به گزارش ایرنا، علی اصغر خانی روز چهارشنبه در حاشیه برگزاری دومین کاروان خدمت استان سمنان که با حضور استاندار و جمعی از مدیران کل استان در مسجد حضرت ابوالفضل (ع) شاهرود برگزار شد، در پاسخ به درخواست جمعی از مردم شاهرود برای تعطیلی کامل معدن بوکسیت تاش در کوه شاهوار، ابراز کرد: بعد از انجام تحقیقات و کارهای کارشناسی دقیق به این نتیجه رسیدیم که شاهوار نباید تخریب شود.
وی با اشاره به تلاش های انجام شده برای ثبت ملی شاهوار، افزود: با قرار گرفتن این اثر طبیعی در فهرست میراث ملی کشور یک کار اساسی انجام شد و دیگر کسی نمی تواند به این کوه و ذخایر آن دست اندازی کند.
این عضو خانه ملت تأکید کرد: مدتی هم که کوه را زخمی کردند و به شاهوار خسارت زدند متأسفانه در یک جمله می توانم بگویم که بعضی ها کوتاهی کردند.
خانی ادامه داد: در هیچ منطقه ای از شهرستان های شاهرود و میامی اجازه لطمه به ذخایر ملی داده نمی شود.
وی اضافه کرد: نمی توان بهترین معادن را از جمله در عباس آباد و فرومد و مکان های دیگر واگذار کرد و اشتغالزایی آن ها در مناطق دیگر رخ دهد.
نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این معادن حتی ۲ درصد سهم مردم روستاهای هر منطقه را هم پرداخت نکردند، افزود: به عنوان ناظر معادن استان سمنان از سوی مجلس شورای اسلامی، هرجایی که احساس کنیم فعالیت معدنی به حیات وحش، محیط زیست، ذخایر آبی و آیندگان ما آسیب می زند، جلوی آن گرفته می شود.
در حاشیه این دیدار مردمی عده ای از مردم شاهرود و دوستداران طبیعت با در دست داشتن نوشته هایی تعطیلی کامل معدن بوکسیت تاش را از مسوولان خواستار شدند.
کوه شاهوار با ارتفاع سه هزار و ۹۴۵ متر بلندترین قله در قسمت شرقی رشته کوه البرز است، شاهوار در شمال شهرستان شاهرود و در مرز ۲ استان گلستان و سمنان واقع شده است.
این کوه علاوه بر آنکه از مهمترین تأمین کنندگان آب شهرستان شاهرود و روستاهای کوهپایه آن است، یکی از رویشگاه‌های ارزشمند سرو کوهی یا اُرس نیز محسوب می‌شود. قله این کوه خرداد امسال به ثبت ملی رسید.
با تلاش‌های مردم شاهرود و همراهی مسوولان معدن بوکسیت تاش از اسفند ۹۷ تاکنون به طور موقت تعطیل شده است.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارش خود در تاریخ ۲۵شهریور ۹۷ با عنوان «بررسی چالش‌های زیست محیطی و اجتماعی معدن بوکسیت تاش» اعلام کرد: ادامه فعالیت معدن بوکسیت تاش به این شکل، می‌تواند علاوه بر وارد کردن ضربه‌های جبران ناپذیر به طبیعت منطقه، حیات مردم را نیز در معرض تهدید قرار دهد.