به گزارش ایرنا از مجمع جهانی اهل بیت (ع)، آیت الله رضا رمضانی در مراسم دومین سالگرد شهادت فرماندهان شهید مقاومت سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در دانشگاه بین المللی اهل بیت(ع) گفت: دو فصل در زندگی سردار سلیمانی قابل مطالعه است، یک فصل زمان حیات او و دیگر زمان شهادت این شهید. تاثیز شهید سلیمانی اکنون پس از شهادتش اگر از زمان حیاتش بیشتر نباشد، کمتر نیست، این تاثیر به خصوص در عرصه مقاومت در جهان نه تنها بین مسلمانان بلکه بین تمام آزادی خواهان دنیا است و مجاهدان عرصه مقاومت از شهید سلیمانی الگو می گیرند، او فرمانده دل ها بود.
وی افزود: نه فقط امت اسلام که تمام انسانیت در سوگ او گریست و در برخی کشورها مثل هندوستان بیش از ۱۰۰ جلسه برای بزرگداشت وی برگزار کردند. در دنیای بشری، هیچ شخصیت معاصری وجود نداشت که برای او چنین مجالسی گرفته باشند. شیعیان، اهل سنت، مسلمان و غیر مسلمانان، پیروان ادیان مختلف، برای او مراسم گرفته و یاد او را گرامی داشتند.
رییس سابق اتحادیه اروپایی علماء و تئولوگ های شیعه افزود: شهید سلیمانی با وجود مبارزات جانانه در برابر تکفیری ها و تروریست ها و اهالی خشونت، نسبت به فرزندان شهدا مهربانترین بود. او نسبت به ظالمان و کفار و معاندین، یک قدرت شکست ناپذیر و در برابر فرزندان اسلام، رحیم و عطوف بود.
وی افزود: امیرمومنان(ع) در نامه ای که به مالک اشتر نوشت در آخر نامه از خدا خواست که شهادت را روزی خود و مالک کند، برای این که راه پیش رو، راه دشواری است و باید برای آن هزینه پرداخت شود که یکی از مهم ترین هزینه ها، تقدیم جان و مال توسط انسان به معبود و معشوق است. معبود و معشوق شهید سلیمانی، حق بود و او در مسیر حق قرار داشت، به همین دلیل امروز می بینیم که تاثیر این شهید حتی بیشتر از زمان حیات او است.
رمضانی با اشاره به لزوم مطالعه شخصیت شهید سلیمانی اظهار کرد: این شهید شخصیتی معنوی، عاطفی، عقلانی و جهادی پیدا کرد و این نکته برجسته ای است که باید درباره آن مطالعه کرد، پدیده نیکی که با یک یا دو جلسه قابل شناخت کامل نیست و باید مدت های طولانی برای پدیده شناخت شهید سلیمانی، وقت گذاشت. انسان باید به گونه ای خود را تربیت کند که بتواند در عرصه های بیرونی به وظایفی که بر عهده او گذاشته شده است، به بهترین نحو عمل کند. از نظر اسلام آن چه مهم است این است که این امور منشا نفسانی داشته باشد، یعنی انسان، نفس خودش را تربیت کند.
وی اضافه کرد: بهترین و مهم ترین علم، آن علمی است که به تربیت انسان بپردازد. لازم ترین علم، همان علمی است که انسان را آن گونه معرفی کند که صلاح قلب خودش را بداند و آنچه را که باعث فساد قلب می شود، از خود دور کند. باید از خودمان شروع کنیم و این از الزامات درونی است که انسان باید به درون خودش بپردازد و در روایات آمده است که انسان باید این گمشده خود را پیدا کند.