سپهر سلیمی روز جمعه در گفت و گو با ایرنا افزود: خشکاندن رودخانه زاینده رود در دهه اخیر به کرات سبب کشته شدن میلیون‌ها جانور و زیستمند بزرگ و کوچک شده و این روند همچنان ادامه دارد و این روزها با مرگ ماهیان و پرندگان مهاجر پر رنگ تر شده است.
وی ادامه داد: انواع موجودات و حیوانات زاینده رود و تالاب بین المللی گاوخونی قرن‌ها در این منطقه زندگی کرده و حق حیات داشته اند اما رفتار نامناسب و خودخواهانه انسان‌ها در ادوار مختلف، مرگ و نابودی آنان را رقم زد.
وی تصریح کرد: درباره زاینده رود بارها سخن گفته شده است و همه از مسوولان و متولیان تا بسیاری از مردم می‌دانند که مشکل کجاست و راه حل ها را می‌دانند اما عملگرایی در آن وجود ندارد.
سلیمی تصریح کرد: در سال‌های گذشته مسائل زاینده رود با عملکرد نامناسب برخی تصمیم گیران و تصمیم سازان پیچیده تر شده است و عواملی مانند بارگذاری‌های غیر اصولی و بیش از حد، طرح‌های انتقال آب و افزایش صنایع و جمعیت، وضعیت خشکی متوالی رودخانه را بوجود آورده است.
وی با اشاره به یک اصل کلی در طبیعت تاکید کرد: زاینده رود و بطور کلی طبیعت در زمان احساس خطر به انسان‌ها و جوامع و تمدن ها هشدار می‌دهد و این هشدار با هشدارهای کوچک آغاز می‌شود و جوامعی که این هشدارها را جدی نگرفته اند بلاهای بزرگ بر سرشان آمده است.
این فعال زیست محیطی افزود: بی خانمانی و نابودی پرندگان و سایر موجودات بویژه آبزیان در ایامی که باز هم شاهد خشکاندن زاینده رود هستیم و با بی تفاوتی از کنار آن می‌گذریم هشداری است که دامن سایر زیستمندان از جمله انسان‌ها را نیز خواهد گرفت.
سلیمی خاطرنشان کرد: زمانی که در یک پهنه طبیعی بحرانی رخ می دهد در ابتدا موجودات کوچک‌تر و ضعیف‌تر آسیب می‌بینند و به ترتیب این فرایند به موجودات بزرگتر سرایت می‌کند.
وی اظهارداشت: بنابراین بی تفاوتی به مرگ موجودات از جمله ماهیان یا پرندگان، دیر یا زود و به حتم و یقین یقه سایر زیستمندان، مردم و مسببان آن را خواهد گرفت.
این حامی و فعال حقوق حیوانات گفت: ادامه یا افزایش این رفتار نامناسب با طبیعت، بحران‌های زیست محیطی متعددی را رقم خواهد زد و حتی می توان گفت هم اینک برای این استان رخ داده که مهمترین آن فرونشست زمین با رتبه یک در کشور است که بلای جان مردم شده است.
سلیمی افزود: نجات سایر موجودات از مرگ و نجات تالاب گاوخونی و زاینده رود، سرمایه گذاری برای خود است به این معنی که حتی اگر ما حامی حیوانات و محیط زیست نیستیم و آینده آنها برایمان مهم نیست، دست کم باید برای رهایی خود از نابودی به حق حیات سایر زیستمندان و محیط زیست احترام بگذاریم.
وی اضافه کرد: هیچ چیزی مهم تر از زیست بوم (اکوسیستم) زاینده رود و طبیعت و تمدن این دیار نیست و نباید آن را به سایر بخش های ناپایدار مانند صنایع بفروشیم.
به گفته وی، تامین ۱۷۶ میلیون متر مکعب حقابه جاری سازی زاینده رود و احیای بخشی از تالاب بین المللی گاوخونی که این روزها نظاره گر خشکی بخش اعظم آن هستیم کار چندان سختی نیست اگر بپذیریم که این امر به سود ما خواهد بود و یک موضوع صرف محیط زیستی نیست.
به گزارش ایرنا، خروجی سد زاینده‌رود ۱۲ بهمن امسال با هدف جاری سازی آب در بستر این رودخانه در حوزه شهر اصفهان و سپس شرق استان به‌منظور کشت غله در بخشی از اراضی کشاورزی بصورت پلکانی افزایش و ساعت ۱۰ صبح ۲۴ بهمن کاهش یافت در نتیجه بخش قابل توجهی از بستر زاینده رود از جمله در کلانشهر و شرق این استان دوباره خشک شد.
اصفهان وضعیت آبی نابسامان و کم‌سابقه‌ای را در نیم‌قرن اخیر سپری می‌کند بطوریکه رودخانه زاینده‌رود در ۲ دهه اخیر از سد چم آسمان در شهرستان لنجان واقع در غرب استان تا تالاب گاوخونی به دفعات خشکانده و از مهر سال ۹۹ تاکنون نیز، این موضوع باز تکرار شده و این سبب از بین رفتن میلیاردها زیستمند بزرگ و کوچک از ماهیان آبزیان گرفته تا گیاهان و درختان شده است.
زاینده‌رود که به طول افزون بر ۴۵۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به شمار می‌رود، در سال‌های گذشته به کرات خشکانده شده است.