به گزارش ایرنا، حشمت‌خان مهاجرانی بدون شک بهترین و پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال ایران است؛ او سال‌ها پیش از این و در سال ۱۹۷۸ برای اولین بار ایران را به جام جهانی فوتبال هدایت کرد، با او سه بار قهرمان جام ملت‌های آسیا شدیم، به المپیک راه پیدا کردیم و تمام افتحارات ریز و درشت فوتبال قاره کهن را درو کردیم. مهاجرانی که عنوان منحصر به فرد دیگر هم دارد، او تنها مربی ایرانی است که در خارج از ایران تجربه سرمربیگری در رده ملی را دارد.
درباره او باید با احترام و نیکی حرف زد، مردی که با نظر کاربران سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان بهترین سرمربی تاریخ جام ملت‌های آسیا انتخاب شده است.
او روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا درباره صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر حرف‌های جالبی زد، به گذشته‌های دور رفت، به آن سالی که تیم ملی در یک روز پاییزی برای اولین بار جواز حضور در مهم‌ترین و معتبرترین تورنمنت فوتبالی جهان را به دست آورد.
مشروح گفت و گوی ایرنا با «حشمت مهاجرانی» را در زیر می‌خوانیم:
به جام جهانی صعود کردیم، نظر شما در این باره چیست؟
من مثل همه شما خوشحال هستم، رفتن ایران به جام جهانی یک افتخار برای یک ملت است، فوتبال دیگر در تمام دنیا بهترین و زیباترین سرگرمی است. بسیاری از مردم با این ورزش می‌خندند، گریه می‌کنند، خوشحال می‌شوند؛ شما چه پدیده اجتماعی را سراغ دارید که می‌تواند میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها بکشاند تا به جشن و خوشحالی بپردازند؟
این صعود به آسانی صورت گرفت، سریع‌ترین صعود تاریخ را داشتیم.
من این صعود را منکر نمی‌شوم و همانطور که گفتم خوشحالم و به تمام مجموعه فوتبال ایران تبریک می‌گویم. تیم جوان و شایسته‌ای را در اختیار داشتیم که استحقاق و ظرفیت این صعود را داشت، اما شاید نسل جوان نداند که تیم ملی فوتبال ایران، سال‌ها پیش و در سال ۱۳۵۶ نیز صعود راحتی به جام جهانی داشتیم. ایران قبل از اینکه آخرین بازی خود را در مرحله مقدماتی جام جهانی برگزار کند صعودش به جام جهانی حتمی شد. من در بازی آخر تیم جوانان ایران را مقابل کویت به زمین فرستادم که در آن بازی هم ۲ بر یک برنده شدیم.
آن صعود را به خاطر دارید؟
مگر می‌شود آن روز خاطره‌انگیز را فراموش کنم. چهارم آذر ماه ۱۳۵۶ بود، ما به مصاف استرالیایی رفتیم که در بازی رفت مغلوب ایران شده بود، «جیمی شولدر» مربی انگلیسی استرالیا قبل از بازی گفته بود شاید با پیروزی مقابل ایران بتوانیم زخم شکست در ملبورن را مرهم نهیم؛ برای اینکه کارمان در دیدار آخر به اما و اگر کشیده نشود به برد نیاز داشتیم، ورزشگاه آزادی پر از تماشاگر بود، دقیقه ۴۴ «علی پروین» از سمت راست نفوذ کرد و توپ را به روی دروازه استرالیا فرستاد، دروازه‌بان استرالیا دچار اشتباه شد و «غفور جهانی» گل زد.
خیلی‌ها بر این باور هستند صعود ایران به جام جهانی آرژانتین قابل قیاس با هیچ دوره‌ای نیست؟
حتما همین طور است؛ آن روزها از کل قاره‌های آسیا و اقیانوسیه فقط و فقط یک تیم جواز حضور در جام جهانی را پیدا می‌کرد، اما الان پنج تیم به جام جهانی صعود می‌کند، من هیچ وقت منکر ارزش‌ها و صعود به جام جهانی در دوره‌های دیگر نمی‌شوم اما آن رفتن به جام جهانی یک طعم و ارزش دیگر داشت و قابل قیاس با هیچ دوره‌ای نبود.
قبول دارید در این دوره رقیبان سرسختی نداشتیم؟
ببنید هر دوره‌ای شرایط خاص خودش را داشت، شرایط زمان و مکان فرق می‌کند، ما در حال حاضر نسل فوق‌العاده‌ای را در اختیار داریم، تاکنون و در هیچ دوره‌ای بازیکنان ایران این تجربه بین‌المللی را نداشتند اما در مقطع کنونی نفراتی در تیم ملی حضور دارند که در خارج از کشور بازی می‌کنند و فیکس هستند، از این نسل انتظارات زیادی داریم حتی یک انتظار بزرگ ...
چه انتظاری، صعود از گروه خود در جام جهانی؟
کار ما از همین الان آغاز شده است، زنگ جام جهانی و یا من اسمش را می‌گذارم «خطر» به صدا درآمده است و باید به فکر جام جهانی باشیم. امکانات خوب، تدارکات خوب‌تر و فراهم کردن بستر مناسب برای اینکه بتوانیم در این جام جهانی به موفقیت برسیم، انتظار نه تنها من، بلکه بسیاری از فوتبالدوستان کشورمان است که در قطر بتوانیم از گروه خود صعود کنیم.
صعود از گروهمان در جام جهانی یک رویای بزرگ و غیر قابل دسترس نیست؟
نه! چرا رویای غیر قابل دسترس؛ ما توانایی این کار را داریم، تیم خوبی داریم، جوانان ما بهترین هستند و این یک انتظار بزرگی نیست. ایران در حال حاضر عنوان بهترین تیم قاره کهن را یدک می‌کشد و اگر همه چیز روبراه و مرتب باشد حتما می‌توانیم به این رویا رنگ واقعیت بدهیم. البته همانطور که گفتم باید همه چیز طبق برنامه پیش برود، نباید حالا بگوییم به جام جهانی رفتیم و به امان خدا تیم را رها کنیم و چند ماه دیگر دوباره یک برنامه وقت داشته باشیم. برنامه تیم ملی تا جام جهانی از همین الان باید نوشته و مو به مو اجرا شود؛ جام جهانی شوخی نیست، یک تورنمنت بزرگ جهانی است.
درباره اسکوچیچ حرف بزنیم، او آمار خوبی از خود بر جای گذاشت، قبول دارید؟
آمار او در راه رسیدن به جام جهانی خوب بود، نتایجی که اسکوچیچ تاکنون با تیم ملی ایران به دست آورده شایسته تقدیر است. اگر بخواهیم از نظر آماری به این مربی نمره بدهیم بالاترین نمره به او تعلق می‌گیرد اما برای اینکه مربی‌ای را مورد ارزیابی قرار دهیم باید از همه جهات وی را مورد آنالیز قرار دهیم، باید ببینیم او در بحث تاکتیکی، شناخت فوتبالی، آنالیز، وظیفه شناسی، ارزیابی حریف و... چه تاثیراتی را از خود بر جای گذاشته است.
به نظر شما او باید بماند یا خیر؟
این موضوعی است که فدراسیون فوتبال باید درباره‌اش تصمیم بگیرد، آنها هستند که درباره همکاری با این مربی، تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کنند.
نظر شما در این باره چیست؟
در دیدار ایران و عراق نکاتی را شاهد بودیم که حکایت از این داشت که عراق به خوبی تیم ملی فوتبال کشورمان را مورد آنالیز قرار داده بود؛ آنها پرسینگ را از جلو در دستور کار قرار داده بودند و در این راه تا حد زیادی موفق بودند. ما هم در برخی از دقایق بازی به بن بست رسیدیم و راهی برای برون رفت از آن روی نیمکت شاهد نبودیم، گلی که به ثمر رساندیم به واسطه خلاقیت‌های فردی بازیکنان شکل گرفت.
به نظر من کمیته فنی فدراسیون فوتبال باید درباره اسکوچیچ تصمیم‌گیری کند، باید مشخص شود از او چه می‌خواهیم، در این مدتی که هدایت تیم ملی را بر عهده داشته به جز بحث نتیجه‌گیری در سایر فاکتورها موفق بوده است یا نه؟ باید از او برنامه‌ای جامع و کامل گرفته شود، برنامه‌ای که ضمانت اجرایی داشته باشد و بعد درباره اینکه او در جام جهانی هدایت تیم ملی را بر عهده داشته باشد یا فرد دیگری، تصمیم‌گیری شود.
با این حرف‌ها یعنی حشمت خان مهاجرانی مخالف ادامه همکاری با اسکوچیچ هستید.
من حرف‌هایم را زدم.