گرگان- ایرنا - دوم اردیبهشت و روز زمین پاک تلنگری جدی برای همه مردم و مدیران است تا برای حفاظت و صیانت از تنها سیاره قابل زیست، برخی از رفتارها و نگرش های نادرست و مخرب خود نظیر تولید فزاینده زباله های پلاستیکی را اصلاح کرده تا مانایی زمین برای میزبانی زندگی بشر را افزایش دهند.

به گزارش ایرنا، هر سال در تاریخ ۲۲ آوریل مصادف با ۲ اردیبهشت ماه، مراسم «روز جهانی زمین پاک» برگزار می شود هدف از نام گذاری این روز افزایش آگاهی در مورد اهمیت محیط زیست و قدردانی نسبت به کره زمین است.

 در این تاریخ فعالیت های مختلفی برای محافظت از محیط زیست و کاهش آلاینده های محیطی توسط سازمان های مردمی و دولتی سرتاسر جهان برگزار می شود.

روز جهانی زمین پاک هر سال بر یک شعار تمرکز دارد؛ شعار امسال « سرمایه گذاری در  زمین با حذف پلاستیک» انتخاب شده است.

 با گسترش میل به استفاده از مواد پلاستیکی در شکل های مختلف، کره زمین و موجودات زنده، بیش از هر زمانی در معرض خطر آسیب های گسترده و غیرقابل جبران پسماند حاصل از این مواد قرار گرفته اند. بنابراین تعیین و اجرای راهکارها و قوانین لازم برای کاهش مصرف پلاستیک، ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

 استان گلستان هر چند از نظر برخورداری از زیستگاه های طبیعی و اکوسیستم های محیط زیستی در زمره مناطق مستعد محسوب می شود و در حوزه محیط زیست طبیعی جایگاه به نسبت قابل قبولی دارد. اما وضعیت محیط زیست انسانی و یا به زبان ساده تر رفتار مردم با کره زمین وضع بغرنجی دارد.

 وضعیت اسفبار هدایت پساب ناشی از استحصال ید و بلا تکلیفی و سرگردانی در مدیریت میلیون ها لیتر پساب آلوده ، استمرار تخریب و آلایندگی کارخانه ها و واحدهای تولید سیمان ، ادامه تخریب و دست اندازی به طبیعت روستای گردشگری زیارت ، وضع نابسمان سایت پسماند شرق استان و محرومیت تعدادی از شهرهای استان از سایت دپوی موقت زباله ، مدیریت و دفن سنتی پسماندها و زباله های شهری و روستایی ،کامل نشدن شبکه جمع آوری فاضلاب شهری در استان و هدایت بیش از ۵۰ درصد فاضلاب شهری به آب های سطحی و زیر سطحی ، افزایش پسماندهای بهداشتی پس از کرونا و دغدغه های مدیریت آن و محرومیت بسیاری از واحدها و یا شهرک های صنعتی از تصفیه خانه از جمله دغدغه هایی است که محیط زیست استان را در بخش انسانی تهدید می کند.

لزوم وظیفه مندی در برابر زمین 

دبیر تشکل های مردم نهاد محیط زیستی غرب گلستان به خبرنگار ایرنا گفت : استفاده از زباله های پلاستیکی سالهاست که به تهدید نخست فعالیت های بشری برای طبیعت تبدیل شده است.

 مظفر آذیش اظهارداشت :  استفاده از اقلام پلاستکی حجم زباله های پلاستیکی در طبیعت را افزایش داده است که البته این پدیده زشت در مناطق ساحلی و رودخانه ها و سواحل نمود بیشتری دارد.

وی ادامه  داد: رها کردن زباله ها در انهار یا رودخانه ها علاوه بر ایجاد آلودگی آب در نهایت به دریاها  منتهی می شود که در گلستان این زباله ها به خلیج گرگان و خزر می رسند و به آبزیان و پرندگان منطقه لطمه می زنند.

وی تصریح کرد : هر چند به صورت دوره ای سواحل و بخش هایی از دریا را از وجود زباله های پلاستیکی پاک سازی می کنیم اما این راهکار و درمان نیست باید همگان خود را در برابر سیاره زمین وظیفه مند بدانند.

آذیش افزود : برخی از زباله های پلاستیکی قرن ها در طبیعت می مانند، شایسته نیست که برای راحتی زندگی و سهولت برخی امور ،کاری انجام دهیم که نسل های آینده گرفتار چالش های آن باشند.

کروه زمین آماج بسیاری از دستبردهاست

یکی از استادان محیط زیست گلستان به ایرنا گفت :‌ کره زمین تنها منزل و مکان برای حیات بشری که در سال های اخیر آماج بسیاری از دستبردها و تعهدی انسان ها قرار گرفته و زخم های بسیاری دارد.

 محمدرضا ملاعباسی افزود: باید بپذیریم که فراموشی سیاره ' زمین ' تاوان سختی در پی خواهد داشت و برای یادآوری  این موضوع باید از همه فرصت ها و ظرفیت ها استفاده کنیم که ۲۲ آوریل مصادف با ۲ اردیبهشت  و روز زمین پاک یکی از این فرصت های خوب است .

تبدیل شدن زمین به زباله دانی بزرگ 

وی بیان کرد:  فعالیت ما انسان ها زمین را به زباله دانی بزرگ تبدیل کرده اند، انواع زباله و به ویژه زباله های الکترونیکی، شیمیایی، بیمارستانی، صنعتی، کودهای شیمیایی، آنتی بیوتیک ها، پلاستیک و صدها نوع زباله دیگر به دلیل تلنبار شدن در مکان های دفن زباله امکان نفس تازه کردن را از زمین گرفته است.

ملاعباسی ادامه داد : استفاده غیر متعارف از انواع سوخت های فسیلی و افزایش گازهای گلخانه ای ، برداشت بی رویه منابع آب آشامیدنی ، نبود عزم جدی برای حذف کاغذ از مراودات تجاری و اداری و استمرار قطع جنگل ها بخشی از فعالیت های مخرب بشر است که  در سالیان اخیر جان  سیاره زمین را نشانه گرفته است.

ضرورت مسوولیت همگانی

این استاد دانشگاه اضافه کرد : هر چند سازمان حفاظت محیط زیست وظیفه حفاظت از محیط زیست و سیاره خاکی را عهده دار است و قوانین و مقررات بسیاری در این بخش تدوین و ابلاغ می شود اما تنها راه مقابله با آلودگی‌های محیط‌زیست احساس مسوولیت همگانی  برای حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از آسیب به آن است.

 وی خاطرنشان کرد: برای ترویج فرهنگ حفاظت از زمین باید از اهرم های متعددی استفاده کرد، به طور مثال در کنار کارهای آموزشی و فرهنگ سازی باید از آموزه های دینی و تاکیدات دین اسلام برای حفظ طبیعت و محیط زیست استفاده کرد تا اصل همگانی شدن حفظ طبیعت  و سیاره زمین در جامعه نهادینه شود.

ملاعباسی به چالش زباله های پلاستکی اشاره کرد و گفت : تولید و عرضه گسترده مواد پلاستیکی از ثمرات انقلاب های صنعتی و تلاش انسانها برای پیشرفت و مدرنیته شدن بود که به بدلیل گوناگونی و تنوع ، ارزان و در دسترس بودن و به یک صنعت پرطرفدار تبدیل شده است.

ضرورت قوانین بازدارنده

به اعتقاد این استاد دانشگاه تغییر سبک زندگی بشر و مصرف گرایی برخی جوامع سبب انباشت مواد و ظروف یکبار مصرف و کیسه های پلاستیکی در سیاره زمین شده که در صورت کم توجهی به آن تبعات جبران ناپذیری را تحمیل می کند.

وی ادامه داد: زباله های پلاستیکی علاوه بر نازیبایی برای محیط موجب ایجاد مسمومیت های آبی و خاکی فراوان بر جانداران مختلف خاک زی و یا آبزی می شود، به علت عدم تجزیه پذیری پلاستیک ها گاهی تا ۵۰۰ سال بقایای این مواد در طبیعت باقی مانده و اثرات زیست محیطی ناگواری را سبب می شود.

 ملاعباسی گفت:  این پلاستیک ها به علت ساخته شدن از مواد با پایه نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری باعث سمی شدن خاک می شوند.این مواد گاهی توسط جانوران خورده شده و در اکثر موارد سبب مسمومیت و مرگ آنها می شود، از طرفی به علت سبکی با وزش باد جا به جا شده و در منابع آبی و رودخانه ها رها می شوند که خود نوعی از آلودگی های مخرب زیست محیطی را به دنبال دارد.

عزم همگانی برای حفاظت از زمین

وی افزود:  برای ایجاد محدودیت مصرف پلاستیک تصویب قوانین بازدارنده از سوی نمایندگان مجلس و مسوولان اجرایی امری ضروری است تا همچون گذشته افراد هنگام خرید یا حمل وسایل از پاکت های کاغذی و کیسه های پارچه ای استفاده کنند.

 به گزارش ایرنا هر چند در سال های اخیر تولید برخی ظروف یکبار مصرف بر پایه محصولات گیاهی در جهان و ایران رونق گرفته است اما حجم وسایل تولیدی بر پایه مواد پلیمری همچنان در حال افزایش است و تنها راهکار مقابله با این روش همراه ساختن مردم در پویش های محدودیت استفاده از اقلام پلاستیکی است، تا زمانی که یک عزم همگانی در این بخش ایجاد نشود نمی توان امید زیادی به قوانین و مقررات بازدارنده اتکا کرد.