به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، نشریه ال اکونومیستا اسپانیا در گزارشی نوشت: "آب مایه حیات اکوسیستم‌ها از جمله جنگل‌ها، دریاچه‌ها و تالاب‌ها است که امنیت غذایی و تغذیه حال و آینده ما به آن بستگی دارد. با این حال، منابع آب شیرین ما به سرعت در حال کاهش است و کمبود فزاینده آب، اکنون یکی از چالش‌های اصلی توسعه پایدار است". سازمان خواروبار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) چند سال پیش، در قالب پیام‌هایی که خواندیم نسبت به آینده آبی پیش روی کره زمین هشدار داد.
بر اساس پیش‌بینی‌ها، طی ۳۰ سال آینده، جمعیت جهان به حدود ۹ میلیارد نفر خواهد رسید و تقاضا برای آب تا ۵۵ درصد رشد خواهد کرد که این افزایش تقاضا عمدتا در بخش صنعت خواهد بود. به این روند صعودی شدید، تغییرات وقفه‌ناپذیر آب‌وهوایی را نیز باید اضافه کرد که نیازهای اساسی انسان را تحت تاثیر قرار داده و دسترسی میلیاردها نفر در سراسر جهان به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی را به خطر می‌اندازد.
در واقع، افزایش دما، تغییراتی را در بارندگی در سراسر جهان ایجاد می‌کند که به نوبه خود باعث سیل و خشکسالی‌های مکرر می‌شود. عواملی که پیامدهای مهمی بر امنیت غذایی و همچنین سلامت موجودات زنده در پی دارد.
سازمان جهانی هواشناسی تخمین می‌زند تا سال ۲۰۵۰، ۵۵ درصد از جمعیت جهان دچار تنش آبی خواهند شد، به این معنا که تقاضا برای آب، بیشتر از مقدار موجود در یک دوره زمانی معین خواهد بود. تنش آبی همچنین در شرایطی که دسترسی به آب به دلیل کیفیت پایین، محدود شده است، صدق می‌کند. این وضعیت گواه این واقعیت است که تنها ۰.۵ درصد منابع آبی کره زمین، آب شیرین در دسترس و قابل استفاده هستند.
طبق گزارش فائو، در حال حاضر حدود ۲.۲ میلیارد نفر در جهان بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم زندگی می‌کنند و میزان سالانه آب شیرین برای هر نفر در دو دهه گذشته، بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که برای تامین جمعیت در حال رشد جهان، روزانه آب بیشتر و بیشتری مورد نیاز است. کشاورزی با سهم ۷۰ درصدی، بیشترین سهم از ذخایر آب شیرین جهان را مصرف می‌کند.
آب بازیافتی و آینده؟
در مواجهه با دسترسی محدود به آب شیرین، همزمان با تقاضای فزاینده، آب بازیافتی به عنوان یکی از راه حل های ممکن در حال ظهور است. آب بازیافتی پس از بازیابی پساب و قرار دادن آن در معرض تصفیه لازم برای استفاده از آن به دست می‌آید.
طبق گزارش سازمان ملل، "فاضلاب یک منبع بالقوه مقرون به صرفه و پایدار از آب، انرژی، مواد مغذی، مواد آلی و سایر محصولات جانبی مفید است. مدیریت بهتر فاضلاب، از جمله بازیافت و استفاده مجدد ایمن از آب و سایر اجزای کلیدی، فرصت‌های زیادی را ارائه می‌دهد".
بر اساس این مطالعه، کشورهای با درآمد بالا به طور متوسط حدود ۷۰ درصد از فاضلاب شهری و صنعتی را که تولید می‌کنند، تصفیه می‌کنند. این رقم در کشورهای با درآمد متوسط به بالا به ۳۸ درصد و در کشورهای با درآمد متوسط به پایین به ۲۸ درصد کاهش می یابد. در کشورهای کم درآمد تنها ۸ درصد فاضلاب‌های شهری، تصفیه می‌شوند.
در ماه مه ۲۰۲۰، پارلمان اروپا قانون جدیدی را تصویب کرد که برای اولین بار، حداقل الزامات لازم برای آب بازیافتی در سطح اروپا را تعریف می‌کند. طبق این قانون، اروپا در مقایسه با ظرفیت فعلی یکهزار و ۱۰۰ میلیون متر مکعبی بازیافت آب در سال، تا سال ۲۰۵۰ این ظرفیت را به شش هزار و ۶۰۰ میلیون متر مکعب سالانه خواهد رساند.
بر اساس گزارش سازمان ملل، بسته به سطح تصفیه، آب بازیافتی حاصل از فاضلاب می‌تواند برای اهداف مختلفی استفاده شود. آب بازیافتی در کشوری مانند اسپانیا برای مصارف زیر استفاده می‌شود: ۴۹ درصد برای کشاورزی، ۲۸ درصد برای آبیاری باغ ها و مناطق تفریحی، ۱۲ درصد برای صنعت، ۹ درصد برای تمیز کردن فاضلاب و یا شستشوی خیابان‌ها.