به گزارش ایرنا؛ «لیلا غفاری» روز چهارشنبه در جلسه ستاد ارتقای شاخص‌های روستای ملی مروار بافی داویجان اظهار داشت: هنر مرواربافی ملایر آذرماه سال گذشته پس از ارزیابی‌های وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ثبت ملی شد.
وی افزود: بیشترین حجم تولید مروار در دهستان موزاران و روستاهای داویجان، رضوانکده و گوراب شهرستان ملایر است که روستای داویجان در زمینه تولید این هنرسنتی قابلیت لازم را برای ثبت به عنوان روستای ملی صنایع دستی داشت.
معاون برنامه‌ریزی و توسعه فرمانداری ویژه ملایر ادامه داد: در همین راستا زیرساخت‌ها و شاخص‌های این هنر ملی باید بر اساس آیتم‌های وزارت میراث فرهنگی توسعه یابد تا بتوانیم به عنوان دومین هنر صنایع دستی این شهرستان پس از مبلمان منبت، آن را به ثبت جهانی برسانیم.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر نیز بیان کرد: در راستای توسعه هنر مرواربافی و انجام اقدامات برای ثبت جهانی این هنر پس از ملی شدن آن، ستاد دائمی ارتقای شاخص‌های مرواربافی در این شهرستان دایر و کمیته‌های زیر مجموعه آن نیز تشکیل شد.
«ابراهیم جلیلی» افزود: در جلسه این ستاد ساخت تندیس مروار در روستای گوراب و داویجان با همکاری بخش خصوصی و تکمیل المان ساخته شده توسط میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این شهرستان و دهیاری در دستور کار قرار گرفت.
وی خاطرنشان کرد: این سومین جلسه ستاد ارتقای شاخص‌های روستای ملی مروار بافی داویجان است که مقرر شد سیما و منظر روستایی و مسیر منتهی به روستا با کاشت مروار تغییر کند و به عنوان یکی از مهمترین اولویت‌ها اجرایی شود.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر ادامه داد: با توجه به اینکه هم اکنون بهترین فرصت برای کاشت مروار در میادین و بلوارها، ورودی روستا و درب منازل است، با کمک دهیاری، بخش خصوصی و هنرمندان طی ۱۰ روز آینده به انجام خواهد رسید.
جلیلی همچنین فروش انواع سبد در مغازه‌های مسیر روستای گوراب و داویجان را یکی از شاخص‌های مهمر برشمرد و افزود: در حال حاضر نامگذاری خیابان و کوچه‌های روستای داویجان با عناوین مرتبط با مروار انجام شده و درج عنوان انگلیسی این نامگذاری‌ها نیز بزودی انجام خواهد شد.
وی گفت: زیرساخت‌های این روستا رو به پیشرفت است و امیدواریم با تکمیل زیرساخت و شاخص‌های مورد نظر، شرایط برای ثبت جهانی هنر مروار بافی ملایر فراهم گردد.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر درباره روند تهیه مروار اظهار داشت: مرواربافان پس از کشت و برداشت مروار، ترکه آن را انبار کرده و به‌تدریج پس از گرفتن زوائد آن، ترکه‌ها را از طول به سه یا چهار قسمت تقسیم کرده و آنها را در پاتیل‌های مخصوصی با آب می‌جوشانند و لایه رویی آن را می‌گیرند و پس از خشک شدن برای بافتن از آنها استفاده می‌کنند.
جلیلی با بیان اینکه مروار دارای ویژگی‌های خاص خود بوده و رنگ آن زرد است، افزود: مروار وقتی با روغن جلا می‌خورد، به رنگ طلایی درمی‌آید و پس از بافتن مروار، باید آن را حدود ۴۸ ساعت در معرض آفتاب بگذارند تا رنگ آنها روشن‌تر شده و به رنگ طلایی درآید.
وی در مورد محصولات تولیدی مروار نیز به تولید انواع سبـد گرد کوچک و بزرگ، سبد بیضی کوچک و بزرگ، سبد قایقی کوچک و بزرگ، کاسه در اندازه‌های مختلف، سبد کشکولی، سبد جای میوه، سبد پنجره‌ای، ساک پیک‌نیک، سبد دوطبقه و سبد سه‌طبقه، جای لباس، جای بچه، جای روزنامه، انواع لوستر، انواع شکلات خوری، جای سوزن و نخ، جای تخم‌مرغی، میز و صندلی و مبل و محصولات متنوع دیگر اشاره کرد.
نامش مُروار و معنیش سرخ بید است؛ نوعی از هفده شکل بید در جهان. مروار در اصل به ترکه‌هایی گفته می‌شود که پس از طی فرآیند نرم شدن، توسط مرواربافان، بافت خاصی روی آن صورت می‌گیرد و به یک محصول مصرفی دست انسان تبدیل می‌شود.
به گزارش ایرنا، هنر مرواربافی که شاید قدمتی حدود نیم قرن در ملایر دارد، امروز به جایی رسیده که به عنوان دومین شهر کشور، در تولید این هنر می درخشد و با حدود ۱۵۰ هنرمند، قطب تولید مرواربافی و سبدبافی استان همدان و حتی کشور به شمار می رود؛ شهری که بیش از ۳۰ درصد تولیدات خود را به خارج از کشور صادر می کند.
حدود ۱۰۰ کارگاه بزرگ و ۵۰۰ کارگاه خانگی مرواربافی در شهرستان ملایر وجود دارد که بیش از یک‌هزار نفر در این کارگاه‌ها مشغول فعالیت هستند.
روستای داویجان در بخش مرکزی شهرستان ملایر از توابع استان همدان قرار دارد که هنر مرواربافی آن آذرماه سال ۱۴۰۰ در فهرست روستاهای ملی صنایع دستی کشور قرار گرفت.