به گزارش ایرنا، تئاتر با پیشینه تاریخی خود همواره به عنوان یکی از هنرهای مورد توجه مردم ایران بوده و توانسته است در ادوار مختلف و در فراز و نشیب ها جایگاه خود را حفظ کند.
در قزوین نیز که قدمت تئاتر در آن به دوران صفویه و قاجار باز می‌گردد هنرمندان با اجرای نمایش‌های روحوضی، طرفداران زیادی را جذب کرده بودند.
با نگاهی به پیشینه تئاتر در این شهر و وجود استادان بزرگی مانند محمد علی ساربان، رضا فیض نوروزی، علی اکبر میلانی و غلامحسین لطفی که در میان هنرمندان برجسته کشوری حرفی برای گفتن دارند، جای تأسف است که قزوین از داشتن حداقل مکان تمرین و اجرای نمایش بی‌بهره باشد.
امروزه هنرمندان بسیار خوب و برجسته‌ای در تئاتر قزوین داریم که با کمترین امکانات، بهترین آثار هنری را تولید می‌کنند و توانسته اند افتخارات خوبی برای استان به ارمغان آورند.
خبرنگار خبرگزاری ایرنا استان قزوین به همین منظور با سعید شیخی کارگردان جوان قزوینی در استودیو خبری این مرکز به گفت و گو پرداخته و مسائل و مشکلات هنرمندان تئاتر را در استان بررسی کرده است.
اثر این کارگردان قزوینی امسال به عنوان پروانه الجزایری در جشنواره تئاتر استان قزوین به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد و به چهلمین جشنواره تئاتر فجر کشور راه یافت.
سعید شیخی معتقد است، قزوین هنرمندان بسیار خوب و برجسته‌ای در تئاتر دارد که با کمترین امکانات بهترین آثار هنری را تولید می‌کنند.
ایرنا. لطفا خودتان را معرفی کنید و بگویید چطور شد که به تئاتر روی آوردید؟
متولد ١٣۶٧ در قزوین هستم، از سال ١٣٨٣ فعالیت خودم را در بازیگری تئاتر آغاز کردم و در چندین نمایش بازی کردم.
از سال ١٣٨٧ فعالیت خودم را در کارگردانی تئاتر شروع و تا به امروز ۱۰ نمایش را کارگردانی کردم و همچنین در ۲ دوره جشنواره بین المللی فجر به عنوان کارگردان و در چند دوره در عناوین مختلف حضور داشتم.
امسال هم با نمایش "پروانه الجزایری"به عنوان نمایش برگزیده استان قزوین در چهلمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور دارم.
ایرنا. چگونه به کار تئاتر علاقه‌مند شدید؟ در چه نمایش هایی تاکنون ایفای نقش کرده اید؟
سال ۸۳ با دوستانم تصمیم گرفتیم تا کار نمایشی را شروع کنیم هر چند به سرانجام نرسید ولی بعد از آن با فضای تئاتر استان آشنا شدم و پا به عرصه نمایش گذاشتم و فعالیت خودم را با بازیگری شروع کردم و بعد به کارگردانی تئاتر علاقه مند شدم.
ابتدا در نمایش‌های مهدی خدایی چند نقش داشتم و اولین کار کارگردانی‌ام با نمایش امپرسیون، جیغ بنفش بود و کار بعدی کندن پوست پیاز و بالستیک زخم که در جشنواره شرکت کردند و به نوعی موفقیت داشتند و آخرین نمایش نیز پروانه الجزایری بود که به چهلمین جشنواره تئاتر فجر راه یافت و یک ماه پیش در شهر قزوین اجرای عمومی داشت.
این دومین نمایشی است که توسط من به جشنواره فجر راه یافته است.
ایرنا. بیشتر به چه مضامینی علاقه مند هستید و آیا تحصیلات دانشگاهی در حوزه تئاتر دارید؟
اغلب کارهای که تاکنون به آنها پرداختم با مضامین اجتماعی بوده و همچنین به معضلات جامعه و جوانان پرداخته ام و با یک نویسنده خوش ذوق به نام پیام لاریان همکاری دارم که در نوشتن متون نو و آوانگارد تبحر خاصی دارند.
خیر، تحصیلات تئاتر ندارم ولی در حال حاضر مشغول تحصیل در رشته کارگردانی تئاتر هستم.
ایرنا. با توجه به اینکه سالهاست در این حوزه مشغول فعالیت هستید به نظر شما مشکلات تئاتر در قزوین چیست؟
تئاتر قزوین از ضعف زیرساخت ها و کمبود امکانات رنج می برد و سالهاست گفته شده که قزوین سالن حرفه ای برای اجرای تئاتر ندارد، خوشبختانه در سالهای اخیر حرکت های خوبی از سوی شهرداری قزوین اتفاق افتاده و هم اکنون سالن تئاتر شهر در حال ساخت است که در مراحل پایانی کار قرار دارد.
نگرانی اغلب هنرمندان تئاتر استان این است که این پروژه به دست هنرمندان تئاتر نرسد و مانند سالن بانوی سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری قزوین به سختی بتوانیم از آن استفاده کنیم و این بسیار برای ما نگران کننده است که پروژه ای به نام تئاتر شهر باشد ولی تئاتری شاید در آن اجرا نشود.
امیدوارم که این اتفاق خوب رقم بخورد و اهالی تئاتر سالن مجهزی برای اجرای نمایش های خود در آینده نه چندان دور داشته باشند.
ایرنا. چرا طی این سالها شاهد کوچ هنرمندان تئاتر به شهرهای دیگر هستیم؟
کوچ هنرمندان قزوینی به استانهای دیگر را می توان با دو دلیل خوب و بد نگاه کرد، یکی بحث نداشتن زیر ساخت های لازم و حمایت نکردن دستگاه های مختلف از هنر و هنرمندان استان است و دلیل دیگر اینکه هر هنرمند و هر شهری تا جایی گنجایش این را دارد که از یک هنرمند حمایت کند یا او را به پیشرفت برساند.
دلیل دیگر اینکه هنرمندان برای پیشرفت و دیده شدن و استفاده از فضاها و زیرساخت های بهتر در تهران به پایتخت مهاجرت می کنند و البته مدعی نیستیم که افرادی که از استان رفتند موفق هستند بلکه هدف خود را در مهاجرت به تهران دیدند، شاید مسیر خود را در آنجا پیدا کنند.
ایرنا. برای گذر از مشکلات پیش رو چه راهکار و چه انتظاری از مسوولان استان دارید؟
وظیفه ما هنرمندان کار کردن در این عرصه است ولی نمی توانیم مشکلات را به تنهایی حل کنیم بلکه رفع بخش بزرگی از مشکلات برعهده مسوولان فرهنگ و هنر شهر است.
قزوین با داشتن پشتوانه چند صد ساله هنری باید زیرساخت های لازم از جمله سالن های تئاتر، کنسرت و سینما را داشته باشد که تمام آنها نیز باید در حد حرفه ای فراهم شود.
اگر مسوولان تنها به دنبال ساخت یک رزومه از خود هستند سالنی بدون مشاوره تخصصی خواهند ساخت که بی سرانجام باقی خواهد ماند.
مسلما بخش مهمی از مشکلات با کمک مسوولان و با استفاده از مشاوره تخصصی هنرمندان مرتفع خواهد شد که نتیجه بخش خواهد بود.
انتظار ما از مسوولان بسیار زیاد است و همیشه دل پر دردی داریم اینکه جدی تر به بحث هنرمند و هنر بپردازند و نیازهای اولیه برای تولید یک اثر هنری را تامین کنند همچنان که از گذشته های دور، هنرمندان مورد حمایت قرار می گرفتند، هم اکنون نیز نیازمند حمایت هستند تا بتوانند با فراغ بال به کار خود ادامه دهند و به تولید هنر بپردازند.
ایرنا. سطح هنر نمایش استان قزوین را چگونه ارزیابی می کنید؟
می توان به جرات گفت با توجه به اینکه قزوین از نظر تئاتر یک شهر ناشناخته در برابر شهرهای بزرگ از جمله مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز و کرمانشاه است که قطب تئاتر کشور محسوب می شوند، ولی از نظر هنر نمایشی هیچ چیزی کم ندارد از کارگردان های خوب گرفته تا بازیگران جوان که از بین ۶۴ اثر شرکت کننده در جشنواره فجر امسال تنها ۱۲ اثر انتخاب شد که از این بین ۲ نمایش از قزوین به این جشنواره راه یافت و یک کار بی سابقه در کل تاریخ تئاتر قزوین به شمار می رود و این موفقیت جای قدردانی از هنرمندان دارد.
ایرنا. در مورد نمایش پروانه الجزایری اثر راه یافته به چهلمین جشنواره فجر توضیح دهید؟
نمایش جذابی است که روابط بازیگران و کاراکترها با یکدیگر خیلی متمایز است، همچنین نقطه قوت اصلی آن، شیوه اجرای این نمایشنامه می باشد که نویسنده در متن نوشته است تا اجرا شود و به روابط جوانان در جامعه پرداخته که موجب جذابیت آن شده است.
نمایش پروانه الجزایری به نویسندگی پیام لاریان و کارگردانی سعید شیخی و با بازی امیر امیدی راد، حسن یاوری، امیرحسین خلیلی، آزاده سرابی، مهشید سادات مجابی، سیده حمیده قوامی و سعید طباخ حسینی قزوینی در چهلمین جشنواره فجر شرکت خواهد کرد.
این نمایشنامه داستان هفت جوان را روایت می کند که به ویلایی در جیرود رفته‌اند، در آنجا، یکی از آنها با نام بابک، جان خود را از دست می دهد، این در حالی است که دیگران تلاش می‌کنند با یک بازی نمایشی او را به زندگی بازگردانند.
ایرنا. چرا جامعه آن گونه که باید از تئاتر استقبال نمی کند؟ در مورد آموزش هنرمندان چه اقداماتی باید انجام شود؟
استقبال نکردن مخاطبان از تئاتر به سال های گذشته باز می گردد ولی الان ذایقه مردم تغییر کرده و در سه نمایشی که امسال پشت سرهم اجرا کردیم و هر کدام به طور میانگین ۱۵ تا ۲۰ شب به روی صحنه رفت، هر شب سالن ۱۰۰ نفره با حضور بی نظیر تماشگران مواجه بود و استقبال خوبی از نمایش ها داشتند.
بحث آموزش هنرمندان تئاتر بسیار ضروری است، متاسفانه این موضوع به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و اداراتی که متولی فرهنگ و هنر هستند مانند حوزه هنری باز می گردد که بتوانند استادان هنر را به قزوین بیاورند تا علاقه مندان به هنر بتوانند از آنها استفاده کنند ولی متاسفانه به دلیل نزدیکی قزوین به تهران مسوولان زیاد به این مهم توجه ندارند در صورتی که در دور افتاده ترین نقاط کشور اساتید برای آموزش حضور دارند و کلاس های آموزشی برگزار می کنند ولی قزوین از این موضوع رنج می برد.
ایرنا. توصیه شما به جوانان علاقه مند به هنر تئاتر چیست و چگونه می توانند وارد این عرصه شوند؟
خوشبختانه چند سالی است که آموزشگاه های خصوصی در سطح استان مشغول فعالیت هستند که برای آموزش علاقه مندان بسیار موثر خواهند بود.
هنرجویانی که علاقه مند به این حرفه هستند حتما باید آموزش تخصصی ببینند و کار را به صورت حرفه ای دنبال کنند و مستقیم وارد یک گروه نشوند چون آموزشگاه های خوبی در استان داریم که افراد مستعد را در زمینه تئاتر تربیت می کنند و امسال در جشنواره فجر شاهد درخشش بیش از هشت بازیگر از هنرجویان این آموزشگاه ها بودیم و امیدواریم این نوع فعالیت در تمامی آموزشگاه های استان تداوم داشته باشد و همه علاقه مندان به هنر بتوانند اصولی آموزش ببینند.
ایرنا. آیا در کارهای خود از هنرمندان جوان استفاده می کنید؟
من در کارهای خود از ترکیب افراد با سابقه، جوان و کم تجربه که برای اولین بار وارد صحنه نمایش شده اند استفاده می کنم و خوشبختانه همیشه هم موفق بوده ام و اعتماد ۱۰۰ درصدی به جوانان دارم.
معتقدم موفقیت در یک نمایش تنها به حضور افراد با سابقه مربوط نیست بلکه بستگی به استعداد، توانمندی و پیگیری هنرجویان و بازیگران دارد، هنرجویان جوان اغلب جنون صحنه دارند و دوست دارند سریع روی صحنه نمایش دیده شوند اگر این افراد بتوانند این جنون را از خود دور کرده و صبر پیشه کنند و از کارهای همایش صحنه ای شروع کنند قطعا دیده خواهند شد و به کارهای بزرگتری راه خواهند یافت.
ایرنا. یکی از زیباترین خاطرات هنری خود را در سال های کاری بیان کنید؟
در طول فعالیت هنری ام خاطرات زیادی داشته و دارم یکی از این موارد در نمایش پرسه های موازی بود که مجبور شدیم در کمتر از سه هفته به اجرا تمام بازیگران نمایش را تغییر دهیم و طی این مدت کوتاه تمرینات خود را به صورت جدی در جاهای مختلف از جمله خیابان، پارک، رستوران، کافه و حتی منزل شروع کردیم که در نهایت نمایش برگزیده استانی شد و به جشنواره کشوری راه یافت.
کلام آخر:
تئاتر، هنر ارزشمندی در جامعه است که می‌توان با این هنر، ارزش‌ها را به جامعه انتقال داد و کاستی‌ها را متذکر شد و با داشتن جوانان علاقه مند و با استعداد در عرصه هنر باید مسوولان استان از آنها حمایت کنند تا بتوانند موفقیت و سربلندی بیشتری در حوزه هنر در استان و در سطح ملی کسب کنند.
از همه دوستان که همراهی کردند تا نمایش پروانه الجزایری به چهلمین جشنواره تئاتر فجر راه یابد و همچنین مسوولان به ویژه رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر قزوین و انجمن نمایش استان و مسوولان که تلاش کردند کمال تشکر را دارم و امیدوارم در این جشنواره موفق شویم.