ابوالفضل رستمی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: بر این اساس ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه امروز چهارشنبه آتشسوزی این خانه تاریخی زنجان متعلق به میراث فرهنگی استان توسط یکی از شهروندان به این سازمان گزارش شد و آتشنشانان از ایستگاه یک و چهار واقع در خیابان نواب و توحید بلافاصله به محل اعزام شدند.
وی اظهار داشت: ۲ اکیپ آتش نشانی در قالب چهار تیم با خودروهای اطفای حریق آتش سوزی را در مدت یک ونیم ساعت به پایان رساندند که البته این کار به دلیل میراث بودن این بنا و از طرفی عملیات لکه گیری بوده است.
این مسوول خاطرنشان کرد: تلاش شد در این عملیات اصالت این اثر حفظ شود و کمترین تخریبی نداشته باشد.
به گزارش ایرنا، خانه خدیوی از جمله خانههای تاریخی شهر زنجان است که همچنان کاربری مسکونی دارد و در اختیار مالک آن (آقای خدیوی) است. این خانه تاریخی از جمله بناهای زیبا و با تزئینات حائز اهمیت است که در نزدیکی موزه رختشویخانه و خانه ذوالفقاری در محلهای معروف به "دالان آلتی" در شهر زنجان واقع شده است.
نظر به اینکه هیچگونه کتیبه و یا نوشتهای که دال به زمان ساخت بنا باشد به دست نیامده و زمان دقیق ساخت بنا مشخص نیست اما با توجه به معماری و سبک این خانه تاریخی گمان میرود که در دورههای اولیه پهلوی بناشده باشد.
از جمله تزئینات این بنا میتوان به آجرکاریهای نما، گچبریهای زیبا و ستونها و نماها، لمبه کاری با نقوش متنوع، وجود ایوان که بر روی شش ستون چوبی با پوشش گچی استوارشده و همچنین به وجود نردههای تزئینی اشاره کرد.
خانه خدیوی از جمله بناهایی است که متأثر از الگوهای رایج غرب و ملهم از شیوههای محلی این منطقه شکلگرفته است. این عمارت بهصورت دو اشکوبه ساختهشده که کاربری و اهمیت هر بخش از بنا با به حداکثر رساندن تزئینات مشخصشده است.
از جمله تزئینات این بنا میتوان به آجرکاریهای نما، گچبریهای زیبا و ستونها و نماها، لمبه کاری با نقوش متنوع، استوار شدن ایوان روی شش ستون چوبی با پوشش گچی و همچنین وجود نردههای تزئینی اشاره کرد.
مسیر خودروی شخصی بنای خدیوی در ضلع شمال غربی خانه ذوالفقاری و در سمت جنوبی خیابان هفتتیر واقعشده است.
خانه خدیوی زنجان یکی از جاذبههای تاریخی است که هرساله گردشگران بومی و غیربومی زیادی را به خود جذب میکند. این خانه در ضلع شرقی و منتهیالیه خیابان هفتتیر به خیابان سعدی وسط میرسد.
این اثر در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۹۶۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.