به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا از خبرگزاری رویترز، بنیاد نرودا که مسئولیت اداره خانه‌موزه‌های پابلو نرودا، نویسنده برنده جایزه نوبل، را برعهده دارد از احتمال تخته شدن درِ این سه موزه خبر داد.
فرناندو سائز، مدیر اجرایی بنیاد نرودا، در دیدار با خبرنگاران خارجی در خانه نرودا واقع در سانتیاگو، اعتراف کرد این بنیاد در شرایط بحرانی به سر می‌برد.
به گفته سائز بنیاد نرودا از شرکت های دولتی و خصوصی در شیلی کمک خواسته اما از هر راهی که رفته به در بسته خورده است.
خانه‌موزه‌های پابلو نرودا که در مرکز شیلی قرار دارند، به علت شیوع کرونا به مدت ۱۷ ماه تعطیل بودند و سپتامبر گذشته به دنبال واکسیناسیون گسترده و کاهش محدودیت‌های کرونایی بار دیگر درهای خود را به روی بازدیدکنندگان گشودند.
پیش از شیوع کرونا، این سه خانه‌موزه سالانه در مجموع ۳۵۰ هزار بازیدکننده داشتند که بیشتر از گردشگران و دانشجویان خارجی بودند. این مراکز فرهنگی-تاریخی همچنین محلی برای برگزاری کارگاه های ادبی و فعالیت های فرهنگی نیز بودند. در این دوران هر سه خانه موزه ماهانه در مجموع ۲۰۰ میلیون پزو (۲۵۰ هزار دلار) درآمد داشتند. اما پس از بازگشایی، این موزه‌های کرونازده تنها کسر کوچکی از بازدیدکنندگان خود را پس گرفته‌اند و در وضعیت نابسامانی به سر می‌برند.
بنیاد نرودا در نظر داشت، با یک بودجه ۱ و نیم تا ۲ میلیون دلاری، یک موزه تعاملی در جلوی خانه موزه نرودا در سانتیاگو افتتاح کند. برنامه ریزی شده بود تا این موزه تا سال ۲۰۲۳ همزمان با پنجاهمین سالمرگ این شاعر پرآوازه آماده شده و در داخل و خارج کشور شیلی تور برگزار کند. اما به گفته سائز، بنیاد نرودا در حال حاضر توان تامین بودجه برای هیچ کاری را ندارد، چه برسد به چنین پروژه سنگین و هزینه بری.
پابلو نرودا (۱۹۷۳-۱۹۰۴) شاعر، دیپلمات و سیاستمدار اهل شیلی بود که در سال ۱۹۷۱ جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد. وی مهمترین شاعر آمریکای لاتین در قرن بیستم بوده و هست. از جمله آثار این شاعر برجسته می‌توان به پستچی، من هستم، خاطرات من و ما بسیاریم اشاره کرد. از این شاعر سرشناس آثار متعددی به ترجمه فارسی در بازار کتاب وجود دارند از جمله: مجموعه اشعار پابلو نرودا، ترجمه سیروس شاملو، بلندی‌های ماچوپیچو و اسپانیا در قلب ما ترجمه فرامرز سلیمانی و احمد کریمی حکاک، سرود اعتراض، ترجمه فرامرز سلیمانی.