به گزارش ایرنا؛ شب گذشته (پنجشنبه) اتفاقی عجیب در فوتبال ایران رخ داد و پس از صدور آرای کمیته انضباطی؛ باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، گل‌گهر سیرجان و حتی پیکان تهران شروع به انتشار بیانیه‌های مختلف برعلیه یکدیگر کردند.البته جنگ بیانیه نویسی بین استقلال و پیکان مربوط به دیدار هفته جاری این دو تیم است که با تساوی بدون گل به اتمام رسید و صحبت‌های «فرهاد مجیدی» پس از اتمام دیدار، آغازی بر جنگ این دو باشگاه در فضای مجازی بود.
همچنین آرای کمیته انضباطی در خصوص شهرآورد پایتخت و البته دیدار استقلال و گل‌گهر هم موجب شد تا باشگاه‌های به اصطلاح حرفه‌ای فوتبال ایران از عصر پنجشنبه تا آخر شب در تکاپو برای بیانیه نویسی باشند. اقدامی که آدمی را به یاد رفتار کودکان می‌اندازد.
باشگاه‌های ایرانی که از حرفه‌ای بودن فقط نامش را یدک می‌کشند و از امکانات و اقدامات گرفته تا رفتار اعضای آنها در مسابقات هیچ نشانه‌ای از حرفه‌ای گری ندارد بازهم نشان دادند که سالها با رسیدن به دنیای فوتبال حرفه‌ای فاصله دارند.
بسیار عجیب است که در این بین کمیته انضباطی و کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال هم تصمیمی برای برخورد قاطع داشتن با باشگاه‌ها نداشته‌اند و اگر از همان روز اول که بیانیه‌نویسی و جنگ در فضای مجازی بین باشگاه‌های لیگ برتری مُد شد، برخورد قاطی از سوی ارکان قضایی فدراسیون فوتبال صورت می‌گرفت، اکنون شاهد این همه اهانت، پرخاشگری و استفاده از کلمات سخیف بر علیه یکدیگر در فوتبال کشورمان نبودیم.
اگر باشگاهی بخواهد از به صورت محترمانه از حق باشگاه خود دفاع کند، قطعا فردی با آن مخالفت ندارد اما اینکه باشگاه‌ها به خصوص سرخابی‌های پایتخت هر روز و هرساعت در تکاپوی انتشار بیانیه بوده و با رفتاری غیرحرفه‌ای، کلماتی سخیف را برعلیه هم استفاده کنند، دور از شان یک باشگاه بزرگ و معتبر است.
اکنون استفاده از احساسات هواداران در فوتبال ما مد شده و تهمت زدن به تیم‌های دیگر، راهی برای فرار از واقعیت است. بیانیه نویسی در فوتبال ایران هرج و مرج ایجاد کرده و این اقدام به نسل جوان فوتبال و طرفداران آسیب جدی وارد می‌کند.
همین بیانیه‌های باشگاه‌ها موجب می‌شود تا جوانان علاقمند به فوتبال در فضای مجازی به جنگ علیه هم پرداخته و زیبایی‌های ورزش و به خصوص فوتبال را فراموش کرده و تنها به استقبال حواشی بروند. این در حالی است که اکنون فوتبال در دنیا یک بنگاه بزرگ اقتصادی برای درآمدزایی و همچنین بهانه‌ای برای ایجاد شادی و نشاط در بین آحاد جامعه است.
عجیب است کمیته انضباطی و کمیته اخلاق فدراسیون چرا با باشگاه‌هایی که مدام در حال ایجاد تنش هستند برخورد قاطع نمی‌کند. اکنون که فوتبال ایران خالی از مدیران کاربلد و توانمند شده است انتظار می‌رود فدراسیون فوتبال تعارفات و شاید هراس از باشگاه‌های پرهوادار را کنار گذاشته و اجازه ندهد فوتبال کشورمان بیش از این به حاشیه کشیده شود.
به خوبی می‌بینیم دیگر حرمت‌ها در بین مربیان، بازیکنان و حتی مدیران باشگاه‌ها از بین رفته و آنها برای فرار از انتقادات هواداران، برای احساسات آنها نقشه کشیده تا خودشان را ابقاء کنند. پس میلیون‌ها هوادار باید واقع‌بین بوده و فریب این بیانیه‌ها را نخورده و مسوولان فدراسیون و حتی ورزش نیز هرچه سریعتر اقدامات لازم را انجام داده و برخورد قاطعی با باشگاه‌های فرافکن داشته باشند.