حسین ممشلی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: از مجموع گونه‌های جانوری این پارک، ۶۹ گونه پستاندار هستند که از شاخص‌ترین این گونه‌ها از نوع گوشتخوار می‌توان به پلنگ ایرانی، روباه، سمور جنگلی، گرگ و کفتار اشاره کرد.
وی افزود: جمعیت پلنگ ایرانی به عنوان تنها گونه در معرض خطر انقراض پارک ملی گلستان بر اساس آمار دهه ۹۰ که با استفاده از دوربین تله‌ای انجام شد حدود ۴۰ قلاده برآورد گردد و دستیابی به آمار جدید نیاز به کار علمی دارد.
کارشناس پارک ملی گلستان گفت: با توجه به وجود جمعیت فراوان گونه‌های علفخوار و وسعت میدان دید، بیشترین موارد مشاهده پلنگ در این پارک مربوط به مناطق میرزابایلو، آلمه و سولگرد است.
وی با اشاره به مشاهده نشدن موارد اقدام به شکار پلنگ ایرانی در سال‌های اخیر در پارک ملی گلستان، افزود: موارد تلفات احتمالی این گونه مربوط به تصادفات جاده‌ای، درگیری بین گونه‌ای و تعارض با دامداران است.
ممشلی یادآور شد: جمعیت گونه گوشتخوار سمور جنگلی در زیستگاه‌های طبیعی کشور محدود است و پارک ملی گلستان یکی از مهمترین زیستگاه این حیوان به‌حساب می‌آید.
وی گفت: گونه‌های علفخوار از جمله قوچ و میش، کل و بز و آهو و شوکا و مرال مهمترین اهداف شکارچیان برای حضور در پارک ملی گلستان محسوب می‌شوند که در چند سال اخیر با مشارکت همیاران طبیعت موارد شکار آنها کمتر شده است.
به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست کره ثبت شده در میراث جهانی ۱۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع گستره جای داده است.
آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ و مرال نیز از مهمترین گونه‌های جانوری استان هستند که بخش قابل توجهی از آنها در پارک ملی گلستان زیست می‌کنند.
امسال با انجام سرشماری پاییزه حیات وحش با محوریت گونه‌های علفخوار بیش از ۹ هزار راس قوچ و میش، کل و بز و آهو در پارک ملی گلستان شناسایی و شمارش شد اما به گفته کارشناسان، گونه‌های گوشتخوار نیز در این پارک زیست می‌کنند که سرشماری مختص آنها در سال‌های اخیر انجام نشده است.
کارشناس طبیعی پارک ملی گلستان ادامه داد: علاوه بر آن تجهیز محیط‌بانان به دوربین‌های قوی برای عکس و فیلم‌برداری از شکارچیان در حین و بعد از شکار و ارائه آن به عنوان مدرک به دادگاه در شناسایی و مقابله با متخلفات تاثیر بسیار خوبی داشت.
هیچ موردی از بیماری در گونه‌های جانواری پارک ملی گلستان مشاهده نشد
ممشلی با بیان اینکه تاکنون هیچ موردی از ابتلای حیات وحش این پارک به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک و یا تب برفکی و سایر بیماری‌های مشاهده نشده است، گفت: اقدامات مراقبتی از جمله ضدعفونی و آهک پاشی آبشخورها برای پیشگیری از شیوع این بیماری‌ها با همکاری دامپزشکی در مناطق مختلف این ذخیره گاه زیست‌کره انجام می‌شود.
وی افزود: محیط‌بانان پارک ملی گلستان به‌صورت مستقل و در گشت‌های مشترک با تیم‌های دامپزشکی از زیستگاه‌های حیات وحش از جمله محدوده روستاهای حاشیه پارک که محل تردد دام‌های اهلی است، بازدید می‌کنند.
کارشناس طبیعی پارک ملی گلستان گفت: دام‌های روستاییان حاشیه پارک ملی گلستان توسط تیم‌های دامپزشکی علیه بیماری طاعون نشخوار کنندگان واکسینه شدند که این مساله کمک بسیار موثری برای پیشگیری از ابتلای گونه‌های حیات وحش به این بیماری است.
پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع است که در سال ۱۳۵۴ به عنوان ذخیرگاه زیست کره در زمره ۵۰ ذخیرگاه بیوسفری جهان در فهرست یونسکو ثبت شد.
بخش ناچیزی از پارک ملی گلستان در سرزمین استان سمنان قرار دارد.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده این پارک دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.