تهران- ایرنا- جمعیت قابل توجهی از زنان کشور را زنان بی‌سرپرست و بدسرپرستی تشکیل می‌دهند که شغلی برای امرار معاش ندارند و همین مساله مشکلات اجتماعی و فرهنگی زیادی را ایجاد کرده است؛ مشکلی که با همت زنان کارآفرین و در صورت دریافت حمایت‌های هدفمند، می‌تواند به راحتی حل شود و باری از دوش جامعه بردارد.

به گزارش خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، بر اساس تعریف معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، زن سرپرست خانوار زنی است که مسوولیت تامین تمام یا بخش عمده ای از هزینه های خانوار یا تصمیم گیری در مورد نحوه هزینه کردن درآمدهای خانوار را بر عهده دارد.

همچنین طبق تعریف مرکز آمار ایران «سرپرست خانوار به طور معمول مسوولیت تأمین تمام یا بخش عمده ای از هزینه های خانوار یا تصمیم گیری در مورد نحوه هزینه کردن درآمدهای خانوار را بر عهده دارد. در مواردی که اعضای خانوار کسی را به عنوان سرپرست معرفی نکنند، مسن ترین فرد به عنوان سرپرست خانوار شناخته می شود و سرپرست خانوار لزوما مسن ترین عضو خانوار نیست و می تواند زن یا مرد باشد.»

این جامعه شامل زنان بیوه، زنان مطلقه اعم از زنانی که پس از طلاق به تنهایی زندگی می کنند یا به خانه پدری بازگشته اما خود امرار معاش می کنند، همسران مردان معتاد، همسران مردان زندانی، همسران مردان بیکار، همسران مردان مهاجر، همسران مردانی که در نظام وظیفه مشغول خدمت هستند، زنان خودسرپرست (زنان سالمند تنها)، دختران خودسرپرست که هرگز ازدواج نکرده اند و همچنین همسران مردان از کارافتاده و سالمند است.

اما بر اساس آمارهای رسمی در حوزه زنان سرپرست خانوار، در سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۰ تعداد خانوارهای معمولی دارای سرپرست زن افزایش حدود ۲۶/۸ درصدی داشته است. ضمن اینکه در سال ۱۳۹۰ به ازای هر ۱۰۰ سرپرست مرد، حدود ۱۵ سرپرست زن وجود داشته که این نسبت در سال ۱۳۹۸ به حدود ۱۶ نفر رسیده است.

بر همین اساس همچنین در بین استان‌های کشور در سال ۱۳۹۸، استان های سیستان و بلوچستان و گیلان با ۱/ ۲۰ درصد و همدان با ۳/ ۱۷ درصد به ترتیب بیشترین و استان های آذربایجان غربی با ۹/ ۹ درصد، کردستان با ۱/ ۱۰ درصد و هرمزگان با ۸/ ۱۰ درصد، به ترتیب کمترین درصد زنان سرپرست خانوار را به خود اختصاص داده‌اند.

در نهایت اینکه جمعیت فعال زن سرپرست خانوار طی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۰ رشد ۲۳/۶ درصدی داشته و جمعیت شاغل زنان خانوار نیز در دوره زمانی مذکور با رشد ۱/ ۲۳ درصدی همراه بوده است.

اما یکی از مهمترین مشکلات زنان سرپرست خانوار در جامعه امروز به طور حتم مهارت آموزی و اشتغالزایی آنان است.

با وجود اینکه در طول سال های اخیر تمایل زنان جامعه بخصوص قشر تحصیلکرده و کارآفرین به مشارکت اقتصادی و اجتماعی رو به فزونی بوده است، اما استفاده بهینه از این ظرفیت بسیار ارزشمند که به طور حتم از توان بالایی در رفع معضلات زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست برخوردارند، به شکل مطلوب تاکنون مهیا نشده است.

موازی کاری دستگاه‌ها اصلی‌ترین معضل حمایت از زنان کارآفرین

سمیه حوتی متولد ۱۳۶۳ دارای مدرک کارشناسی حقوق کیفری و مدیریت حرفه ای کسب و کار از کارآفرینان برتر سال های ۹۷، ۹۸ و ۹۹ کشور و در حال حاضر ساکن استان همدان است.

وی که از سال ۱۳۷۹ با تشویق پدر هنرمند خود در کلاس «معرق کاری» نام‌نویسی کرده است، پس از گذراندن این دوره آموزشی سه ماهه در سطح درجه ۲ و کسب مدرک، تولید را آغاز کرد.

حوتی که دارای دو نشان ملی مرغوبیت کالای سفال و همچنین تندیس طلایی کارآفرینی برتر و رتبه یک کشوری در حوزه کارآفرینی است، در حال حاضر نایب رییس کانون زنان بازرگان اتاق بازرگانی همدان و عضو هیات مدیره صنایع دستی اتاق بازرگانی همدان و مدرس فنی حرفه ای صنایع دستی است و تاکنون آموزش ۳۹ روستای استان همدان در حوزه سفال، معرق کاری و چرم را برعهده داشته است، با اشاره به تولید و فروش محصولات خود به مدت سه سال در مغازه ای کوچک، افزود: پس از آن با حضور در اداره صنایع دستی و گردشگری همدان تولیدات خود را معرفی کردم.

وی با بیان اینکه، در حال حاضر استادی بیش از ۶۰ زن سرپرست خانوار یا بدسرپرست را در استان همدان عهده دار است، اضافه کرد: هم اکنون سطح آموزش های خود را با برگزاری دوره های آموزشی معرق، چرم و میناکاری به منظور توسعه تولید و اشتغالزایی به اکثر روستاهای این استان رسانده ام.

این بانوی کارآفرین می گوید که درحال حاضر نحوه میناکاری و نقاشی روی سفال و نقاشی زیر لعابی را به مدت ۴۲۰ ساعت در هر دوره به ۲۰ کارآموز آموزش می دهد.

وی اظهار داشت: ما محصولات بسیاری برای تولید داریم که بازار هدف مناسبی دارد اما برخی مشکلات و موانع بر سر راه داریم از جمله اینکه مواد اولیه مرغوب مورد نیاز کارمان به سختی به دست ما می رسد. دوم اینکه ما برای کار خود به کوره های دماپخت بالا ریلی و گازی نیازمندیم که اگر این کوره ها باشد، قدرت و کیفیت کار در صنعت سفال و سرامیک افزایش خواهد یافت.

این بانوی کارآفرین می گوید: اگر بستر کار فراهم شود، با توجه به اینکه بازار هدف و ذائقه مصرف کنندگان را شناسایی کرده ایم، قادر خواهیم بود در استان های مرزی برای تعداد زیادی از خانم های خودسرپرست یا بدسرپرست اشتغالزایی داشته باشیم چراکه بازار محصولات نیز در این مناطق رونق دارد.

وی درخصوص وضعیت فعلی حمایت از کارآفرینی در کشور اظهار داشت: با شروع دولت جدید همه سعی می کنند که این اتفاق بیافتد و ما هم امیدواریم از طریق دستگاه های ذیربط این حمایت ها افزایش یابد.

این بانوی کارآفرین مسائلی همچون موازی کاری دستگاه های دولتی در حمایت از کارآفرینی، بیمه و مالیات بدون درنظرگرفتن شرایط فعلی کسب و کارها را از جمله اصلی ترین مسائل موجود در حوزه کارآفرینی زنان عنوان کرد و افزود: تسهیلات ارائه شده از سوی بانک ها نیز با شرایط سخت و دریافت وثیقه های سنگین با طی زمان طولانی اعطا می شود.

حوتی از وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان یکی از وزارتخانه های مهم در حمایت از کارآفرینان به منظور اشتغالزایی نام برد و گفت: این وزارتخانه در وهله نخست باید فارغ التحصیلان رشته های فنی و حرفه ای را به لحاظ سطح آموزش مورد ارزیابی قرار دهد و از ورود افراد غیرمتخصص و آماتور به این حوزه که باعث بی اعتمادی در بازار می شوند، جلوگیری کند و تسهیلات لازم را برای ورود هرچه بیشتر اساتید مجرب فنی و حرفه ای به حوزه کارآفرینی و اشتغال فراهم کند.

این کارآفرین با بیان اینکه، بسیاری از تسهیلات و مشوق های ارائه شده از سوی صنایع دستی برای زنان کارآفرین غیرهدفمند و بدون بازدهی لازم است، گفت: این در حالی است که این تسهیلات با وثیقه های سنگین بانکی پرداخت می شود و این خود بسیاری از کارآفرینان را با مشکل مواجه کرده است و آمارهای ارائه شده از سوی صنایع دستی در این خصوص نیز متاسفانه بیشتر غیرواقعی است.

حوتی می گوید: اگر پشتیبانی برای فضاسازی و بسترسازی اشتغال زنان سرپرست خانوار مناسب باشد، بیشتر مناطق کشور از استادکارها و نیروی انسانی متخصص برای راه اندازی کارگاه های آموزشی برخوردارند و می توان با استفاده از این نیروها بسیاری از زنان سرپرست خانوار را در مشاغل مختلف آموزش داد.

وی افزود: در حال حاضر برای ایجاد محیط کاری مناسب از استادکاران ماهر استفاده نمی شود و بیشتر کارها به جای ضوابط از طریق روابط صورت می گیرد که با وجود این مسائل اهداف حوزه کارآفرینی نیز به نتیجه نهایی نخواهد رسید.

نیازمند حمایت دستگاه‌های ذیربط برای صادرات تولیدات خود هستیم

فرشته حسینی بانوی جوان دیگر متولد ۱۳۶۰ است که در روستای «میوان» شهرستان پاوه زندگی می کند و این روستا را به اسم زنان گیوه باف میوان به ثبت ملی رسانده است، بانویی کارآفرین با مدرک سیکل است که با شرکت در کلاس آموزش سه ماهه گیوه بافی که از سوی اداره میراث فرهنگی در روستایشان برگزار شده بود، با این شغل آشنا شد و هم اکنون با بهره گیری از نوآوری و خلاقیت در بافت گیوه های رنگی برای خود و اطرافیانش کسب و کاری به هم زده است.

وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید که با بکارگیری زنان روستا و راه اندازی یک تعاونی در حرفه گیوه بافی و دریافت تسهیلات از اداره صنایع دستی موفق به خودکفایی و همچنین کارآفرینی برای حدود ۶۵ زن سرپرست خانوار شده است ضمن اینکه حدود ۱۳۰ نفر نیز به صورت غیرمستقیم با این تعاونی همکاری دارند. 

حسینی با بیان اینکه، پیش از این بیشتر سود کار گیوه بافی نصیب دلالان این کار می شد، افزود: مدتی است که دیگر خودم مسوولیت فروش را عهده دار شده ام و مسوولیت تولید گیوه ها را به زنان روستا سپرده ام به طوری که کف گیوه‌ها و نخ آن از شهر مریوان تهیه و برای بافت بین اعضای تعاونی توزیع و برون سپاری و بعد از یک هفته، محصول نهایی را جمع‌آوری و برای فروش عرضه می‌کنم.

وی تصریح کرد: زنان تعاونی روستایی طی یک هفته حدود ۴۰ جفت گیوه تولید می‌کنند که قیمت متوسط هر گیوه بسته به جنس و سایز به صورت تک فروشی از ۳۰۰ هزار تومان شروع و تا ۸۰۰ هزار تومان هم قیمت داشته و کیفیت کف گیوه در قیمت آن نقش اساسی دارد. ضمن اینکه قیمت گیوه عمده از حدود ۳۵۰ هزار تومان است.

این بانوی کارآفرین که در سال ۱۳۹۴ با نوآوری و خلاقیت و رنگ کردن نخ گیوه برای اولین بار موفق به تولید و ارائه گیوه های رنگی به بازار شده و نسل جوان را در خرید و استفاده از گیوه ترغیب کرده است، می گوید: گیوه های خود را با نخ پلیستر و ابریشم با کف تمام دوخت دستی به سایر کشورها از جمله عراق و ترکیه و حتی آلمان نیز صادر کرده است.

وی با بیان اینکه، تبلیغات در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی سهم بسیار مهمی در شناساندن محصولات آنها به بازار مصرف داشته است، افزود: در حال حاضر گیوه ما با برند میوان در بازار جا افتاده است. اکنون ما برای بسته بندی تولیدات خود نیازمند کمک هستیم. اگر حمایت تسهیلاتی شود، می توانم یک کارگاه بزرگ راه اندازی و حتی مردان بیکار منطقه را نیز مشغول کار کنم.

این بانوی کارآفرین در خصوص اینکه چه درخواستی دارد، گفت: در حال حاضر پس از بازدید گردشگران خارجی از روستای میوان برای این تولیدات مشتریان خارجی پیدا شد اما از توان لازم برای ارسال تولیدات خود به اروپا و سایر کشورهای دور به دلیل نداشتن کارت بازرگانی برخوردار نیستم. چون دارای مدرک سیکل هستم و دیپلم ندارم، سامانه مورد نظر از پذیرش من برای دریافت کارت بازرگانی مشکل ایجاد کرده است.

وی با بیان اینکه، برای جاافتادن کار در روستا و منطقه پاوه، خانه خود را در روستا به کارگاه تبدیل کرده است، گفت: ما مشتری های خیلی زیادی در منطقه داریم و نیازمند حمایت دولت برای راه اندازی یک کارگاه بزرگ هستیم.

تجمیع وظایف حمایتی از زنان کارآفرین در یک دستگاه متولی بسیار ضروری است

معصومه عزیزی کارشناس ارشد مدیریت دولتی، تسهیلگر، مسوول صندوق های قرض‌الحسنه بسیج سازندگی و فعال اجتماعی از سال ۱۳۹۲ در کمیته امداد امام خمینی (ره)، مراکز نیکوکاری و بسیج سازندگی مشغول به خدمت رسانی بوده و نخستین مرکز نیکوکاری را در این نهاد دولتی راه اندازی کرده است.

وی که طرح تسهیلگری و شبکه سازی آموزش زنان سرپرست خانوار را به صورت پایلوت در شهر فردیس استان البرز راه اندازی کرده است، از جمله بانوان فعال اجتماعی و بازرس تعاونی تسهیلگران البرز در شهر فردیس است که چندی پیش با ارائه بهترین طرح در حوزه توانمندسازی زنان کم برخوردار، به عنوان کارآفرین ممتاز در سطح ملی شناخته شد.

این بانوی کارآفرین درخصوص طرح تسهیلگری و شبکه سازی آموزش زنان خانوار در منطقه فردیس استان البرز می گوید: بخش نخست کار ما راه اندازی مشاغل خرد خانگی و بخش دوم نیز راه اندازی مشاغل کارگاهی در سطح کلان کشوری و ملی است. ما در ابتدا کار آمایش محلی و سرزمینی را در منطقه فردیس انجام دادیم و بانک اطلاعاتی مناسبی از آمار محرومین و نیازمندان و همچنین نیکوکاران و خیرین گردآوری کردیم. سپس با تحقیقات از وضعیت محرومین منطقه و نیازمندی های آنها اطلاعات خود را تکمیل و نوع کمک های مورد نیاز خانواده ها را اعم از مالی و غیرمالی شناسایی کردیم.

این فعال اجتماعی افزود: پس از شناسایی معتمدین محلی اقدام به شبکه سازی کردیم و در هفت عرصه اصلی از جمله بهداشت و درمان، معیشت و ازدواج، ساختمان، مشاوره و روانشناسی تحصیلی، فرهنگی فعالیت های خود را برای محرومیت زدایی آغاز کردیم.

عزیزی، عرصه اشتغالزایی و کارآفرینی را یکی از عرصه های مهم در حوزه زنان سرپرست خانوار خواند و افزود: این حوزه جای کار بسیار زیادی دارد و ما با توجه به شبکه سازی انجام شده توانستیم به راحتی در این زمینه تسهیل گری کنیم.

وی یکی از اقدامات اولیه خود را راه‌اندازی صندوق های قرض الحسنه در هر محله توسط افراد امین همان محله عنوان کرد و افزود: مدیران و اعضای صندوق ها نیز از افراد همان محل انتخاب و آنها از صفر تا صد کار یعنی برنامه ریزی، اجرا و نظارت را انجام می دهند، چراکه وقتی اعضای صندوق خود مردم باشند، کار نیز با دقت و دلسوزی بیشتری انجام می شود.

این بانوی کارآفرین با بیان اینکه، با راه اندازی صندوق ها منابع مالی کارآفرینی و اشتغال زنان سرپرست خانوار جمع آوری شد، افزود: ما در وهله نخست با تمام ادارات فردیس کرج که در حیطه محرومیت زدایی فعال هستند، رایزنی کردیم.

عزیزی تصریح کرد: تاکنون ۵۳ کارآفرین در گروه های شغلی مختلف از جمله خیاطی و منبت کاری را آموزش داده ایم و برای ۱۵۰ خانم اشتغالزایی کرده ایم و پس از امضای تفاهمنامه با سازمان فنی و حرفه ای ۷۲ خانم سرپرست خانوار را برای آموزش رایگان به این مجموعه معرفی کردیم که مدرک خود را اخذ کرده اند.

این دانشجوی دکترا افزود: ما با همه سازمان های محلی از جمله واحد فنی حرفه ای استان البرز برای معرفی افراد مستعد محلات به منظور آموزش رایگان رایزنی کرده ایم و هنگامی که کار آموزش انجام شد، وام هایی از طریق همان صندوق های محلی که از بانک ها نیز منابع قرض الحسنه نیز دریافت کرده اند، به افراد آموزش دیده برای راه اندازی کسب و کار اعطا می شود.

وی، آموزش های فنی و حرفه ای برای زنان سرپرست خانوار را شامل مشاغل خانگی از جمله قالی بافی، گلیم بافی، پرورش قارچ و پرورش گل های آپارتمانی، کامپیوتر، خیاطی، منبت کاری و میناکاری و بسته بندی دانه های خوراکی و کیک پزی اعلام کرد.

این بانوی کارآفرین در ادامه با اشاره به اینکه، تمام دستگاه های حامی زنان کارآفرین برای حمایت از کارآفرینان و اشتغالزایی به صورت جزیره ای و موازی کاری عمل می کنند، افزود: این در حالی است که این اقدامات حمایتی بدون هیچ گونه بازخورد و اشتغال زایی است.

وی می گوید: بسیاری از اقدامات سازمان ها از جمله سازمان فنی و حرفه ای که به امر آموزش مشغول است یا کمیته امداد امام (ره)، سازمان بهزیستی و صنعت معدن که به منظور اشتغالزایی به مردم خدمات رسانی می کنند، از نتایج کیفی و قابل قبولی برخوردار نیست، چراکه بسیاری از اقدامات آنها غیرهدفمند و موازی کاری است.

عزیزی می گوید: ما نیازمند یک سازمان مولد برای ساماندهی حوزه کارآفرینی و اشتغال بانوان هستیم به طوری که همه وظایف این حوزه در یک سازمان مشخص متمرکز شود و این سازمان به فنی حرفه ای اعلام کند که آموزش خود را به افرادی ارائه کند که از طرف این سازمان معرفی می شوند و سایر ارائه کنندگان تسهیلات از جمله بانک ها یا کمیته امداد و صنعت و معدن تسهیلات خود را به افرادی بدهند که از سوی این سازمان شناسایی شده اند.

وی ضمن تاکید بر ساماندهی حمایت های پراکنده سازمان ها از زنان سرپرست خانوار، توجه مسوولان کشور را به این مهم با توجه به اینکه کشور در دهه اخیر شاهد سه برابر شدن افزایش زنان بی سرپرست یا بدسرپرست خانوار بوده است و با این روند در ۱۰ سال آینده نیز به حدود ۶ برابر خواهد رسید، بسیار ضروری دانست و گفت: حمایت موثر از زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست، کاهش انواع و اقسام آسیب های اجتماعی همچون نزاع، قتل، سرقت، طلاق و تن فروشی زنان را به دنبال خواهد داشت. 

اقدامات پراکنده حمایتی از زنان کارآفرین و سرپرست خانوار قابل پایش و رصد نیست

فاطمه محمدبیگی رییس فراکسیون جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در حوزه طرح مسائل زنان، مدتی که بعنوان نماینده مجلس در این کارگروه عضو شده ام و در جلسات شرکت می کنم، متوجه خطای راهبردی شدم و آن نوع نگاه به حوزه زنان است.

فاطمه محمدبیگی افزود: بحث توانمندی زنان جامعه صرفا با ارائه تسهیلات و تزریق بودجه مرتفع نمی شود بلکه نیازمند پیوست فرهنگی و اجتماعی و شناسایی درگاه های اصلی مشکلات زنان است.

وی با اشاره به وجود بیش از ۶ میلیون زن سرپرست خانوار در کشور گفت: هنگامی که می خواهیم این جمعیت را توانمند کنیم، باید یک بسته کامل را در نظر داشته باشیم.

نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه، توانمندسازی زنان خانوار باید پایدار باشد، افزود: در شرایط فعلی ممکن است تسهیلات و آموزش به یک خانم داده می شود و حتی ممکن است اشتغال هم ایجاد شود، اما این اشتغال پایدار نیست. اگر خانم سرپرست خانواری به هر دلیل به تنهایی بار زندگی را به دوش می کشد، توانمندسازی این فرد باید همراه با آموزش، مددکاری و همچنین تسهیلگری و رفع موانع باشد.

محمدبیگی همچنین با ذکر مثالی با بیان اینکه، زنان کارآفرین و سرپرست خانوار برای دریافت وام و در بخش تضامین بانکی اغلب به مشکل برمی خورند، افزود: در حال حاضر بستر مناسبی برای توانمندسازی زنان خانوار ایجاد نشده است. ایجاد بازار مداوم عرضه و بازاریابی دائم برای محصولات زنان سرپرست خانوار از جمله مسائلی است که باید دولت در این زمینه بسترسازی کند، مردم نیز هنگامی که این زمینه ها فراهم شود، مسیرشان را پیدا خواهند کرد.

وی با بیان اینکه، یکی از معضلات ما عدم شناسایی معضلات زنان سرپرست خانوار بوده و در حال حاضر این معضل شناسایی شده است، افزود: با اینکه در حال حاضر سامانه های رصد و پایش و ارزیابی مشکلات زنان سرپرست خانوار به همت وزارت رفاه، کمیته امداد، بهزیستی و نهادهای موثر در این زمینه و نهاد زنان و خانواده ریاست جمهوری آماده و در این زمینه اقداماتی انجام شده است اما هنوز نتوانسته اند کار را به نتیجه نهایی برسانند.

نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز در مجلس شورای اسلامی افزود: وزارت رفاه در بستر سامانه رصد و پایش می تواند دو حوزه سیاست گذار و تصمیم گیر از جمله مجلس و دولت را به یکدیگر متصل و بر همین اساس می تواند یک بسته خدماتی ویژه برای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار آماده کند.

به گفته وی، این بسته می تواند شامل اشتغالزایی، بازاریابی، مددکاری و رسیدگی به امور روحی و روانی خانواده و مشاوره خانواده باشد، ضمن اینکه در این سامانه می توان برای شهرداری ها و دهیاری ها نقش تعیین کرد.

محمدبیگی تاکید کرد: اینکه توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را صرفا در قالب اقتصاد و اشتغال ببینیم ناقص است؛ چراکه زنان ما باید ابتدا شخصیت و ظرفیت های خود را باور کنند و در عین توانمندی، وظایف مادری، همسری و خانه داری خود را فراموش نکنند.

وی در عین حال معتقد است: مشکل فعلی جامعه زنان ما این است که هنگامی که وارد بازار کار می شوند، اغلب خانه و خانواده حتی خود را قربانی می کنند. ما هنگامی می توانیم مدعی شویم که معضل زنان را رفع کرده ایم که علاوه بر اشتغالزایی، خانواده سالم و موفق نیز کنار آن وجود داشته باشد.

این نماینده مجلس در خصوص انواع موازی کاری ها از سوی دستگاه های مختلف در حوزه زنان کارآفرین و سرپرست خانوار، قابل رصد نبودن اقدامات پراکنده حمایتی این سازمان ها در حوزه زنان سرپرست خانوار را از اصلی ترین این مشکلات خواند.

معاونت زنان و خانواده در دوره‌های گذشته در رفع معضلات زنان موفق نبوده است 

رییس فراکسیون جمعیت و حمایت از خانواده مجلس شورای اسلامی همچنین در ادامه گفت و گوی خود با ایرنا، متولی اصلی حوزه زن و خانواده در کشور را معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری دانست و در عین حال اذعان کرد: معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در دوره های قبلی به دلیل اینکه به شکل ستادی تعریف شده و تعریف عملیاتی مناسبی از این معاونت تاکنون نشده است، نتوانسته به شکل موثر در رفع معضلات زنان سرپرست خانوار و زنان کارآفرین موفق و تاثیرگذار باشد.

وی با تاکید بر اینکه، معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری در دولت جدید باید به صورت ویژه به مشکلات زنان کارآفرین و زنان سرپرست خانوار ورود کند، افزود: اگر بخواهیم بگوییم یک سازمان اصلی و ویژه برای رفع معضل بانوان جامعه در نظر بگیریم به طور حتم معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری است که نیازمند تقویت است.

نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: وظایف و ساختار معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری نیازمند بازتعریف و تغییراتی است و باید به منظور تقویت این نهاد برای حمایت هرچه بیشتر از زن و خانواده لایحه جدیدی به مجلس داده شود.

محمدبیگی معتقد است: معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری در حقیقت باید نقش اساسی و اجرایی را در حوزه حمایت از زنان و خانواده از سوی همه سازمان ها و نهادها، مدیریت و متولی‌گری کند.

وی گفت: در حال حاضر طبق تعریف معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، این معاونت در بحث حمایت از زنان سرپرست خانوار مسوولیت مستقیم ندارد و نهادهایی مانند وزارت رفاه به صورت عام، سازمان بهزیستی، کمیته امداد، بانک ها و ستاد اجرایی فرمان امام و بنیادهایی همچون برکت، احسان و پانزده خرداد و تشکل های مختلف در حوزه زنان خانوار نقش آفرینی می کنند اما به دلیل اینکه سامانه یکپارچه رصد، پایش و ارزیابی بین اینها موجود نیست و هر کدام شبکه جداگانه ای دارند، در ارزیابی اطلاعات و خدمات دهی به بانوان سرپرست خانوار دچار مشکل هستند و مجلس نیز بر این مساله واقف است.

محمدبیگی افزود: این در حالی است که اگر سامانه یکپارچه و داده ها شفاف شود و واکاوی داده ها به صورت صحیح در یک سازمان صورت گیرد، می توان مشکلات زنان سرپرست خانوار را به راحتی مرتفع کرد.

وی می گوید: دولت ها در حدود ۷۰ کشور دنیا وزارت خانواده دارند و در این وزارتخانه به عنوان یک متولی واحد انواع مسائل مهم و مختلف خانواده و جمعیت مورد بررسی قرار می گیرد و این درحالی است که در کشور ما مساله مهم جمعیت و خانواده از متولی واحدی برخوردار نیست.