تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۱ - ۰۷:۴۰

اصفهان - ایرنا - مدیر بهره برداری و نگهداری از تاسیسات آبی شرکت آب منطقه ای اصفهان گفت: ۳۷۳ میلیون متر مکعب آب در سدهای این استان ذخیره شده که نشان می‌دهد ۷۲ درصد از این مخازن خالی است.

احسان الله امینی روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: میزان ذخیره فعلی آب در سدهای این استان نسبت به متوسط بلند مدت ۵۶ درصد کاهش داشته است و در مقایسه با سال قبل نیز هفت میلیون متر مکعب کمتر است.

وی اضافه کرد:  ذخیره سد مخزنی زاینده رود با گنجایش یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب به‌عنوان اصلی‌ترین سد این خطه ۳۱۴ میلیون مترمکعب است که در مقایسه با بلندمدت ( دوره ۵۲ ساله) ۶۰ درصد کاهش دارد.

مدیر بهره برداری و نگهداری از تاسیسات آبی شرکت آب منطقه‌ای اصفهان درباره سد گلپایگان واقع در غرب استان اظهارداشت: ذخیره این مخزن این روزها به ۱۹.۶ میلیون مترمکعب رسیده است، مقدار آن به نسبت مدت مشابه سال قبل بدون تغییر  اما در مقایسه با بلند مدت ۳۰ درصد کمتر  است.

به گفته امینی، ذخیره کنونی سد قره‌آقاچ شهرستان سمیرم واقع در جنوب استان با گنجایش ۲۱ میلیون مترمکعب، ۲۰ میلیون مترمکعب برآورد می‌شود.

وی با اشاره به اینکه سد حنای سمیرم ۹.۸ میلیون مترمکعب آب دارد اظهارداشت: مقدار ذخیره این سد در مدت مشابه سال گذشته ۱۶.۷ میلیون مترمکعب بود که نشانگر کاهش ۴۰ درصدی است، ضمن اینکه در مقایسه با بلند مدت ۵۰ درصد کاهش دارد.

مدیر بهره برداری و نگهداری از تاسیسات آبی شرکت آب منطقه‌ای اصفهان خاطرشان کرد: سد خمیران در شهرستان تیران و کرون ۶.۸ میلیون مترمکعب آب دارد که به نسبت مدت مشابه سال گذشته ۳۴ درصد و در مقایسه میانگین بلند مدت ۴۳ درصد افزایش نشان می‌دهد.

امینی درباره سد باغکل واقع در شهرستان خوانسار افزود: ذخیره آن ۲ میلیون مترمکعب و ۲۰ درصد کمتر از سال ۱۴۰۰ است.

سد زاینده‌رود به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین سدهای مرکز کشور و تأمین‌کننده آب شرب، محیط‌زیست، کشاورزی و صنعت در منطقه مرکزی ایران، در سال ۱۳۴۹ بهره‌برداری شد، این سد قوسی شکل در۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان در شهرستان چادگان قرار دارد.

زاینده‌رود به طول افزون بر۴۰۰ کیلومتر بزرگ‌ترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی به‌ویژه زرد کوه سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.

این رودخانه که نقشی اصلی و مؤثر در پایداری محیط‌زیست، تأمین آب آشامیدنی، رونق کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه‌های اخیر به دلیل برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین‌دست در فصول گرم به‌ویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.