به گزارش روز سه شنبه ایرنا، چین خود را به عنوان یک قدرت جهانی قرن بیست‌ویکم معرفی کرده است؛ با تنظیم سیاست خارجی خود بر اساس رشد اقتصادی پویا و پیشبرد اهداف خود در جهت توسعه مسالمت‌آمیز که روابط با آمریکای لاتین و کارائیب نیز گواه این امر است.
تا سال ۲۰۱۰ میلادی، سرمایه‌گذاری‌های چین در آمریکای لاتین اگرچه عمدتا در بخش‌هایی مانند معدن، انرژی و کشاورزی متمرکز بود اما شرکت‌های چینی به ویژه در ده سال گذشته با تشویق فرصت‌های تجاری در برزیل، کلمبیا، پرو و بولیوی، توجه خود را به آمریکای لاتین معطوف کرده اند تا نه فقط در بخش‌های استخراجی بلکه جایگاه خود در کشورهای این نقطه را در حوزه خدمات تجاری، مالی، سرمایه‌گذاری، تولیدی و صنعتی ارتقا بخشند.
به این ترتیب، توسعه خطوط راه‌آهن و نیروگاه‌های برق‌آبی، بخش‌هایی مانند تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، تولید خودرو، ارتباطات راه دور و بهره‌برداری از مواد معدنی استراتژیک مانند مس و لیتیوم موجب تنوع‌بخشی به دامنه روابط این غول آسیایی و جغرافیای پهناور آمریکای لاتین شد. طبق آمار "کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب"، سرمایه‌گذاری شرکت‌های چینی در آمریکای لاتین در سال ۲۰۲۰ در بخش‌های خودرو و قطعات خودرو (با سهم ۴۴ درصدی)، بخش انرژی‌های تجدیدپذیر (۱۷ درصد)، بخش خدمات مالی (۱۱ درصد) و کالاهای مصرفی (شش درصد) برجسته است.
آمریکای لاتین و چین اما تنها از بعد مناسبات اقتصادی مورد توجه قرار نمی‌گیرند بلکه کارشناسان و تحلیلگران بسیاری از بعد سیاسی و از باب جایگاه آمریکای لاتین در تنش میان آمریکا و چین به بررسی این روابط می‌پردازند. تارنمای شبکه تلویزیونی تله سور در گزارشی نوشت: آمریکای لاتین هر لحظه از آمریکا دورتر و به چین نزدیک می‌شود. ملت‌های لاتین قاره آمریکا، تفکر هژمونیک واشنگتن را به زیان حاکمیت این کشورها و به نوعی بی احترامی می‌دانند.
در ادامه این گزارش آمده است: ایالات متحده همواره در طول تاریخ، آمریکای لاتین را "حیاط خلوت" خود می‌دانسته و ادعا می‌کند که مالک کشورهای آمریکای لاتین است اما در حقیقت هیچ حقی بر آن‌ها ندارد. "دکترین مونرو" رابطه میان ایالات متحده و آمریکای لاتین را به رکود کشاند و این الگوی کنترلی تغییری نکرد تا اینکه بازیگران جدیدی در عرصه بین‌الملل به نام چین و روسیه ظهور کردند.
حجم کل تجارت بین چین و آمریکای لاتین در سال ۲۰۰۲ تنها ۱۸ میلیارد دلار بود، اما در سال ۲۰۱۹ به حدود ۳۱۶ میلیارد دلار رسید و چین به بزرگترین شریک تجاری شیلی، پرو، برزیل و اروگوئه تبدیل شد. به دنبال شیوع ویروس کرونا و آغاز بحران مالی در آمریکا، تجارت چین با کشورهای آمریکای لاتین در بازه زمانی ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۱ با افزایش ۴۵.۵ درصدی نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۰، به ۳۳۱.۸۸ میلیارد دلار رسید. تمایل به مشارکت در پروژه‌های زیرساختی "جاده ابریشم" نیز تا جایی افزایش یافت که آرژانتین نیز به این طرح پیوست.
وزیر امور خارجه چین طی یک بیانیه از امضای تفاهم نامه بین دو کشور در عالی ترین سطح مبنی بر الحاق آرژانتین به پروژه عظیم «یک کمربند یک جاده» خبر داد. در تفاهم نامه یادشده دو طرف توافق کردند که براساس چارچوب مشترک توسعه پایدار و همکاری های اقتصادی جامع در جهت تعمیق روابط اقتصادی بین دو کشور گام بردارند.
در سال‌های اخیر ۱۹ کشور در حوزه آمریکای لاتین توافقنامه همکاری برای پروژه زیرساختی جاده ابریشم جدید را با چین به امضا رسانده‌اند. طرح «کمربند، یک جاده» اگر چه به بهبود روابط چین با شرکای اصلی خود می‌انجامد اما موجب نگرانی واشنگتن شده است. همچنین آخرین ارقام بر این احتمال تأکید می‌کند که با خروج جهان از بحران کووید-۱۹، چین می‌تواند تنها اقتصاد بزرگی باشد که رشد قابل توجهی داشته است.
برنامه‌ریزی‌های چین برای تنظیم روابط با گستره آمریکای لاتین اما محدود به ابعاد اقتصادی و سیاسی نشده و ابعاد فرهنگی را نیز شامل می‌شود. خبرگزاری شینهوا در گزارشی از انتشار ۵۰ کتاب با موضوعات تاریخی، فرهنگی و انسانی آمریکای لاتین طی ۱۰سال آینده به منظور شناخت بهتر چینی‌ها از این منطقه خبر داد.
به این ترتیب این ابتکار عمل فرهنگی به عنوان پلی میان چین و آمریکای لاتین در دوره جدید خواهد بود که از مدت‌ها قبل این دو جغرافیا را به هم پیوند زده است.
در این مجموعه کتاب که نخستین مجموعه بزرگ و نظام‌مند چین در ارتقای شناخت آمریکای لاتین است، کارشناسان برجسته‌ای از مکزیک، برزیل، اوروگوئه، پرو، آرژانتین و چین شرکت خواهند کرد.
بر اساس این گزارش، در حال حاضر کتاب‌های نسبتا کمی در مورد آمریکای لاتین در چین وجود دارد و بیشتر آن‌ها ترجمه‌هایی است که بر اساس دیدگاه‌های اروپایی و آمریکایی انجام شده است. به این ترتیب، انتشار این مجموعه کتاب به چینی‌ها کمک خواهد کرد تا آمریکای لاتین "واقعی و یکپارچه" را بدون نیاز به دیدگاه‌های غربی بشناسند.
در حال حاضر ۱۵۶ موسسه آموزش عالی در چین با برنامه‌هایی به زبان اسپانیایی، ۵۷ موسسه به زبان پرتغالی و همچنین ۶۳ موسسه مطالعات آمریکای لاتین فعالیت می‌کنند.