به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، پروتئین پی ۵۳ با شناخت و جلوگیری از تکثیر ژنتیکی از سلول ها در برابر سرطانی شدن محافظت میکند.
اگر سلولی فاقد پروتئین پی ۵۳ کاربردی باشد، به سرعت به سلول سرطانی تبدیل میشود که به شکل کنترل نشدنی تقسیم میشود. بنابراین محققان در سراسر جهان در حال انجام تحقیقاتی برای توسعه درمانهای سرطان به شکلی هستند که پروتئین پی ۵۳ را نیز دربرگیرد.
مایکل لاندره محقق و نویسنده این مطالعه میگوید: مشکل این است که سلول ها تنها میزان کمی از پروتئین پی ۵۳ را تولید می کنند و سپس به سرعت می شکنند؛ زیرا پروتئین بسیار بزرگ و نامرتبی است. ما از پروتئینهای باثبات در طبیعت الهام گرفتیم و از ابریشم عنکبوت برای تثبیت این پروتئین استفاده کردیم.
ابریشم عنکبوت که توسط عنکبوت تولید و در تنیدن تار آن استفاده می شود، یکی از قوی ترین پلیمرهای طبیعی است.
محققان در این مطالعه ابتدا بخش کوچکی از ترکیب شیمیایی پروتئین ابریشم عنکبوت را به پروتئین پی ۵۳ متصل کردند و با تزریق آن به داخل سلول متوجه شدند که سلول ها شروع به تولید آن در مقدار زیاد کردند.
پروتئین جدید همچنین باثباتتر از پروتئین معمولی پی ۵۳ بود و توانست سلول های سرطانی را از بین ببرد.
دیوید لین استاد موسسه کارولینسکا و از محققان این طرح گفت: ساخت پروتئین پی ۵۳ باثباتتر در سلول ها دستاوردی برای درمان سرطان است و اکنون ابزاری در دست داریم که انجام تحقیقات بیشتر برای آن ارزش دارد. امید است در نهایت بتوانیم واکسنی بر مبنای امآرانای m RNA برای درمان سرطان بسازیم، اما قبل از آن باید بدانیم این پروتئین چطور داخل سلول ها عمل می کند و آیا میزان زیاد آن سمی است یا خیر.