نقی شعبانیان روز چهارشنبه در حاشیه بهره برداری از بند مشبک سرشاخهگیر رودخانه خیرود شهرستان نوشهر به خبرنگار ایرنا گفت که در این طرح برنامه ها ویژه ای برای احیاء و نجات جنگل هیرکانی به صورت کلان پیش بینی شده و قرار است از ابتدای سال آینده با تعامل سایر دستگاه ها اجرایی شود.
وی افزود : طرح جایگزین تنفس جنگل های هیرکانی با قانون اصلی تنفس جنگل پیوند دارد و به مدت پنج سال برای تمامی گستره جنگل های هیرکانی که بیش از یک میلیون هکتار است ، اجرایی خواهد شد.
معاون سازمان جنگلها گفت : جنگل های هیرکانی ذخیرگاه باارزش ژنتیکی برای جهان محسوب می شود و اعتبار ۲۵۰ میلیارد تومانی تامین کننده اهداف در نظر گرفته شده در اجرای طرح جایگزین نیست و باید اعتبار بیشتری برای اجرای آن اختصاص یابد.
وی با اظهار این که اجرایی شدن طرح جایگزین تکلیف سازمان جنگل ها را برای احیاء و نجات جنگل های هیرکانی بیشتر می کند ، افزود : به همین منظور باید از کمک علمی و مالی سازمان های بین المللی بهره لازم را ببریم و در این راستا نیازمند فعالتر شدن دبیرخانه و روابط بین الملل این سازمان هستیم.
شعبانیان همچنین از تهیه طرح تفصیلی و گسترده بر مبنای توسعه و مدیریت پایدار جنگل های هیرکانی برای ۱۰ سال خبر داد و گفت : در حال حاضر بیشتر کارهای مطالعاتی این طرح که براساس اصول جنگل شناسی، اکولوژی ، اقتصادی و اجتماعی است ، انجام شده است.
وی افزود : در طرح توسعه پایدار جنگل های هیرکانی تمامی اصول جنگل شناسی شامل احیای جنگل، جنگل کاری، اصلاح ساختاری توده جنگلی و سایر اقدامات کارشناسی به دقت مورد توجه و بررسی قرار گرفته و تلاش های زیادی برای تهیه آن با نظر کارشناسان این حوزه در حال انجام است.
قانون تنفس جنگل از اواخر سال ۹۵ به اجرا درآمد و از سال ۹۸ هم با اتمام قرارداد تمامی شرکت های فعال بهره بردار ، هرگونه بهرهبرداری تجاری و صنعتی از چوب جنگل های کشور ممنوع شد.
جنگلهای هیرکانی که قرار است طرح جایگزین تنفس برای آن اجرا شود با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت از آستارا در شمال استان گیلان شروع می شود و تا گُلیداغ در شرق استان گلستان به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد. بخشی کوچکی از جنگلهای هیرکانی هم معادل ۲۰ هزار هکتار در کشور آذربایجان قرار دارد.
بخشی از جنگل هیرکانی ایران سال ۹۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد که ۶ لکه آن در استان مازندران است. هدف یونسکو از ثبت این جنگل حفاظت و مراقبت از آن بوده است تا به عنوان میراث طبیعی برای نسل های بعدی حفظ شود.