حامد نصیری در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا درباره دلیل موفقیت بازی‌های موبایلی بومی چون آمیرزا و کوییز آو کینگز گفت: خیلی از بازی‌های موبایلی که ساده به نظر می‌رسند برپایه انبوهی از تلاش‌های مستمر برای حفظ ارتباط با کاربر کار می‌کنند. مهمترین ویژگی بازی‌هایی چون کوییز آو کینگز این است که پشت ظاهری نه چندان پیچیده یک تیم چند ده نفره دارند که مدام کاربرش را پایش می‌کند و به طور پیوسته از ترندهای روز، ادبیات رایج بین جوانان و ایده‌های جذاب استفاده می‌کند تا کاربرش را درگیر بازی نگه دارد.
وی افزود: یکی از دلایل اصلی موفقیت و محبوبیت بازی آمیرزا نیز مطالعات مفصلی است که تیم طراح روی پوشش ایرانی‌ها کرده و جلساتی که گروه کانونی در مورد سلایق کاربران در حوزه‌های مختلف، از نوع پوشش گرفته تا ترکیب رنگ آن، برگزار کردند. پایش مداوم بازار ویژگی مشترک همه بازی‌های موفق است. این طور نبوده که بازی‌سازان یک محصول تولید و منتشر کنند به امید که به طور شانسی و اتفاقی موفق شود. آن‌ها روزها و ساعت‌ها خودشان را با کاربرانشان درگیر کردند تا بازی را زنده نگه دارند.
بزرگترین چالش صنعت بازی‌سازی ایران چیست؟
معاون پژوهشی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در پاسخ به این که بزرگترین چالش بازی‌سازی در ایران چیست، چنین گفت: ما در حوزه بازی یک سری ابرچالش داریم. بحران مهاجرت خیلی مهم و جدی است. مساله تحریم هم واقعا آزاردهنده است.
وی افزود: در داخل کشور هم در مواردی از قوانین زائد رنج می‌بریم که مستلزم مانع‌زدایی هستند و در دیگر موارد به بی‌قانونی دچاریم که این خلا نیز باید برطرف شود.
نصیری اذعان کرد: در واقع می‌توان گفت نظام قانون‌گذاری و حکمرانی ما در خیلی جاها از سرعت بالای حوزه گیم عقب می‌افتد.
وی توضیح داد: به عنوان نمونه در پی شیوع کرونا شاهد اتفاقاتی چون رواج دورکاری بودیم اما نظام حکمرانی ما نتوانست به طور موثر خود را با این شرایط وفق دهد.
عضو مرکز تحقیقات بازی‌های دیجیتال خاطرنشان کرد: یک سری موانع هم در حوزه کسب و کار کشور وجود دارد. از جمله این که نظام‌های سرمایه‌گذاری ما نظام‌های خوبی نیستند. هم در بخش خصوصی این موضوع به درستی پیگیری نمی‌شود و هم در بخش دولتی این تامین مالی‌ها به حد کافی نیست. حداقل در مورد زیرساختها باید خیلی بیشتر و جدی‌تر و دقیق‌تر وقت گذاشته شود.
بخش‌های خصوصی و دولتی با هم هماهنگ نیستند
نصیری با بیان این که فقدان یک زنجیره هماهنگ در بخش خصوصی و بخش حکمرانی ما احساس می‌شود، اذعان داشت: اگر این زنجیره وجود داشت و اگر چرخ‌دنده‌ها به هم وصل بودند همه چیز حل می‌شد چون ما ظرفیت‌های جزیره‌ای کافی را داریم؛ هم پول داریم هم می‌توانیم نیروی انسانی خوب داشته باشیم، هم بازار خوب داریم، هم از تجربه صادرات برخورداریم، هم از حکمرانان خوش فکری که می‌توانند به بهبود شرایط کمک کنند.
وی تاکید کرد: شاید مهمترین کاری که باید انجام شود وصل کردن این حلقه‌ها به هم است. چنین کاری هم به قانون‌گذاری نیاز دارد هم به ارتباطات صمیمی‌تر و هم‌آفرینی سیاست‌ها. اگر تمرکز اتفاق بیفتد خیلی از مشکلات حل خواهد شد. اعتراف می‌کنم که مدیریت در این مورد ضعف دارد.
معاون پژوهش بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای درباره نقش این بنیاد در اصلاح وضع موجود نیز گفت: ما در جایگاه حکمرانی طبیعتا اول از همه سراغ اصلاح دستگاه حکمرانی می‌رویم و مدام تلاش می‌کنیم هم از لحاظ قانون‌گذاری هم از لحاظ جهت‌دهی نهادهایی که صاحب مساله هستند، اقداماتی انجام شود.
وی عنوان کرد: سالهاست مشغول این کار هستیم و به شکل خاص در یکی دو سال گذشته خیلی این کار را با جدیت بیشتری دنبال کردیم مثلا وزارت علوم را سرزنش کردیم که به وظیفه‌ای که داشته عمل نکرده و اهمال‌کاری‌های صداوسیما را به این سازمان گوشزد کردیم.
نصیری در پایان گفت: بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای به عنوان نهادی که تقریبا وسط این حلقه است مدام ارتباط می‌گیرد و در واقع لابی می‌کند تا مشکلات بخش حکمرانی حل شود. اما مشکل فقط محدود به بخش حکمرانی نیست و در حوزه صنعت کشور نیز ریشه دارد. باید این چرخ‌دنده‌ها در حوزه صنعت نیز شکل گرفته و در کنار هم کار کنند تا بتوان مشکلات موجود را برطرف کرد