به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، میلاد حبیبی، از پژوهشگران و نویسندگان عرصه تاریخ شفاهی پیشرفت که اجرای این برنامه را نیز بر عهده داشت در ابتدای برنامه گفت: در ۴۰ سال گذشته روایات سیاسی زیادی از انقلاب داشته ایم اما کمتر پیش آمده پیشرفت های علمی نخبگان و پژوهشگرانمان را بهطور مطلوب و منصفانه بازگو کنیم و ما درحال حاضر در کشورمان با هویت زدایی در عرصه علم و دانش روبهرو هستیم.
وی با بیان این که فلسفه این ویژهبرنامه این بود که با شناساندن نخبگان به وسیله راویان پیشرفت، انگیزه و امید را در دل جوانان و مردم زنده نگه دارد، گفت: این برنامه در چهار قسمت از نخبگان موفقی که در عرصههای علمی به نوعی جهادگونه عمل کرده بودند و به موفقیت های چشمگیری نیز رسیده بودند دعوت کرده تا از خاطرات تلخ و شیرین مسیر موفقیتشان بگویند.
پیشرفت با پاهای مصنوعی
در بخش ابتدایی این برنامه، حمیدرضا مقاره عابد روی سن آمد. جوانی سی و چندساله که مؤسس شرکت کامپوزیت گستر سپاهان بود.
وی به شراکت خود با شخصی به نام دکتر نصر اشاره کرد و گفت: دکتر نصر پیشنهاد داد که قسمتی از تلاش و کارشان را با هدف کمک به افرادی که نیازمند پاهای مصنوعی هستند، پیش ببرند؛ زیرا ایران در تحریم است و خانواده افراد معلول باید هزینه زیادی را بابت پاهای مصنوعی بپردازند.
مقاره عابد در ادامه گفت: بعد از مدتی کار آغاز شد حدود یکسال طول کشید تا نمونههایی ارائه شود، مشکلات زیادی بر سر راه بود، از بی مسوولیتی مسوولان موسسهها برای خرید پای مصنوعی گرفته تا حتی اخاذی کردن بعضیهاشان در جهت پیشبرد اهداف مالی خود، اما آنقدر تلاش ها و پیگیریها ادامه داشت تا در نهایت، حتی با وجود تحریمها موفقیت حاصل شد.
بنا بر این گزارش پس از اتمام خاطرهگویی مقاره عابد، لوح تقدیری توسط محمد مهدی، پسر هفت ساله ای که با پاهای مصنوعی شرکت کامپوزیت گستر اصفهان راه می رفت به این تلاشگر عرصه علم و صنعت اهدا شد.
مصائب ساخت یک واکسن
نفر بعدی که به روی سن دعوت شد تا راوی پیشرفت باشد اصغر عبدلی، ویروس شناس و دانشیار موسسه پاستور و سازنده واکسن کرونا (برکت) بود.
عبدلی گفت: ما منتظر هیچ چیز نماندیم و از همان روز نخست شناسایی نخستین فرد مبتلا به کرونا، تحقیقات خود را روی این ویروس آغاز کردیم. او و همکارانش چندین ماه از خانوادههای خود، به دلیل امکان آلودگی با ویروس، جدا شدند؛ چرا که موقع کشت ویروس بیشترین امکان انتقال وجود دارد، آزمایشها و مطالعات زیادی انجام شد تا سرانجام نتیجه بخش و ثمر بخش بود.
وی با اشاره به سیاسی بودن مساله واکسن در دنیا، اظهار داشت: خیلیها خواستند تا واکسن برکت را تخریب کنند اما به لطف خدا ۱۵ میلیون دز واکسن زده شد و در حال حاضر، طبق تحقیقات دانشگاهی یکی از کم خطرترین واکسنهای موجود است و حالا نیز منتظر تاییدیه سازمان جهانی هستیم.
عبدلی بعد از مطرح کردن این موضوع که اکثر افراد مجموعه محققان را جوانان تشکیل دادهاند، اظهار داشت: جوانان ما باید از مدرکگرایی دوری کنند تا بتوانند مشکلات را حل کنند و شرایطی به جود آید که به راحتی کشور را ترک نکنند.
وی در پایان از از سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در بخش های دارویی و درمانی دعوت کرد.
در پایان صحبتهای عبدلی، کتاب سلولهای بهاری توسط بهنام باقری از نویسندگان حوزه پیشرفت و نویسنده کتاب به این دانشمند ایرانی اهدا شد.
تعجب خارجی از تولید سطح بالای محصول ایرانی
یعقوب زاده، مدیرعامل شرکت پویندگان راه سعادت نفر بعدی بود که روی سن آمد و گفت: بعد از تولید ونتیلاتور (دستگاه کمک تنفسی) در سالهای نخست که مشغول به کار شدیم، به سختی به آنها جواز تولید دادند و آنها نتوانستند در طی سالها بیشتر از ۴۵عدد ونتیلاتور در به وزارت بهداشت بفروشند.
یعقوبی از حساس بودن کارش گفت و اینکه ونتیلاتور نیمی از امکانات تخت آی سیو است و استفاده نکردن وکردن از آن در مراقبتهای ویژه به معنای مرگ و زندگیست.
وی افزود: در دوران کرونا کشور دچار بحران ونتیلاتور شد و وزارت بهداشت حدود ۴۰۰۰ عدد سفارش به شرکت آنها داد و حتی به دلیل کمبود، مجبور شد ونتیلاتور ۲۵۰۰۰ یورویی را صد هزار یورو از خارج از کشور وارد کند. ما علاوه بر کمیت، کیفیت هم بسیار برایمان بسیار مهم بود، به همین دلیل تلاش کردیم و توانستیم دستگاه هایی بسازیم که هوشمندند و نیاز به سرویس دهی های سه ماهه و شیش ماهه ندارند و بسیاری از شرکت های خارجی نیز از این موضوع تعجب کردند و در نهایت به کمک خدا توانستیم تمام نیاز را رفع کنیم و جای خوشحالی دارد که بیمارستانهایی که قبلاً به ونتیلاتور ایرانی اعتماد نداشتند، فقط از ایرانیها استفاده میکنند.
لوح تقدیر یعقوب زاده توسط زمانیان ، نویسنده کتاب و روایتگر موفقیتهایش اهدا شد.
دیدن اشک یک بیمار مانع از مهاجرتم شد
در قسمت بعدی برنامه روایت پیشرفت، از علیرضا میرباقری، طراح ربات سینا، دعوت شد تا از خاطرات مسیر موفقیت خود بگوید.
مجموعه او اولین ربات جراح ایرانی را ساخته و در عرصه بین الملل نیز مطرح شده است.
میرباقری با اشاره به اینکه او یکی از کسانی بوده که بیست سال پیش قصد مهاجرت داشته گفت: تنها چیزی که مرا اینجا نگه داشت، دیدن اشک بیماری بود که در همانحال دستان من را فشرد.
وی افزود: بعد از این ماجرا با تمام دشواریها و با اینکه از هر هزارمسئول شاید فقط یک نفر همکاری میکرد،اما دست از تلاش برنداشتیم و با اینکه مجوز به ما ندادند ناامید نشدیم و درنهایت توانستیم نظر وزارت اندونزی را جلب کنیم و اولین قرارداد خود را در سطح بین الملل ببندیم.
وی با ابراز تاسف شدید از مهاجرت نخبگان و اساتید دانشگاهها به کشورهای دیگر اظهار داشت: از اهل رسانه می خواهم تا در جهت اگاهی بخشی به جوانان تلاش کنند
درپایان لوح تقدیر میرباقری توسط روح الله رحیمی سازنده جوان مستند پازل، که به روایت داستان ربات سینا پرداخته بود، تقدیم او شد.