تهران- ایرنا- آهنگساز فیلم «۲۸۸۸» گفت: این فیلم جنگی، روایتی عاشقانه برای ادای احترام به خلبانان نیروی هوایی است بنابراین موسیقی‌ که من برای آن ساختم مینیمال، ساده و عاشقانه است و از سازهای آکوستیک استفاده نکردم.

سامان احتشامی در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح موسیقی فیلم ۲۸۸۸ گفت: از نظر من این فیلم در حوزه دفاع مقدس نیست بلکه روایتی عاشقانه برای ادای احترام به خلبانان نیروی هوایی است که روزگاری از مرزهای ما حمایت و محافظت کردند تا ما امروز با آرامش روی صندلی ایرنا بنشینیم و مصاحبه کنیم.

وی افزود: ۲۸۸۸ یک فیلم عاشقانه و جنگی است و اگر در حوزه دفاع مقدس قرار می‌گیرد، شاید به دلیل این است که در مقوله جنگ قرار می‌گیرد ولی اتفاقات عاشقانه‌ای در فیلم می‌افتد که روایت زندگی خلبانان ازدست‌رفته جنگ ماست.

احتشامی یادآور شد: موسیقی‌ای که من برای این فیلم ساخته‌ام با تفکر و هم‌فکری کیوان علی‌محمدی به‌عنوان کارگردان بوده است؛ ما با همفکری هم و با اتفاق هم این موسیقی را ساختیم.

وی با اشاره به انواع موسیقی فیلم گفت: به طور کلی دو نوع موسیقی فیلم داریم؛ یک موسیقی که در خاطر مردم می‌ماند مانند فیلم از کرخه تا راین که آقای انتظامی ساختند، همه‌مان آن را زمزمه می‌کنیم و یا مانند فیلم هایی که توسط آقای روحانی ساخته شد و امروز عزیزانی که در چهارراه‌ها هستند و ساز می‌زنند، ملودی آن را اجرا می‌کنند.

این‌ها آهنگ‌هایی هستند که برای بیشتر دیده شدن فیلم ساخته می‌شوند و ماندگار هستند و به فروش فیلم کمک می‌کنند

این آهنگساز ادامه داد: اما زمان دیگری هست که ملودی‌ها و سروصداهایی را ایجاد می‌کنید که به فیلم کمک می‌کند؛ مانند صداها و آهنگ‌هایی که به توضیح و تفهیم جریان فیلم و یا واقعه و حادثه‌ای که قرار است رخ بدهد کمک می‌کند.

وی افزود: این صداها باعث می‌شوند که وقتی ما فیلم را می‌بینیم موضوع آن را درک کنیم و ممکن است فیلمی اساساً موسیقی نداشته باشد و تنها یک بشکن موسیقی آن باشد.

موسیقی‌ای که من برای ۲۸۸۸ ساختم یک موسیقی مینی‌مال، ساده و عاشقانه است و از موسیقی اینسترومنتال و موسیقی که سازهای آکوستیک در آن قرار گرفته‌اند، استفاده نکردم

این آهنگساز خاطرنشان کرد: موسیقی ۲۸۸۸ یک موسیقی کاملاً دیجیتالی است؛ این فیلم سیاه سفید است و ما در آن هواپیما می‌بینیم و هواپیما فلز است و من باید یک موسیقی کریستالی و فلزی می‌ساختم اما بیشتر افکت ساختم تا موسیقی و موسیقی من برای این فیلم یک موسیقی ملودیک نیست و افکتیو است.

وی افزود: ۳ سال پیش که کیوان علی‌محمدی به همراهی احمد غلامی که مدیر هنری فیلم هستند، به دفترم آمد فیلم‌نامه را خواندم، ایشان برای من توضیح دادند که چه موسیقی ای می‌خواهند.

احتشامی اضافه کرد: در نتیجه خروجی موسیقی این فیلم به‌اتفاق هم‌فکری من و کیوان علی‌محمدی رخ داد. این موسیقی خیلی از جاها سلیقه‌ من نبوده و خیلی جا سلیقه‌ کیوان علی‌محمدی هم نبود و در نهایت هم‌فکری هردو ما بوده است.

وی افزود: حتما ۲ سال به موسیقی فیلم فکر کرده‌ایم ولی شکل نهایی آن یک هفته‌ای به کمک صدابردار این فیلم معین نیکو انجام و تحویل کیوان دادم. بعد از تدوین فیلم موسیقی آن را ساختم.

این آهنگساز در انتها و در پاسخ به این پرسش که فضای موسیقی حال حاضر کشور را چگونه می‌بینید، اظهار داشت: ما فضای موسیقی نداریم؛ چرا که در سازمان تلویزیون برنامه‌ مهمی برای موسیقی نداریم.

وی ادامه داد: خیلی‌ها به من می‌گویند چرا امروز در جشنواره‌های موسیقی همه پاپیولارها و آهنگ‌ها، همه پاپ هستند و کسی که نوازنده نی یا سایر سازهای ملی ماست به این کنسرت‌ها نمی‌رود؟ چون مردم سازهای ملی را نمی‌بینند، مردم اصلا نمی‌دانند که تار استاد جلیل شهناز چه شکلی است؛ نمی‌دانند کمانچه چه شکلی است.

احتشامی تصریح کرد: وقتی سازهای ملی سنتی و محلی کشور خودمان را نمی‌شناسیم موسیقی‌هایی که به خوردمان داده می‌شود را تکثیر می‌کنیم؛ به‌همین دلیل فضایی در موسیقی، نداریم.