محسن رضایی بعدازظهر امروز (چهارشنبه) از کارخانههای ماشینسازی، ایدم و چرخشگر تبریز بازدید کرد و در جریان آخرین وضعیت این سه واحد مهم صنعتی قرار گرفت.
وی در این بازدیدها ضمن گفتوگو با مدیران و کارگران سه واحد صنعتی، به مسئولان استانی دستور داد تا ضمن پیگیریهای جدی برای حل مشکلات این واحدها، اهداف و نقشه راه آنها را برای تصمیمگیریهای آتی تنظیم کنند.
معاون رئیس جمهور همچنین بر ضرورت تولید ماشینهای نسل جدید، فعالسازی واحدهای تحقیق و توسعه، بازاریابی تخصصی با هدف بازارهای داخلی و خارجی و برنامهریزی منسجم برای افزایش کیفیت و کمیت تولید در واحدهای صنعتی تأکید کرد.
وی با اشاره به اینکه واحدهای ماشینسازی، ایدم و چرخشگر در سالهای گذشته وضعیت خوبی نداشتهاند، گفت: مشکل اصلی این واحدها، فرسوده بودن ماشینآلات است.
رضایی اظهار کرد: برخی از دستگاهها مربوط به ۵۰ تا ۶۰ سال پیش است و باید بتوانیم از طریق مهندسی معکوس این دستگاهها را نوسازی کنیم.
وی تأکید کرد: این واحدها، سرمایههای بزرگی هستند، اما باید تلاش کنیم تا فعالتر شوند و نقش واقعی خود را در توسعه استان و کشور ایفا کنند.
به گزارش ایرنا، گروه صنعتی ماشین سازی تبریز با بیش از ۵۰ سال قدمت یکی از بزرگترین کارخانههای کشور و تبریز واقع در قراملک و تولیدکننده انواع ماشینهای صنعتی همانند انواع ماشینابزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپهای آب، الکترو موتور، لیفت تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین آلات نساجی، ماشینهای تراش، ماشینهای فرز، ماشینهای مته، قطعات ریخته و دستگاههای سی ان سی است.
ماشین سازی تبریز در سالهای اخیر به دلیل واگذاریهای نادرست با مشکلات متعددی در مسیر فعالیت خود مواجه بوده است که بر همین اساس در سال ۱۳۸۳ با سه هزار کارگر توسط سازمان خصوصیسازی واگذار شد تا اتفاقات ناگوار بر سر این صنعت مادر کشور واژگون شود.
گروه ماشینسازی تبریز در سال ۱۳۴۶ با هدف ایجاد اشتغال برای ۴۰ هزار نفر بنیان گذاشته شد که در مدت کوتاهی بستری برای ایجاد صنایع وابسته بزرگ دیگری چون ریخته گری، لیفتراک سازی، ایدم و موتوژن و تراکتورسازی مهیا شد.
واگذاری ماشین سازی تبریز به بخش خصوصی نه تنها بهبودی در وضعیت آن ایجاد نکرد، بلکه وضع بدتر شد و گروه ناگزیر شد دفتر ۱۰ طبقه ای خود در تهران را که همچون نماد صنعت تبریز و آذربایجان تلالو داست، برای پرداخت بدهی های بیمه، به قیمت بسیار ناچیز بفروشد.
فروش اموال و دارایی های شرکت برای برون رفت از وضعیت بدهی های سنگین جوابگو نبود، به گونه ای که کارگران ماشین سازی در سال های بعد بارها اعتصاب کردند و خواستار تعیین تکلیف آن شدند و این روند تا اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ که گروه به یک شخص حقیقی فروخته شد، ادامه یافت، اما این نیز دیری نپایید و با دستگیری مالک حقیقی مجموعه به اتهام فروش ارز در بازار آزاد، ماشین سازی با ورود قوه قضاییه به «صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد» به عنوان مالک قبلی آن بازگراند