به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، پوده یا تورب به توده متراکم قهوه‌ای تا سیاه رنگ خزه‌ها و گیاهان گفته می‌شود. اراضی غنی از پوده را پیت لند (peatland) یا پوده‌زار می‌گویند.
پوده‌زارهای شمال اروپا ۲ برابر بیشتر از جنگل‌های اروپا کربن در خود ذخیره می‌کنند؛ اما بحران تغییرات اقلیم باعث شده این زیست‌بوم‌های حیاتی سریع از برآوردهای پیشین در حال آب شدن باشند.
بر اساس گزارشی از نیوساینتیست پیشتر برآورد می‌شد این پوده‌زارهای یخی تا سال ۲۰۷۰ باقی بمانند اما مطالعات جدید اساتید دانشگاه لیدز نشان می دهد آنها در معرض خطر شدید یخ‌زدایی تا سال ۲۰۴۰ قرار دارند.
فنلاند، نروژ، سوئد و بخشی از روسیه که این پوده‌زارها در آنها قرار دارند تا سال ۲۰۴۰ بیش از حد گرم خواهند بود که این پوده‌زارهای یخی به همین شکل باقی بمانند.
این تحقیقات نشان می‌دهد حتی در صورت تحقق همه وعده‌ها و شدیدترین اقدامات برای جلوگیری از انتشار کربن، آب و هوای شمال اروپا تا سال ۲۰۴۰ به اندازه کافی برای بقای پیت‌لندها (پوده‌زارهای) یخی سرد نخواهد بود. آب شدن پوده‌زارهای یخی باعث می‌شود ماده آلی موجود در آنها تجزیه شده و گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن و متان را آزاد کند که به نوبه خود باعث افزایش دما و تسریع تغییرات اقلیم می شود.
این امر باعث می شود بیش از ۳۹ میلیارد تن کربن ذخیره شده در این پوده‌زارها در فضا آزاد شده و روند تغییرات اقلیم را تسریع بخشد.
پائول موریس یکی از نویسندگان این مطالعه و استادیار دانشگاه لیدز در علوم زیست‌جغرافیا در این زمینه گفت: حجم زیادی از کربن در پوده زارها در شرایط یخ‌زده طی هزاران سال ذخیره شده است اما وقتی این شرایط تغییر کند همه این کربن ذخیره شده به سرعت از دست می‌رود. میزان تغییرات اقلیم و گرم شدن هوا در قرن ۲۱ به احتمال زیاد بر هر اقدامی برای محافظت از پوده‌زارها تاثیر خواهد داشت.
ریچارد فیوستر محقق همکار در این مطالعه و استاد دانشگاه لیدز هم اظهار داشت: طیف گسترده ای از وضعیت های انتشار کربن را در آینده بررسی کردیم. این وضعیت ها شامل سناریوهای مختلف برای کاهش تغییرات اقلیم است که به معنای اقدامات گسترده به منظور کاستن از انتشار کربن در بخش های مختلف تا انجام ندادن هیچ کاری است.
وی افزود: مدل سازی های ما نشان می دهد زیست بوم های شکننده در لبه پرتگاه هستند و حتی کاهش متوسط انتشار کربن باعث می شود دمای مناسب برای پوده‌زارها از بین برود.
نسخه کاملی از این مطالعه در نشریه تغییرات اقلیم (Nature Climate Change) منتشر شده است.