به گزارش روز شنبه ایرنا از معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه، اصغر جهانگیر در سومین گردهمایی معاونان اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه که به صورت برخط برگزار شد، با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری افزود: ایشان آسیبهای اجتماعی را مهمترین مسئله و بزرگترین خطر در کشور میدانند و به گفته مقام معظم رهبری، مسئله آسیبهای اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم باید به نحوی باشد که مسئولان احساس کنند آن مسئله برای خود و خانواده آنها اتفاق افتاده است و با جدیت به حل آن بپردازند.
وی اظهارداشت: زمانی کار ما از حالت تشریفاتی خارج میشود که خروجی و نتیجه اقدامات را ببینیم و این امر مستلزم پرداختن به دو موضوع برنامهریزی و اولویتبندی است. یعنی پس از شناسایی آسیبها و برنامهریزی آنها را اولویتبندی کنیم.
جهانگیر اضافه کرد: این مسئله را باید بدانیم هم قوه قضاییه و هم سایر بخشها در کشور وظیفه پیشگیری دارند. باید از دستگاههایی که بودجه پیشگیری میگیرند مطالبهگر بود که خروجی اقدامات آنها چیست.
معاون اجتماعی قوه قضاییه گفت: به عنوان معاونت اجتماعی و پیشگیری، حق داریم که بدانیم سایر دستگاهها در موضوع پیشگیری چه اقداماتی انجام میدهند تا از آن الگو بگیریم یا مانع موازیکاری آن مسئله در سایر دستگاهها شویم.
جهانگیر ضمن تاکید بر اهمیت همکاری سایر دستگاهها با این معاونت افزود: وظیفه معاونت اجتماعی این است که آمار و اطلاعات آسیبها را احصا و برای همراه کردن سایر دستگاهها در اختیارشان قرار دهد.
وی به استفاده از ظرفیتهای نیروهای مسلح اشاره کرد و گفت: نیروی انتظامی، سپاه و بسیج در همه عرصهها حضور دارند و باید با تبادل اطلاعات از ظرفیت این سه مجموعه استفاده کرد تا کارهای بزرگ در زمینه پیشگیری انجام شود.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه اضافه کرد: آموزش و پرورش یکی دیگر از دستگاههایی است که در زمینه پیشگیری میتواند کارهای بزرگی انجام دهد زیرا از دوران دبستان حوزه تربیت و پرورش دانشآموزان را برعهده دارد.
جهانگیر اظهارداشت: یکی دیگر از ظرفیتها که درون قوه قضاییه قرار دارد، زندانها است که باید افرادی از معاونت پیشگیری به زندانها بروند و پرونده مجرمان را مطالعه و با کمک روانشناسان تحلیل کنند زیرا از نتایج به دست آمده میتوان برای راههای کاهش آسیبهای اجتماعی بهره برد.
وی گفت: بنا بر تاکید رئیس قوه قضاییه یکی از وظایف مسئولان این است که آسیبهای اجتماعی را از نزدیک ببینند و در جریان این آسیبها قرار گیرند زیرا لمس موضوع با چیزی که از دور دیده میشود متفاوت است و میتواند در برنامهریزی برای حل آن کمک کند.