم و هم اکنون ۲ بار به عنوان کارآفرینی نمونه کشور از سوی بهزیستی کشور و یکبار هم از سوی سازمان ملی جوانان انتخاب شده ام.
ایرنا. از چه دوره ای به این فکر کردید که می توانید کارآفرین باشید؟
در سال ۸۹ از طرف بهزیستی به مسابقات دوی ماراتن رفتم و در آن مسابقات مقام کسب کردم و از همانجا ارتباط من با بهزیستی بهتر و بیشتر شد و مدیرکل وقت بهزیستی من را حمایت کرد، تا اینکه در سال ۹۶ درخواست تسهیلات کردم که موفق به دریافت آن شدم و با ۲۰ میلیون تومان وام به کار دامپروری که شغل آبا و اجدادی بود، روی آوردم.
بهزیستی در طول این هفت سال هزینه تحصیل و بیمه خدمات درمانی من را پرداخت می کرد، البته در موضوعاتی مانند توانمندسازی اقدامات کمرنگ بوده است.
سال ۹۶ با وامی که دریافت کردم ۱۸ گوسفند و یک اسب خریدم و به پرورش دام روی آوردم و به نوعی اصلاح نژاد کردم که خوشبختانه موفقیت آمیز بود و امروز دامداری ام دارای ۲۷۵ راس دام سبک و سه راس دام سنگین رسیده است.
در کنار این دامداری، چهار سال است که یک واحد تولیدی مصالح ساختمانی مانند بلوک، تیرچه و جدول را نیز فعال کرده ام.
علاوه بر اینها، یک استخر پرورش ماهی هم راه اندازی کرده ام که امکانات اولیه و بستر لازم فراهم شده و به دنبال یک فرد متخصص در این حوزه برای راه اندازی واحد پرورش ماهی هستم.
ایرنا. درآمد میانگین شما چقدر است و چند نفر در کنار شما اشتغال دارند؟
برخی از اقدامات من بیشتر سرمایه ای است و از آنها درآمد ماهانه ای ندارم، مانند دامداری که بیشتر به دنبال افزایش سرمایه هستم و به آن نگاه درآمدی ندارم.
اما از تولید مصالح ساختمانی و شغل های دیگر به صورت میانگین هشت تا ۱۰ میلیون تومان درآمد دارم و به صورت ثابت ۲ کارگر در تمام طول سال و در ایام گرم سال هم پنج کارگر دیگر دارم که به صورت میانگین به آنها ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان پرداخت می کنم.
ایرنا. به فکر توسعه اشتغال و کارآفرینی خود هستید؟
قطعا بله، البته این مهم باید با حمایت های مسوولان از جمله مدیران بهزیستی رقم بخورد و اگر تسهیلات خوبی پرداخت شود حاضر هستم که از افراد تحت پوشش بهزیستی در توسعه کسب و کارهای خود استفاده کنم.
همین حالا یک سوله ۱۱۰ متری راه اندازی کرده ام که برای بسته بندی مواد غذایی آن را در نظر گرفته ام و اگر مقدمات لازم فراهم شود می توانم تعدادی از مددجویان بهزیستی را در آن مشغول به کار کنم.
بسته بندی مواد غذایی به صورت کاملا بهداشتی یکی از شغل هایی است که نیاز جامعه امروز است و می تواند کسب و کاری موفقیت آمیز باشد.
ایرنا. کارآفرینی در جامعه امروزی چقدر سخت است؟
کارآفرینی دارای یک سری مراحل و سازوکار است و نمی توان بدون تحقیق و تجربه و حرفه وارد این حوزه شد.
حمایت، سرمایه مالی، پشتیبانی و داشتن علم چهار ضلع یک کارآفرینی موفق است که همین اضلاع با درنظر گرفتن بروکراسی ها شرایط کارآفرینی را خیلی سخت کرده است.
چنانچه هر کدام از این مراحل با خلل روبه رو شوند به طور قطع آن اشتغال با مشکل روبه رو می شود و تمامی آنها باید به صورت همزمان دنبال شود.
کارآفرینان و تولیدکنندگان نباید در مراحلی که شکست خوردند کار را رها کنند چراکه خود من بارها و بارها شکست خورده ام ولی با این وجود جنگیدم و ناامید نشدم.
به عنوان نمونه در سال های اخیر ۸۰۰ مرغ و هشت اسب داشتم که به دلیل کمبود مواد غذایی آنها را فروختم و به نوعی در آن کار با شکست رو به رو شدم ولی ناامید نشدم و به سمت حرفه های دیگر روی آوردم.
من در ذهن خود با خطی بزرگ نوشته ام که خواستن توانستن است و برای این شعار خود با تمام تلاش مبارزه خواهم کرد.
ایرنا. به عنوان یک معلول کارآفرین، چه توصیه ای به معلولان دارید؟
نباید معلولان محدود به مستمری بهزیستی باشند و خود را به عنوان نیازمند در جامعه معرفی کنند چراکه هرکه بخواهد از طبیعت و دنیا لذت ببرد باید پشتکار داشته باشد و تلاش بکند.
کسی را می شناسم که از ناحیه دست و پا معلول است اما امروز کارآفرینی می کند چرا که کارآفرینی این نیست که به طور مثال بیل و کلنگ در دست بگیرید و کار کنید، در کارآفرینی باید از مغز و چشم ها و همه اعضای بدن استفاده کنید و تلاش کنید تا به بهترین نتیجه برسید.
ایرنا. نگاه مسوولان به جامعه معلولیت و حوزه کارآفرینی چیست و باید آنها چه کار کنند؟
مسوولان نسبت به معلولان خیلی بی تفاوت هستند و به نظر می رسد باید در این رابطه شاهد یک تغییر رویکرد اساسی باشیم.
دستگاه های متولی حوزه معلولیت به ویژه بهزیستی باید برای معلولان دوره های استعداد یابی برگزار کنند و اگر مشاهده کردند که شخص مورد نظر در یک ایده و یا شغلی با استعداد است، از او حمایت کنند چراکه اشتغال یک معلول و کارآفرینی آن هم برای خود و هم برای جامعه مفید است.
بهزیستی باید در حمایت از ایده های معلولان تسهیلات مناسب ارایه دهند و در کنار این تسهیلات آنها را حمایت های مشاوره ای، پشتیبانی دهند.
امروز برای ایجاد اشتغال و تولید برای هر نفر حداقل ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه نیاز است ولی اگر بهزیستی قبل از تسهیلات در بین مددجویان خود مهارت افزایی کنند این مبلغ به ۱۰۰ میلیون تومان کاهش می یابد.
علاوه بر این معلولان در حوزه تضامین برای دریافت تسهیلات با مشکلاتی رو به رو هستند و باید بهزیستی از صندوق خود این تسهیلات را پرداخت کند و مستندات شخصی مددجو را به عنوان ضمانت قبول کنند.
ایرنا. برخورد جامعه با معلولان چگونه است و مردم باید با آنها به چه صورت برخورد کنند.
مردم باید به صورت ویژه تری نسبت به جامعه معلولیت نگاه کنند، به طور مثال اگر یک معلول به دنبال تامین مواد اولیه برای ایجاد یک اشتغال است، آن مغازه دار همراهی بیشتری با او کند و با شرایط بهتری با او کنار بیاید.
معلولان انسان های منصفی هستند و به همین دلیل مردم هم با آنها به خوبی برخورد می کنند و در حوزه برخوردها به نظر من مشکلی وجود ندارد.
سخن پایانی؟
به نظر می رسد سازمان بهزیستی باید در حوزه مشاوره ای و توانمندسازی معلولان به صورت ویژه تری ورود کنند تا بدین وسیله از بین جامعه معلولیت هم بتوانیم کارآفرینان زیادی را به جامعه معرفی کنیم.
از طرفی هم معلولان مانند سایر افراد جامعه باید با سختی های زندگی مبارزه کنند و به اهداف و آرزوهای خود برسند.