به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا از روزنامه گاردین، داگلاس ترومبول، از پیشگامان رشته جلوه‌های بصری در تاریخ سینما، که بیشتر به همکاری در ساخت فیلم‌هایی چون ۲۰۰۱: ادیسه فضایی و برخورد نزدیک از نوع سوم شناخته می‌شود، پس از دو سال مبارزه با سرطان و تومور مغزی درگذشت.
ترومبول وقتی بخشی از تیم پشت صحنه یک فیلم کوتاه به نام تا ماه و فراتر از آن بود توانست با جلوه‌های بصری واقع گرایانه خود استنلی کوبریک را تحت تاثیر قرار داده و به تیم ساخت فیلم علمی- تخیلی معروف این کارگردان مطرح راه یابد. وی در کنار چهره‌هایی چون کان پدرسون، تام هاورد و والی ویورز مسئولیت طراحی جلوه‌های بصری خیره کننده فیلم ۲۰۰۱: ادیسه فضایی از جمله سکانس استار گیت (Star Gate) را برعهده داشت.
ترومبول از آن پس برای فیلم‌های مهم جلوه‌های بصری طراحی کرد. وی به خاطر کارش در فیلم جاذبه اندرومدا (۱۹۷۱، رابرت وایز) به موفقیت قابل ملاحظه‌ای دست یافت که به او اجازه داد سراغ ساخت فیلم خودش برود. وی در این پروژه فیلم بی‌صدا دویدن (۱۹۷۱) را درباره یک سفینه فضایی که با هدف حفظ درختان زمین از جنگل‌های زمینی پر شده، ساخت.
اگرچه بی صدا دویدن از لحاظ مالی شکست خورد اما مهارت ترومبول در حوزه طراحی جلوه های بصری در هالیوود دهه ۱۹۷۰ همچنان خواهان داشت. وی به عنوان مسئول جلوه‌های ویژه فیلم علمی-تخیلی برخورد نزدیک از نوع سوم استیون اسپیلبرگ انتخاب شد و برای اولین بار نامزدی برای اسکار را تجربه کرد. از دیگر پروژه‌های معروفی که این هنرمند هدایت تیم جلوه‌های ویژه آن را برعهده داشت می‌توان به فیلم پیشتازان فضا: فیلم (۱۹۷۹، رابرت وایز) اشاره کرد.
از این جا به بعد اگرچه ترومبول علاقه‌ای به کار برای دیگر کارگردانان نداشت قبول کرد در ساخت فیلم بلید رانر با ریدلی اسکات همکاری کند اما کار را در نیمه راه رها کرد تا دومین فیلم خود را به عنوان کارگردان بسازد. با این حال، این فیلم که طوفان فکری نام داشت نیز با اقبال مخاطبان روبه‌رو نشد.
ترومبول در سال ۲۰۱۲ برای خدمات تکنولوژیکی که به صنعت سینما عرضه کرده بود، یک اسکار افتخاری دریافت کرد.