به گزارش روز سه شنبه ایرنا، این رسانه آمریکایی، نقض وعده ها را مشکلی دیپلماتیک برای آمریکا ارزیابی کرد و افزود: در آینده ممکن است کشورهای دیگر تمایلی به امضای توافقاتی با آمریکا به دلیل عمل نکردن به وعده هایش نداشته باشند. مشکل فقط نقض وعده آمریکا در دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا نیست که از توافق هسته ای با ایران خارج شد بلکه دولت جو بایدن رئیس جمهوری کنونی آمریکا نیز با خودداری از بازگشت دوباره به این توافق، بر این پیمان شکنی آمریکا صحه گذاشت.
این رسانه نوشت: فقط ایران نیست که بی میلی خود را نسبت به توافق با آمریکا ابراز کرده و به دنبال تضمین هایی از سوی آمریکا است که در صورت مذاکره دوباره درباره توافق ، آمریکا تضمین دهد که به آن به عنوان توافقی الزام آور متعهد خواهد بود.
در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱ نیز ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه گفت: ما می دانیم که هر ضمانت حقوقی نمی تواند به طور کامل معتبر باشد زیرا آمریکا به راحتی از هر پیمان بین المللی که دیگر برایش جذابیتی ندارد خارج می شود.
ایران و روسیه هر دو نقض وعده های آمریکا را تجربه کرده اند. به تازگی ترامپ با خروج از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به ایران و دیگر طرفهای توافق خیانت کرد و این اولین بار نبود که آمریکا تعهداتش در قبال ایران را نقض می کرد. نقض عهد آمریکا در برابر ایران در دوره دولت های قبلی ایران هم رخ داده است.
روسیه نیز گرفتار وعده های نقض شده آمریکا در گذشته است. در حالی که آمریکا همچنان به عهد شکنی های خود درباره عضویت اوکراین در ناتو، ارسال سلاح های مرگبار به اوکراین و دور زدن روسیه با سلاح های ناتو و اعزام نیرو به نزدیک مرزهای این کشور ادامه می دهد روسیه باید دو وعده داده شده از سوی آمریکا در گذشته را یادآوری کند: نخست این که آمریکا، انگلیس و فرانسه و آلمان به میخائیل گورباچف رئیس پیشین اتحادیه جماهیر شوروی سابق وعده دادند اگر ناتو آلمان را به عضویت بگیرد حتی یک اینچ هم به طرف شرق توسعه پیدا نخواهد کرد چه برسد این که تا جایی پیش برود که از شرق به اوکراین برسد. دومین وعده آمریکا این بود که در سال ۱۹۹۷ بیل کلینتون رئیس جمهوری وقت آمریکا قانونی را امضا کرد که به موجب آن وعده داد «استقرار دائمی نیروهای رزمی» در شرق اروپا در کار نخواهد بود. پوتین بار دیگر در روزهای پایانی سال ۲۰۲۱ به کشورهای جهان یادآوری کرد که «به نظر می رسد ما درجهان دیگری بسر می بریم. آنها وعده دادند ناتو به سمت شرق گسترش پیدا نخواهد کرد اما اکنون در حال گسترش هستند.»
این رسانه در ادامه به عهد شکنی های آمریکا در دیگر کشورها پرداخته و نوشت: مشکلات کنونی کوبا نیز به دلیل وعده های نقض شده آمریکا است. در ۲۸ اکتبر ۱۹۶۲ توافقی به بحران موشکی کوبا پایان داد.
نوام چامسکی نظریه پرداز و منتقد آمریکایی درگزارشی نوشت: چند روز بعد از این توافق در ۸ نوامبر همان سال پنتاگون اعلام کرد که همه پایگاه های موشکی شناخته شده اتحاد جماهیر شوروی در کوبا برچیده شدند. اما در همان روز تیم عملیات خرابکارانه آمریکا تاسیساتی را در کوبا منفجر کرد. آمریکا وعده خود را نقض کرد و عملیات مخفی این کشور باعث مرگ چهارصد کارگر کوبایی درست در همان روزی شد که آمریکا تایید کرد که روسیه به وعده خود عمل کرده است.
این رسانه در بخش دیگری ازگزارش خود به سابقه تاریخی وعده آمریکا در سال ۱۸۹۸ درباره وعده آزادی کوبا از یوغ اسپانیا و کمک به استقلال آنها اشاره کرده و نوشت: آمریکا وعده داده بود کوبا را آزاد کند اما به وعده خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد.
درسال ۱۹۸۸ نیز آمریکا به همکاری کوبا در آنگولا نیاز داشت و وعده داد اگر کوبا به آنگولا کمک کند واشنگتن نیز به روابط آمریکا و کوبا کمک خواهد کرد. کوبا و آنگولا بسرعت درباره اصل خروج کامل نیروهای کوبایی توافق کردند. سپس فیدل کاسترو رهبر وقت کوبا به آمریکا رویکرد و انتظار داشت به وعده خود عمل کند اما با پیمان شکنی آمریکایی ها مواجه شد.
نقض وعده آمریکا در قبال کوبا برای آزاد کردن این کشور از استعمار اسپانیا غیرعادی نبود و راهبرد آمریکا را نشان داد و فیلیپین اولین کشوری شد که همین خلف وعده آمریکا گرفتار شد.
این رسانه به وعده آمریکا به یکی از رهبران سابق فیلیپین درباره کمک به آن در صورت حمله به این کشور اشاره کرده است و نوشت: آمریکا در سال ۱۸۹۸ اسپانیا را شکست داد و رهبر فیلیپین اعلام استقلال کرد. ویلیام مک کینلی رئیس جمهور وقت آمریکا با هشدار درباره «الحاق اجباری» به استقلال فیلیپین از اسپانیا دفاع کرد و سپس در یک اقدام اجباری چنین الحاقی را انجام داد. استدلال آمریکایی ها این بود که فیلیپین بدون سلطه آمریکا دچار هرج و مرج می شود، فیلیپین را به قیمت ۲۰ میلیون دلار از اسپانیا خرید و هدف ماموریت خود را از آزادسازی به اشغال تغییر داد.
آمریکا باز هم در این مورد وعده های خود را نقض کرد.
آنتی وار همچنین به نقض پیمان های خود در قبال کره شمالی اشاره کرد و نوشت: در سال ۱۹۹۴ کره شمالی و آمریکا توافق کردند آزمایش موشک های دوربرد و ساخت بمب های هسته ای را متوقف کنند. اما جرج دبلیو بوش با تهدید کره شمالی وعده های آمریکا را زیر پا گذاشت و این کشور را در فهرست کشورهای «محور شرارت» قرار داد. آمریکا همچنین با انتقال فقط ۱۵ درصد از سوخت وعده داده شده به کره شمالی طبق توافق، وعده خود را نقض کرد. آمریکا سپس کلا این توافق را لغو کرد و به همین خاطر کره شمالی هم از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای خارج شد.
در سال ۲۰۰۵ کره شمالی توافق کرد به طور کامل سلاح های هسته ای و برنامه توسعه موشکی اش را برچیده و به بازرسان اجازه بازرسی دهد مشروط بر این که آمریکا هم دست از تهدید به حمله برداشته و در جهت عادی سازی روابط حرکت کند و استفاده ازیک راکتور آب سبک برای اهداف پزشکی را تایید کند اما آمریکا بار دیگر همه وعده های خود را شکست.
چامسکی در این زمینه نوشت: بوش فورا طرح راکتور آب سبک را لغو و بار دیگر تهدیدها را آغاز کرد و جنگ اقتصادی علیه کره شمالی را با مسدود کردن دارایی های این کشور در بانک های خارجی آغاز کرد هر چند که معاملات کره شمالی کاملا قانونی بودند.
آنتی وار در پایان به فهرستی از نقض تعهدات آمریکا در قبال حمایت از مجارستان در سال ۱۹۵۶ در مقابل شوروی سابق، وعده به کردهای عراق در سال ۱۹۷۰ اشاره کرده و نتیجه گرفت: ایران، روسیه، کوبا و کره شمالی مواردی هستند که در هرمورد هر یک از آنها نقض وعده های آمریکا باعث بروز بحران هایی شده که امروز با آن مواجه هستیم و یا باعث تداوم بحران های گذشته شده است.