طهماسب صلح‌جو در گفت و گو با خبرنگار تلویزیون ایرنا، با ارزیابی سریال‌های ماه رمضان تلویزیون اظهار داشت: خوشنام یک سریال کمدی نیست و نمی دانم چرا آن را سریال طنز می‌نامند. این سریال یک ملودارم است که می‌خواهد حال و هوای کمدی پیدا کند که در این زمینه موفق نمی‌شود.
وی با بیان این که اشتباه است به هر اثری کمدی بگوییم، توضیح داد: کمدی باید یک موقعیت کمیک داشته باشد و ماجراها به مسیری پیش برود که غیرعادی باشد. در این سریال حمید لولایی سعی دارد با تیپ سازی نقش را کمدی و تیپ خشایار مستوفی را تکرار کند. ولی سریال این ظرفیت را ندارد. سریال خوشنام سعی دارد احساسات رقیق تماشاگران را برانگیزد و در واقع یک ملودرام خانوادگی است.
این منتقد، تیپ شهرام با بازی هومن حاجی عبداللهی را نقطه قوت سریال خواند و افزود: در سریال‌های تلویزیونی تا به حال چنین تیپ متفاوتی را نداشتیم که قهرمان داستان بخواهد نقش یک لات گردن کلفت را بازی کند. او دچار تحول شخصیت شده و می خواهد به قول خودش آدم بشود. سریال دارد القا می کند که جبران خطا ساده نیست و پاک کردن اشتباه کار سختی است.
طهماسب با بیان این که این سریال نمی‌تواند چارچوب کمدی داشته باشد توضیح داد: شخصیتی که با بازی امیر کربلایی زاده وارد ماجرا شده، دلیلی ندارد که خل‌بازی در بیاورد. این رفتارهای او ایجاد خنده نمی کند و نشان می‌دهد می‌خواهند یک کمدی زورکی دربیاورند. بازیگر طنز نمی تواند به تنهایی عنصر کمدی باشد. بستر و زمینه سریال باید کمدی را بپذیرد. این که از آدم ها کاریکاتور بسازند و بخواهند آن را بهانه طنز کنند برای ساخت کمدی کافی نیست. سریال خوشنام سعی می‌کند تماشاگر را احساساتی کند و در این زمینه موفق تر است تا خنداندن.
وی نقطه ضعف سریال از سرنوشت۴ را شخصیت‌پردازی خواند و ادامه داد: یک کار نمایشی باید جذابیت‌های دراماتیک و شخصیت پردازی داشته باشد. وقتی آدم ها نکته ای ندارند که مخاطب را درگیر موقعیت خودشان بکنند، سریال جذابیتش را از دست می دهد.
این منتقد با بیان این که فصل‌های قبلی نجلا بهتر بود گفت: نجلا روحیه و طرز بیان جنوبی‌ها و آبادانی ها را خوب اجرا کرده است. اطلاع ندارم که حسام منظور اصالتا جنوبی است یا خیر. ولی او در نقش عبد دشتی و دوستانش اجرای خوبی دارند. یکی از امتیازهای این سریال شخصیت‌پردازی و بازی در نقش ساکنان منطقه جنوب است.