به گزارش ایرنا، جایزه ملی حسین جلال پور یک جایزه خصوصی است که به منظور معرفی اشعار و آثار برگزیدگان غزل به یاد این شاعر برجسته جنوب کشور در زادگاهش بندر گناوه برای سومین بار همزمان با سالروز تولدش برگزار شد.
دبیر سومین دوره جایزه غزل مستقل حسین جلال پور در این آیین گفت: شاعر، پژوهشگر و غزل سرای فقید جنوبی ، نامی آشنا در آسمان غزل ایران بویژه غزل آوانگارد (غزل امروز) است که سال های عمر خود را با همراهی هم مسلکان خویش طرحی نو در غزل امروز ایران در انداخت و توانست حال و هوای تازه ای به به این قالب کلاسیک اصل بدهد.
حسن فرهادی افزود: غزل های جلال پور به دلیل برخورداری از ایماژهای منحصر به فرد اندیشه محور بودن و نوآوری زبانی ، جای پای خودرا در میان اهالی شعر محکم کرد و مورد خوشایند آنها واقع شد.
وی بیان کرد: این شاعر فقید در غزل و شعر امروز و همچنین پژوهش در عرصه ادبیات کلاسیک ایران، مسیر رو به رشدی را در پیش گرفته بود اما فرصت بیشتری برای رسیدن به اهداف و خواسته های ادبی و پژوهش اش را نداد و با تصادفی مرگبار روی او بسته شد اما مرگش نتوانست پایانی بر راهش باشد زیرا که دوستان و خانواده وی با راه اندازی جایزه غزل ملی تلاش کردند تا به شکلی نیکو ، راه و دغدغه های او را در عرصه غزل امروز و پژوهش ادامه دهند.
دبیر سومین دوره جایزه ملی غزل جلال پور گفت: این شاعر برجسته کشور در زمان حیات خود باعث شد تا شاعران در کنار هم باشند و پس از مرگش بازهم آنها دور هم جمع کرد.
وی ادامه داد: جایزه ملی غزل جلال پور را در سال ۱۴۰۱ برگزار نخواهیم کرد و به جای این برنامه، نشست های آسیب شناسی سه دوره را برگزار خواهیم کرد تا مشخص کنیم دوره های برگزارشده چه بازخوردی در زمینه غزل و ادبیات و این شهرستان داشته باشد.
وی یادآورشد: جایزه ملی غزل مانا یاد جلال پور را در سال ۱۴۰۲ باشکوهتر از دوره های قبل برگزار خواهیم کرد.
فرهادی گفت: در این رویداد مهم ادبی استقبال خوبی توسط شاعران شد که دریافت ۶۸۰ اثر به دبیرخانه نشان از اهمیت آن در میان غزل سرایان جوان و پژوهشگران دغدغه مند غزل آوانگارد داشته است.
وی افزود: این جایزه در سه بخش غزل، مجموعه غزل چاپ شده و پژوهش غزل با همکاری کمیته روابط عمومی پتروشیمی‌های منطقه پارس برگزار شد.
در پایان این برنامه هیات داوران آثار نفرات راه یافته و برگزیده را معرفی کردند.
براساس رای هیات دواران بخش پژوهش متشکل از محمدرضا روزبه، کبری موسوی قهفرخی و بهمن بنی هاشمی ، چهار اثر شامل " تحلیل شیوه های بازنمایی مفهموم خدا در غزل پست مدرن " نوشته دکتر شیرزاد طایفی و سمیه قربانپور دلیوند ، " روابط بینامتنی غزلیات صائب تبریزی و سلیم طهرانی نوشته سیبدمسعود هاشمی کاسوایی و عالیه یوسف فام، " زنانگی در غزل، تاملی در ویژگی های و شاخصه های غزل زنانه معاصر" نوشته قدرت الله ضرونی " و " نقد و آسیب شناسی برجسته ترین رگه های غزل سبک هندی معاصر با تمرکز بر غزل جوان " نوشته علی محمد محمودی به مرحله نهایی این بخش راه یافتند.
بنا به رای هیات داوران، آثار شرکت کنندگان در این بخش به علت حدنصاب نرسیدن امتیاز برگزیده جایزه ویژه نداشت و همه آنها شایسته تقدیر شناخته شدند.
هیات داوران بخش غزل های ارسالی و کتاب غزل متشکل از مجتبی صادقی، شهرام میررزایی ، غلامرضا طریقی، زینب پوقادی و صالح دروند نامزدهای راه یافته را به مرحله نهایی معرفی کردند.
" چین و چروک های خانم اتو " سروده آیدا دانشمندی، " ولان من! رولان من!" سروده سیدمهدی نقبایی " " لب کوک " سروده آرزو سبزوار قهفرخی، " مادر باران " سروده شیما باقری، " مرثیه ای برای مرگ در تبعید" سروده آرزو سبزوار قهفرخی آثار برتر از نامزدهای راه یافته به بخش کتاب غزل بودند که در این میان اثر " چین و چروک های خانم اتو" از آیدا دانشمندی برنده و جایزه ویژه را از آن خود کرد.
در بخش غزل های ارسالی " ملیحه بهادران شیروان، افسانه سادات حسینی "، سحر صمدی، سعید مبشر و " محمد هدایت زاده راه یافتگان بودند که "ملیحه بهادران شیروان" برنده ویژه این جایزه شد.
در این مراسم که در تالار هنر گناوه برگزار شد و همسر و خانواده مانا یاد حسین جلال پور حضور داشتند، از نامزدهای جایزه با اهدای لوح و هدیه نقدی تقدیر شد.
زنده یاد حسین جلال‌پور در سال ۱۳۵۵ در گناوه به دنیا آمد و از شاعران غزل‌سرای جریان موسوم به غزل دهه ۷۰ بود که مجموعه " کلاغ بعد از کلاغ " یکی از کتاب‌های نمونه این جریان به‌شمار می‌رود.
این شاعر فقید در سال‌های اخیر مدرک دکتری ادبیات خود را از دانشگاه چمران اهواز گرفت و سال‌ها به‌عنوان رئیس گروه ادبیات دانشگاه آزاد بهبهان فعالیت داشت.
تصحیح دیوان‌های اشعار محمدخان دشتی و خواجوی کرمانی از دیگر آثار این شاعر فقید است و علاوه بر آن نقدها و مقاله‌های علمی پژوهشی بسیاری از او برجای مانده‌است.
حسین جلال‌پور در دهم فروردین ۱۳۹۸ در سانحه تصادف در محور خورموج ـ بوشهر درگذشت و در قطعه هنرمندان گناوه به خاک سپرده شد.