مشهد-ایرنا- همزمان با نوزدهمین شب از شبهای ماه رمضان که مقارن با نخستین شب از لیالی قدر است، اشک و فریاد "الهی العفو" زائران و مجاوران حرم ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) زیر سایه شمس الشموس به آسمان رسید و درهای رحمت ایزدی به روی مشهدالرضا گشوده شد.

به گزارش خبرنگار ایرنا، نعمتی است بودن در جوار یکی از برگزیدگان خداوندی و تکیه بر آستان پرمهر و عطوفتش که سراسر نور و شور و رحمت است، اتصال به ذات اقدس ربوبی در سایه حرم آن امام همام، لذتی وصف ناشدنی است که تنها در ادراک دلدادگان مکتب رضوی و دل بریدگان از زرق و برق دنیوی می گنجد.

حال و هوای حریم حرمش در شبهای قدر به مثل کهربا است، همه به سوی او می شتابند، حال شیرین خواندن "جوشن کبیر" در حرمش و گوش سپردن به نجواها و مرثیه خوانی ذاکران و مداحانش، نعمتی است که نصیب هر کس نمی شود چرا که همه در ایران در حسرت بودن در حریمش، شب قدر را برپا می دارند، زائران و مجاورانش چون شمع از عشق به او می گدازند و آه اشان، گرم و جانسوز می شود.

شب قدر را به این جهت "قدر" می نامند که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین می شود، در واقع، در این شب است که مقدرات یک سال انسانها رقم می خورد، ارزاق و سرآمد عمرها و امور دیگر در شب قدر تفریق و تبیین می شود.

اظهارات دیگری نیز در توصیف شب قدر آمده، به گونه ای که گفته اند "آن شب را از این جهت شب قدر نامیده اند که دارای قدر و شرافت عظیمی است"، یا گفته شده است "به دلیل این که قرآن با تمام قدر و منزلتش بر حضرت رسول به وسیله فرشته صاحب قدر در این شب نازل شد، شب نوزدهم ماه رمضان را شب قدر می گویند"...

شبهای قدر، حرم امام رضا(ع) به واقع ملجا درماندگانی است که به دنبال پناهی یا خط امانی در برابر گناهانشان می گردند و گل بی خار گلستان عشق، این گناهکاران را به حضور طلبیده و مسیری برای بخشایش گناهانشان می گشاید و شفاعت کنندگان آنان در برابر پروردگار متعال می شود.

و اما در فضیلت شب قدر گویند که شبی است برتر از هزار ماه، هنگامه ای که ملائکه بر زمین فرود می آیند و بر بندگان خدا درود می فرستند و به آنان بشارت می دهند که قدر شب قدر را بدانند و از این فرصت طلایی برای شستشوی آیینه دل بهره گیرند.

در بزرگی و منزلت شب قدر همین بس که قرآن، این سرچشمه دانش ها، بهار دلها، درمان دردها، زداینده تیرگی ها و محکم ترین سند معرفت در این شب بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است، آری قرآن، همان پیام جاودانه برای بشر است که همواره بر معبر تاریخ همچون مشعلی فروزان می درخشد و آدمی را تا پایان دنیا به سرمنزل مقصود والا رهنمون می سازد.

در شب بزرگ قدر، مومنین در خلوتگاه خود شب زنده داری می کنند، قرآن بر سر می گذارند و احیا می دارند، دعای جوشن کبیر می خوانند و از پروردگار طلب رهایی از عذاب آتش می کنند.

در دعای جوشن کبیر که خواندن در شب قدر بسیار مرسوم است، 99 اسم خداوند ذکر می شود که هر کس او را در شب قدر به این نامها بخواند، دعایش مستجاب می شود و هر کس این القاب را شماره کند، در زمره بهشتیان قرار می گیرد و از غذاهای بهشتی تناول خواهد کرد.

ذکر و یاد خدا و تکرار القابش در شب قدر و اشک ریختن و طلب آمرزش کردن به سبب غفلت هایی که از یاد معبود شده و گناهانی که از سر غفلت انجام شده، هر گونه ناپاکی و زنگار را از دل آدمی می زداید و مانند حصاری، حافظ و نگهبان او در برابر گناهان است.

قدر، سه شب است و بهترین فرصت برای حسرت دیدگان و غافل شدگانی است تا خوبیها را جایگزین بدیها، صلح و صفا را جایگزین اختلاف، احسان را جایگزین ظلم و جور، نیکی را جایگزین بدی کنند و در مجموع مسیر حق و حقیقت را در زندگی در پیش گیرند.

آیین نخستین شب قدر و سوگواری شب ضربت خوردن امام نخست شیعیان، حضرت علی (ع) در حرم مطهر رضوی با حضور میلیونی و پرشور زائران و مجاوران برگزار شد و پس از قرائت جوشن کبیر، آین الله علم الهدی، امام جمعه مشهد به سخنرانی پرداخت و آیین قرآن بر سر گذاشتن را برگزار کرد.

باشد که در این شبهای عزیز فرصتی را به عبادت خداوند و طلب عفو از گناهان اختصاص دهیم و آیینه دل را از زنگار هوا و هوس بشوییم و قدر و منزلت شبهای عزیز قدر را ارج نهیم.