همدان- ایرنا- معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان گفت: احیا و بازسازی ۳۵ هکتار از عرصه‌های منابع طبیعیِ این استان که در اثر فعالیت بهره برداری معادن تخریب شده اند تا دهه فجر به پایان می رسد.

«رضا الوندی» رو  دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: اجرای طرح احیا و بازسازی عرصه‌های منابع طبیعی این استان که در اثر فعالیت و بهره برداری معادن، تخریب شدند برابر دستورالعمل اجرایی ماده ۲۵ قانون معادن و ماده ۱۷ اصلاحی پیگیری شد.

وی افزود: برابر مصوبه کمیته تعامل بین اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری و سازمان صنعت، معدن و تجارت استان، محدود های معدنی در شهرستان ملایر در روستای «پیر میشان»، «خدری» و «گنجاب» به وسعت ۳۵ هکتار امسال برای احیا و بازسازی معرفی و انتخاب شده است که در دهه فجر این طرح به پایان می رسد.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان خاطرنشان کرد: برای بازسازی و احیای عرصه های معدنی ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون ریال اعتبار پیش بینی و بخشی از آن تاکنون هزینه شده است.

الوندی ادامه داد: بازسازی و احیای عرصه‌های منابع طبیعی آسیب دیده ناشی از فعالیت‌های معدنی یکی از اصولی‌ترین راهکارهای مهم در کنترل آثار زیان بار بعد از فعالیت معادن، دستیابی به ایجاد محیطی مناسب و مطلوب برای تجدید حیات طبیعی و استفاده از سایر قابلیت‌های معادن است.

وی تصریح کرد: پس از تصویب قانون معادن و درج موضوع بازسازی و احیا در ماده ۲۵ این قانون و ماده ۱۷ اصلاحیه مربوطه، بازسازی و احیای معادن بر عهده سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور گذاشته شد.

الوندی اضافه کرد: با توجه به تعداد زیاد معادن استان در صورت تخصیص اعتبار کافی و پس از بررسی محدوده‌های تخریب شده، با اجرای عملیات اصلاح و احیا تا حد قابل توجهی از شدت تخریب فعالیت های معدنی کاهش می یابد.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان اظهار داشت: علاوه بر اجرای این طرح  چنانچه برنامه مناسبی برای معادن فعال به منظور جلوگیری از تخریب اراضی و تشدید فرسایش ارائه شود، شرایط پایداری را در معادن به همراه خواهد داشت که این امر نیازمند تعامل بیشتر بین سازمان‌های مرتبط و بهره برداران معادن است.

الوندی تاکید کرد: فعالیت‌های معدنی آثار مخرب زیادی بر عرصه‌های منابع طبیعی دارد و جبران خسارت‌های وارد شده ناشی از عملیات اکتشاف و بهره برداری دشوار و بعضی مواقع غیرممکن است.

وی گفت: این معادن پس از بهره برداری و پایان ذخیره معدنی یا نداشتن کیفیت مناسب رها شده و علاوه بر آثار مخرب، چشم اندازی نا همگون بر زیست بوم‌ها  و عرصه های منابع طبیعی به نمایش می گذارد.