به گزارش روز جمعه گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی اطلس نیوز، به طور معمول، وظیفه انسولین این است که به افزایش سطح گلوکز خون واکنش نشان دهد و سلول‌ها را وادار به استفاده یا ذخیره آن انرژی کند. اما دیابت زمانی رخ می دهد که بدن یا نتواند انسولین کافی تولید کند یا در برابر این هورمون مقاوم شود.
این بدان معناست که انسولین محور تمرکز اصلی در درمان دیابت است، اما شاید راه دیگری برای درمان دیابت وجود داشته باشد.
چند سال پیش، محققان موسسه سالک در آمریکا کشف کردند که مولکولی به نام FGF۱ عملکردی مشابه انسولین دارد و سطح گلوکز خون را تنظیم می کند. یک بار تزریق این هورمون به موش‌های دیابتی، قند خون آنها را برای بیش از دو روز به سطح طبیعی بازگرداند، اما در مطالعات بعدی مشخص شد که تزریق FGF۱ به مغز می‌تواند به طور موثر دیابت را برای هفته‌ها یا ماه‌ها بهبود بخشد.
اکنون در این مطالعه جدید، محققان موسسه Salk، مکانیسم دخیل در مولکول FGF۱ را بررسی کردند تا متوجه شوند که آیا عملکرد آن مانند انسولین است یا خیر. آنها متوجه شدند که مولکول FGF۱ از برخی جهات از جمله تنظیم تولید گلوکز در کبد و با سرکوب تجزیه چربی یا لیپولیز ، مانند انسولین عمل می کند. آنها در کمال تعجب مشاهده کردند که FGF۱ از طریق یک مسیر مولکولی کاملاً متفاوت فعالیت می کند.
انسولین از آنزیمی به نام PDE۳B برای فعال کردن یک مسیر سیگنالینگ استفاده می کند که لیپولیز را سرکوب می کند. محققان مولکول FGF۱ را با طیف وسیعی از آنزیم ها از جمله PDE۳B آزمایش کردند و متوجه شدند که این مولکول به جای PDE۳B از یک آنزیم متفاوت به نام PDE۴ استفاده می کند.
محققان می گویند: این تفاوت مهم می تواند حوزه جدیدی از تحقیقات را در مورد درمان های جایگزین دیابت باز کند. مولکول FGF۱ می‌تواند برای بهبود فعالیت PDE۴ اصلاح شود یا سایر نقاط را در این مسیر می‌توان هدف قرار داد.
این تحقیق در مجله Cell Metabolism منتشر شده است.