به گزارش ایرنا، یکی از مهمترین خلاء‌های فوتبال ایران، نبود رفتار حرفه‌ای در بین مربیان است؛ مربیانی که هر ساله میلیاردها تومان به عنوان دستمزد دریافت می‌کنند؛ اما زیر بار هیچ تعهدی در قبال تیم تحت هدایتشان نمی‌روند.
فراز کمالوند که اواخر سال ۹۹ به خاطر پیشنهاد باشگاه استقلال و برای دستیاری فرهاد مجیدی بدون دریافت رضایتنامه از تیم شاهین بوشهر جدا شد نتوانست از پیشنهاد سایپایی‌ها بگذرد و در میانه فصل استقلالی‌ها را ترک کرد و به سایپا رفت؛ اما این مربی در سایپا هم ماندنی نشد و در حالی که نارنجی پوشان در آستانه سقوط به دسته اول بودند از حضور در این تیم هم استعفا داد تا شرایط سایپا بحرانی‌تری پیدا شود.
کمالوند پس از کناره‌گیری‌های متوالی‌اش راهی تیم تراکتور شد که این حضور هم تنها ۴۰ روز طول کشید و او یکبار دیگر استعفاهای قبلی خود را تکرار کرد و از این تیم جدا شد. کمالوند این بار تیم نفت مسجد سلیمان را برای اینکه استعفاهای پیشین خود را در یک تیم دیگر تکرار کند انتخاب کرد و ۴ ماه طول کشید تا این استعفا عملی شود و او بار دیگر تیم نفت را که شرایط مناسبی در لیگ نداشت ترک کرد.
آخرین تیم کمالوند، خیبر خرم آباد است؛ تیمی که سرمربیگری آن را عبدالله ویسی بر عهده داشت؛ اما کمالوند در اواسط اسفند سال گذشته جانشین این مربی شد. کمالوند تا به امروز حرفی از جدایی از خیبر خرم آباد نزده؛ با این حال او برای جام حذفی تیمش را در سفر به کرمان و برای بازی مقابل مس همراهی نکرد. اینکه وی به هر دلیلی چنین تصمیمی گرفته به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
کمالوند باید این واقعیت را در نظر داشته باشد که مهمترین مؤلفه در مربیگری، تعهد به تیمی است که با آن قرارداد بسته است. اینکه وقتی شرایط به سود کمالوند نباشد و او بدون توجه به منافع تیم تحت هدایتش تصمیم به استعفا یا عدم همراهی آن تیم را بگیرد نه تنها رفتار حرفه‌ای نیست؛ بلکه نمی‌توان آن را اخلاقی هم قلمداد کرد.
به نظر می‌رسد کمالوند در سراشیبی دوران مربیگری خود قرار گرفته است؛ چرا که عیار مربیان در روزهای سخت تیم و البته در زمانی که پیشنهادات سایر تیم‌ها سمت‌شان روانه شده مشخص می‌شود.