به گزارش ایرنا، از روز جمعه صفوفی از خودروها و کامیونت‌ها در قالب جنبش «کاروان آزادی» از سراسر فرانسه به پایتخت رفتند تا در واکنش به ممنوعیت برگزاری تجمعات، اعتراض خودرویی را در پاریس برگزار کنند. این اعتراض دیروز (شنبه) با مداخله نیروهای پلیس و ضد شورش که در خیابان های اصلی مستقر شده بودند، سرکوب شد.
به گفته وزارت کشور فرانسه، نزدیک به هفت هزار و ۶۰۰ نفر در این اعتراضات مشارکت داشتند. ۵۴ نفر در پاریس بازداشت شدند و ۳۳۷ نفر نیز تذکر شفاهی گرفتند.
مردم فرانسه با الهام گرفتن از ابتکار اخیر مردم کانادا در اعتراض به سیاست های دولت شان، جنبش اعتراض های خودرویی را راه انداخته اند.
پیشینه
پاریس پیش از این نیز بارها صحنه اعتراضات مخالفان سیاست های سخت گیرانه واکسیناسیون و محدودیت‌های کرونایی بوده است. اما گستردگی موضوعاتی که این بار مخالفان سیاست های دولت را به خیابان کشانده است، بیش از هر چیز یادآور اعتراضاتی است که با نام «جلیقه زرد» ها در دنیا شناخته شد.
جنبش جلیقه زردها در نوامبر (آبان) ۲۰۱۸ در پاریس آغاز شد. این اعتراضات نخست به افزایش مالیات و بهای سوخت شکل گرفت و آغاز شد و به تدریج به اعتراضاتی گسترده و دنباله دار به سیاست های مکرون تبدیل شد.
اهمیت موضوع
روزنامه‌های فرانسوی امروز از استقرار خودروهای زره پوش در پایتخت فرانسه نوشتند. این خودروها آخرین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی و برای مقابله با جلیقه زردها در پاریس مستقر شده بودند. این امر پیش‌بینی گستردگی اعتراضاتی را نشان داد که شکل و شیوه آن از اعتراضات کانادا الهام گرفته شده است.
پیش از این اعتراضات جلیقه زردها به سایر کشورهای اروپایی چون بلژیک و هلند کشیده شده بود. حال تکرار کاروان آزادی در پاریس پس از کانادا، استرالیا، هلند و نیوزیلند، احتمال تکرار این شکل و شیوه جدید اعتراض را در تعداد بیشتری از کشورهای اروپایی، تقویت می کند.
از سوی دیگر قرار گرفتن فرانسه در فاصله ای چند ماهه تا انتخابات ریاست جمهوری، اعتراضات کاروان آزادی را به یکی از مباحث رقیبان انتخاباتی تبدیل کرده است. به عنوان مثال «ژان لوک ملانشون» از نامزدهای تندروی چپگرا این اعتراضات را فراتر از اعتراض به محدودیت های کرونایی و نشانگر کاهش قدرت خرید مردم می‌داند. همچنان که دو نامزد از احزاب راست افراطی «مارین لو پن» و «اریک زمور» نیز از این جنبش دفاع کرده اند.
به راه افتادن شکلی تازه از جنبش های اعتراضی در فرانسه در اعتراض به سیاست های دولت، اگرچه نگرانی هایی را برای دولت فرانسه ایجاد کرده اما کسی که بیشترین احساس نگرانی را از این اعتراض های مردمی دارد، امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه است؛ کسی که فعلا بر اساس نظرسنجی ها شانس بیشتری در انتخابات پیش رو (اردیبهشت 1401) دارد اما با توجه به پا گرفتن جنبش های اعتراض گسترده مردمی، معلوم نیست بتواند این شانس را روز انتخابات برای خود حفظ کند.
از دیگر سو، دیگر کشورهای اتحادیه اروپا نگران هستند که موج این شیوه تازه اعتراض های مردمی، همانگونه که در روزهای اخیر مرزهای کانادا، هلند، نیوزیلند و ... را درنوردید و به فرانسه رسید، حالا از مرزهای فرانسه هم عبور کند و در سراسر این اتحادیه ، به معضلی تازه برای دولت ها تبدیل شود به ویژه در شرایطی که کشورهای اتحادیه اروپا این روزها علاوه بر مسائل مرتبط باکرونا، با مخمصه هایی چون بحران انرژی، تورم و افزایش قیمت ها مواجه هستند.
ارزیابی
در حالی که گفته می شود کاروان آزادی از اعتراضات کامیون داران در اوتاوا الهام گرفته شده است اما برخی نیز معتقدند که «جنبش جلیقه زرد»ها با بکار بردن شیوه هایی چون نافرمانی مدنی که به اختلال جدی در تردد در سطح پایتخت منجر شده بود خود الهام بخش اعتراضات کانادا بوده است.
با سابقه اعتراضات دنباله‌دار «جنبش جلیقه زرد»ها که با موضوع مشخصی آغاز و به اعتراض به بیشتر سیاست های دولت مکرون ختم شد، تکرار اعتراضات کاروان آزادی در پاریس و دیگر شهرهای بزرگ فرانسه نیز چندان دور از انتظار نیست. همانطور که دیروز علاوه بر پاریس برخی شهرها از جمله مونپلیه شاهد اعتراضات خیابانی بودند.
این در حالی است که پیوستن تعداد بیشتری از رقیبان انتخاباتی رئیس جمهوری فرانسه به این جنبش و استفاده از فرصت این تجمع برای بیان آرای خود و نشان دادن مخالفت با سیاست های مکرون چندان دور از ذهن نیست.