شاعر کتاب در خصوص چاپ کتاب جدیدش روز سهشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: در مورد مضامین شعری سعی ام بر این بوده کلیشه ای کار نکنم و به موضوعات متنوعی چون عاشقانه، عارفانه، اجتماعی و فلسفی بپردازم چون معتقدم شعر نباید تاریخ انقضا داشته باشد مثلا شعر حافظ که مربوط به چندین قرن گذشته است هنوز در روزگار ما قابل تاُویل و بهره مندی است.
پروین لطفی که سال ۱۳۴۴ در کرمانشاه متولد شده در ادامه افزود: از نوجوانی به شعر و ادبیات علاقه مند بودم، فراز و فرودهای زندگی، مسیرم را اندکی از ادبیات دور کرد، سالها بعد با به سرانجام رسیدن فرزندان و فراغ خاطر بیشتر به سرودن پرداختم که این مجموعه غزل گزیدهای از آنها است.
وی اظهار کرد: شعر یکی از کهن ترین گونههای ادبی و شاخهای از هنر است که شاعر ناخودآگاه در شعری که ریشه در نهاد او دارد، کلماتی بکار میگیرد که به احساس، افکار، و تخیّل او نزدیک باشد؛ جذابیت آثار هنری ناشی از کیفیت ساختاری آنهاست و این ساختارِ اثر است که با بیانی فصیح از سطح زبان روزمره و واقعی به زبانی فراواقعی میرسد.
لطفی ادامه داد: هنگامی که در ذهن شاعر معناها به بلوغ رسیده باشند با بکارگیری صورخیال، محتوا را در پردهای از تصویر به مخاطب ارائه میدهد، زبان شعری من که زبانی فرا واقعی است که در مجموعه «کمی پروانگی لطفا!» بکار رفته است و پلی بین سنت و نوگرایی است، زبان تازهای شکل گرفته بطوریکه مفهومی جدید را با استفادهای نو از همان عناصر قدیمی برای خواننده خلق کرده است.