به گزارش خبرنگار ایرنا، ساعت حوالی ۲۳ و ۵۰ دقیقه در اولین شب از لیالی قدر راهی بیمارستان امام خمینی (ره) ساری شدم. هر از گاهی صدای آه و ناله بیماران و گه گاهی هم نوای آرامش بخش کادر درمانی که لباس‌های زمخت و طاقت فرسای بیمارستانی به دلیل شرایط کرونایی برتن دارند و به صورت مستمر روند درمان بیماران را رصد می‌کنند، به گوش می‌رسد.
با هماهنگی حراست و نگهبانی بیمارستان وارد بخش عفونی می‌شوم . اینجا حال و هوایی عجیب و بُهت آوری دارد، برخلاف باوری که داشتم شب قدر در این بیمارستان حس و حال دیگری دارد و عبادت خدا در کنار خدمت به خلق، انگار کادر درمان، این فرشتگان و ناجیان سلامت را امشب نزد خداوند عزیزتر از هر زمان دیگری کرده است.
از یک سو بیماران بر روی تخت بیمارستان، قرآن بر دست، آیه های این کتاب آسمانی را زمزمه می کنند و در طرف دیگر پرستارانی که یاد خدا و شب قدر حال و هوای خاصی به آنان بخشیده بر بالین بیماران نشسته، بغض کرده و بر یک دست قرآن کریم و دست دیگرش رو به آسمان نزد خدواند نوای الهی العفو تلاوت می کنند.
در سی سی یو این بیمارستان و در ایستگاه پرستاری هم چند نفر از پرستاران همنوا با صدای مداح نرم افزار گوشی های هوشمند خود «الغوث» می خوانند و ملتمسانه فرازهای جوشن کبیر را زمزمه می‌کنند.
از سوی دیگر در نمازخانه بیمارستان که همراهان بیماران حضور دارند، جمعی قرآن به سر عاجز و درمانده گریه امانشان را بریده و با کلمات نورانی سراسر نام و یاد خدا را بر لبان خود جاری می کنند و انگار دل های این درماندگان امشب با معبود برای رهایی بیمارانشان از بیماری پیوند خورده است.
عبادتی سرشار از اخلاص
با یکی از پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) وقتی که فرازهای جوشن کبیر را تلاوت کرده است، صحبتم را آغاز می کنم، وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: سه سالی است که شب های قدر نوبت و شیفت کاریم می شود، نمی دانید چه حس و حال و هوای خوبی است و افتخار می کنم در این شب عزیز به بیماران رسیدگی می کنم چراکه خدمت به بیماران را عبادت می دانم.
فاطمه حسینی ادامه می دهد: همواره در شب های قدر که در کنار بیماران هستم حس و حال عجیبی دارم و در کنار آنکه با جان و دل برای خدمتگذاری به آنان در تلاش هستم، در این شب معنوی برایشان آرزوی سلامتی هم دارم.
وی تصریح کرد: در شب قدر که برترین شب سال است از خداوند می خواهم به بیماران سلامتی داده و شفای آنها را عنایت کند.
کمی آن‌طرف تر پرستاری بر بالین یک بیمار نشسته، باصفا و با بغضی فرو برده که انگار برگرفته از حس و حال شب قدر است از گوشه چشمش اشک جاریست بر یک دست کتاب دعا و دست دیگرش رو به آسمان الهی العفو می خواند.
وی در گفت و گو با ایرنا با حال و هوای معنوی که دارد گفت: سال گذشته پدرم گفت آخرین شب قدرمان نباشد و من خندیدم اما کرونا و پیک پنجم شیوع این ویروس خطرناک، پدرم که تمام وجودم بود را از من و ۲ خواهر و مادرم گرفت اما راضی هستیم به رضای خدا و با انگیزه وصف ناشدنی و با غمی که در دل دارم برای سلامتی تمام بیماران در تلاش هستم.
از روزهای سخت کرونایی از این پرستار می پرسم و می گوید: از زمانی که کرونا آغاز شده است در بیمارستان حضور دارم وبه یاری خدواند تا شکست کرونا همچنان پای کار خواهیم بود چراکه با علاقه این شغل را انتخاب کرده ام.
شقایق محمدی تصریح کرد: لباس های کرونایی که هر روز مجبور هستیم آن ها را تن کنیم به معنای واقعی غیر قابل تحمل هستند ولی چون به کارم عشق می ورزم آن ها را تحمل می کنیم.
آنچه امشب و در شب قدر در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری دیده شد نجوای دلنشین "الغوث الغوث" بود که در شب ضربت خوردن مولایمان امام علی(ع) از این فضای معنوی تا عرش رفت و کادر درمان و اجرایی دیگر بیمارستان‌ها و گروه‌های پزشکی استان هم که از ماه های گذشته تاکنون در خط مقدم مبارزه با کرونا هستند، قرآن به سر گرفتند و برای ریشه کنی این بیماری خطرناک و شفای عاجل همه بیماران دست به دعا شدند.
در این دیدار خبری خبرنگار ایرنا با جمعی از کادر درمان سرافراز مازندران، پرستاران خوشنام این دیار در شب قدر شبی که بهتر از هزار ماه است برای نجات ایران از کرونا و سلامتی، عافیت و عاقبت عاقبت بخیری مردم ایران دعا کردند و بار دیگر با انگیزه وصف ناشدنی برای خدمت به اقشار مردم در ادامه مسیر کاری خود آماده شدند.