شیراز - ایرنا- علی سلاجقه معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور پنجشنبه در جریان سفر خود به استان فارس از تالاب های استان بصورت هوایی بازدید کرد.

به گزارش خبرنگار ایرنا ،تالاب های ارژن، بختگان، پریشان و ... از جمله تالاب هایی است که در این سفر مورد بازدید معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست کشور قرار گرفت.

علی سلاجقه  معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت  محیط‌ زیست کشور در سفر دو روزه به استان فارس  علاوه بر حضور در شهرستان بختگان و بازدید از روند احیای تالاب بختگان در همایش روز جهانی تالاب ها نیز حضور خواهد داشت.

روز جهانی تالاب ها برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ جشن گرفته شد. تا کنون ۲۵ عنوان شامل ٣٦  تالاب از ایران در لیست تالاب های کنوانسیون رامسر قرار گرفته که ۲ عنوان ارژن – پریشان و نی ریز- کمجان  شامل ۵ تالاب  ارژن ، پریشان ، طشک ، بختگان و کمجان  از فارس نیز در لیست تالاب های کنوانسیون رامسر قرار دارند.

معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌ زیست کشور در ادامه سفر خود به بختگان با آرمان های شهدا تجدید میثاق کرد.

معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط‌ زیست در پیامی به مناسبت روز جهانی تالاب ها گفت: با استفاده از آخرین روش‌های علمی - مدیریتی و بهره‌برداری از همه تجارب عالمان، سمن‌ها و مشارکت‌های مردمی و با تامین حقابه تالاب‌ها، اجازه جولان به ریزگردها را نخواهیم داد.

  در پیام علی سلاجقه آمده است:تالاب ها را ارج نهیم، مدیریت کنیم، احیا کنیم و دوست بداریم»؛ دوم فوریه هر سال یادآور پیمانی جهانی در رابطه با حفظ و احیای یکی از زیباترین جلوه های حیات، اکوسیستم و منابع آبی جهان است که در چینش بی نقص خلقت، محل استقرار این منبع عظیم تنوع زیستی، ایجاد اشتغال، طراوت و شادابی و رازهای نهفته به نحوی تعبیه شده است که طنازی خلقت و جلوه نمایی انضباط و نظم حکایت از تدبیر مدیر و معماری بی بدیل دارد که در قاب این نقاشی حیات، زیباترین جلوه های خودنمایی و نمایش و تجلی حضورش را به رخ کشیده است و از طرفی انسان عاقل را به حفظ و بهره برداری صحیح از آن توصیه کرده است.

وی در این پیام افزوده است:  اما همینک این ماییم و این نحوه مدیریت میراث بزرگ بشری و امانت دار بزرگ امروز و فرداها.نگاه امروز ما، اکنون و در آینده ای نه چندان دور قضاوت خواهد شد. شاید شرایط طبیعی حاکم و مساعدت بی تدبیری های انسان باعث شده که به تدریج شاهد کاهش سطوح تالابی، کمرنگ شدن طراوت و زیبایی، تبدیل چهچه‌های مستانه پرندگان و آبزیان به بغض در گلو نشسته، برخاسته از افول تدریجی زیستگاه و تنها پناهگاه دائمی و موقت (مهاجرین) باشیم و حاشیه نشینان تالاب که روزگاری با لالایی مادران و تلاش بی‌وقفه پدران در جهت تامین قوت لایموت، تالاب را با رویا تفسیر و با دیدگان تطهیر می‌کردند، امروز با چهره‌ای آفتاب سوخته و رنجیده در حاشیه تالاب رویای روزهای از سرگیری عشق بازی با تالاب را در سر می‌پرورانند و امیدوارانه از مسئولان مطالبه انجام وظایف را دارند.