تلسکوپ فضایی جیمز وب قدرتمندترین تلسکوپی است که تا به حال به فضا پرتاب شده است، این تلسکوپ در زمان به عقب باز می گردد و آغاز جهان را بررسی می کند.
به گزارش روز پنجشنبه گروه علم و آموزش ایرنا از روزنامه دیلی میل، یک مطالعه جدید نشان می دهد که این رصدخانه ۱۰ میلیارد دلاری (۷.۴ میلیارد پوند) ممکن است، بتواند حیات فرا زمینی را بر اساس آلودگی هوایی که از سیارات آنها منتشر می شود، نیز شناسایی کند.
محققان موسسه علوم فضایی مرمر آبی در سیاتل آمریکا در این مطالعه، امکان استفاده از این تلسکوپ را برای جستجوی آلاینده‌های صنعتی در جو سیارات فراخورشیدی بررسی کردند.
آنها بر اساس این مطالعه ادعا می کنند که اگر این تلسکوپ فضایی بتواند انتشار گاز «کلروفلوئوروکربن‌ها» (CFC) را از سیارات بیگانه شناسایی کند به این معنی خواهد بود که آنها قابل سکونت هستند - دقیقاً به همان روشی که انسان ها بر روی زمین بر اساس کلروفلوئوروکربن‌ها که به صورت صنعتی به عنوان مواد سرمازا (مبرد) و مواد تمیزکننده آزاد می‌شوند، قابل شناسایی هستند.
به گزارش ایرنا، کلروفلوئوروکربن (Chlorofluorocarbons (CFC)) موادی شیمیایی هستند که در تهویه و در چرخه‌های انتقال حرارت به عنوان ماده‌ی واسط کاربرد وسیعی دارند. از کلروفلوئورکربن‌ها به‌عنوان گاز یخچال نیز استفاده می‌شود. این مواد باعث نابودی لایه اوزون نیز شده‌اند.
محور توجه این مطالعه جدید به طور خاص روی کلروفلوئوروکربن‌ها متمرکز است، این ماده زمانی به طور گسترده در یخچال‌ها و فوم‌های عایق استفاده می‌شد. کلروفلوئوروکربن‌ها (CFC) در دهه ۱۹۸۰، قبل از ممنوعیت بین المللی استفاده از آنها در سال ۱۹۸۷، حفره بزرگی را در لایه ازن زمین ایجاد کردند که به کاهش سطح CFC به سطوح کمتر مضر کمک کرد.
محققان این مواد شیمیایی را به عنوان «عوامل گلخانه ای قوی با زمان ماندگاری طولانی در جو» توصیف کردند که تقریباً به طور قطع نتیجه تمدنی است که قادر به صنعتی شدن سریع است.
با این حال، آنها هشدار می دهند که محدودیت هایی در زمینه توانایی تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برای شناسایی کلروفلوئوروکربن‌ها وجود دارد به عنوان مثال، اگر ستاره یک سیاره بیش از حد روشن باشد، این سیگنال را خاموش می کند.
محققان گفتند: این تلسکوپ برای کسب بهترین شانس برای تشخیص امضای شیمیایی باید به دنبال کوتوله های قرمز کم نور و با عمر طولانی باشد که به ستاره های کلاس ام ( M ) معروف هستند. آنها ستاره TRAPPIST-۱ را مثال زدند که یک کوتوله قرمز با فاصله ۴۰ سال نوری از زمین است و چند سیاره به اندازه زمین دارد که در محدوده قابل سکونتش به دور آن می چرخند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب می‌تواند کلروفلوئوروکربن‌ها را در سیارات TRAPPIST-۱ ببیند، زیرا این ستاره کم‌نور، ردهای این ماده را به شکلی که یک ستاره درخشان مانند خورشید ما نامشخص می سازد، از بین نمی‌برد. تنها مشکل این است که ستارگان کلاس ام( M) معمولاً برای زندگی مساعد نیستند، زیرا وقتی جوان هستند، شعله‌های خورشیدی قدرتمندی می‌فرستند که برای هر حیاتی در سیارات مجاور بسیار کشنده است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب در روز کریسمس از مرکز فضایی گویان به فضا پرتاب شد و ماه گذشته در مدار خود در یک میلیون مایلی زمین مستقر شد. این رصدخانه در حال حاضر در حال گذراندن یک «فرایند هم ترازی» سه ماهه است تا آماده رصد کیهان شود.
این تلسکوپ در اوایل ماه جاری میلادی (فوریه)، اولین تصاویر خود را از جمله یک «سلفی» از آینه اصلی خود به زمین ارسال کرد.