به گزارش ایرنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ابوالفضل باقری‌فرد روز چهارشنبه در دیدار با اعضای هیات علمی این دانشگاه افزود: تقویت مراکز آموزش سلامت نیز از برنامه‌های وزارت بهداشت است تا آموزش را از بیمارستان به این مراکز ببریم.
وی بیان کرد: افزایش ظرفیت پزشکی به مناطق محروم اختصاص یافته و در سهمیه آزاد ظرفیت اضافه نمی‌شود
معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه مهمترین رکن دانشگاه آموزش است، یادآور شد: اگر آموزش از دانشگاه جدا شود، تبدیل به موسسه و سازمان می‌شود و اگر آموزش نتواند پاسخگوی نیازهای جامعه باشد، با چالش روبرو خواهیم شد.
وی با تاکید بر اینکه دانشگاه بدون حضور اعضای هیات علمی راه به جایی نخواهد برد، افزود: باید شرایط ماندگاری و خدمت در مناطق محروم فراهم شود و مهمترین اقدام برای این کار نظام پرداخت است.
باقری‌فرد با بیان اینکه مراحل کارشناسی برنامه آموزش سلامت معنوی در حال انجام است، تصریح کرد: با توجه به انتظارات بیان شده توسط اعضای هیات علمی دانشگاه، این مشکلات از طریق مکاتبات رییس دانشگاه و معاون آموزشی به وزارت بهداشت منتقل شود تا در حد امکان از مشکلاتی که قابل رفع است، کاسته شود.
معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بیرجند هم گفت: دانشگاه علوم پزشکی بیرجند سال ۱۳۶۴ با پذیرش ۵۰ دانشجو پزشکی و ۳۰ دانشجو پرستاری راه‌اندازی و در سال ۱۳۷۲ به دانشگاه مستقل تبدیل شد.
فرشید عابدی اشاره‌ای گذرا به تاریخ ۳۶ ساله دانشگاه داشت و افزود: این دانشگاه با حضور اعضای توانمند و خوب هیئت علمی در حال حاضر ۳۹ رشته و ۶۴ مقطع رشته پذیرش دانشجو دارد.
وی اظهار داشت: ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه در سالیان اخیر افزایش یافته و امسال نیز با الزام افزایش ۲۰ درصدی ظرفیت، با این شرایط دچار کمبود فضاهای آموزشی هستیم.
معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند عنوان کرد: در حال حاضر۹ رشته تخصصی و پنج رشتهphd آموزشی و پژوهشی در دانشگاه داریم.
وی یادآور شد: در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند برای ارتقای سطح آموزش عالی و افزایش کیفیت تلاش می‌شود.
در ادامه این نشست نمایندگان گروه‌های مختلف اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به بیان مشکلات و انتظارات خود با تاکید بر بهبود آموزش بالینی، تقاضای رشته‌های جدید تحصیلات تکمیلی، فراهم شدن بستر گسترش فضای فیزیکی دانشگاه، ایجاد انگیزه برای خدمت در مناطق محروم، توجه به آموزش درمانگاهی و سایر پرداختند.