به گزارش روز جمعه گروه علم و آموزش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، اطلاعات بسیار کمی درباره قرار گرفتن در معرض سایر فلزات مضر که از محل کار به خانه آورده می شود، وجود دارد.
اکنون محققان برای بررسی این موضوع و کسب اطلاعات بیشتر نمونه های گرد و غبار را از خانه های ۲۷ کارگر در منطقه بزرگ بوستون جمع آوری و تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعه بر کارگران ساختمانی متمرکز بود، اما کارگران سرایداری و تعمیرات خودرو را نیز شامل می‌شد.
نتیجه این تجزیه و تحلیل نشان داد که کارگران ساختمانی نسبت به کارگران سرایداری و تعمیرات خودرو سطوح بالاتری از سرب، آرسنیک، کروم، مس، منگنز، نیکل و غبار قلع در خانه های خود داشتند.
«دیانا سبالوس»، رییس «آزمایشگاه تحقیقات زیست شناسی مواجهه» در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون و سرپرست این مطالعه، گفت: بسیاری از مشاغل در محل کار در معرض فلزات سمی قرار دارند، اما کارگران ساختمانی به دلیل نوع محیط کار در فضای بازی که در آن کار می کنند و نبود آموزش در مورد این موضوعات، کار دشوارتری برای اجرای روش های ایمن در هنگام ترک محل کار دارند.
محققان همچنین متوجه شدند که وجود غلظت‌های بالاتر فلزات سمی در خانه با تحصیلات پایین‌تر، نبود قفسه ای برای نگهداری لباس‌های کار و کنار هم قرار گرفتن لباس های کار با وسایل شخصی و نیز نداشتن مکانی برای شستن لباس‌های کار، مرتبط است. نشستن دست‌ها بعد از کار و تعویض نکردن لباس‌ها بعد از کار نیز با وجود غلظت‌های بالاتر فلزات سمی در خانه مرتبط است.
به گفته نویسندگان این مطالعه، این نتایج نیاز به انجام اقداماتی را برای کاهش مواجهه فلزات سمی در خانه در میان کارگران ساختمانی را پراهمیت می سازد.
سبالوس گفت: با توجه به نبود سیاست‌ها و آموزش‌های لازم برای جلوگیری از این آلودگی در محیط‌های کاری پررفت و آمد مانند کارگاه‌های ساختمانی، انتقال این فلزات سمی به خانه‌ها، خانواده‌ها و جوامع کارگران در معرض خطر اجتناب‌ناپذیر است.
وی افزود: علاوه بر این مشکل، بسیاری از کارگران ساختمانی در جوامع محروم یا مسکن های نامناسب زندگی می کنند که ممکن است از قبل حاوی فلزات سمی باشد.
این مطالعه به تازگی به صورت آنلاین در ژورنال Environmental Research منتشر شده است.