اصفهان - ایرنا - دبیر تشکل غیر دولتی " جمعیت زیست‌بان پایدار فیروزه ای " در اصفهان گفت: انتخاب ورزنه بعنوان "شهر تالابی" به توسعه صنعت گردشگری، ایجاد معیشت پایدار و احیای تالاب بین‌المللی گاوخونی در شرق اصفهان منجر خواهد شد.

به گزارش ایرنا، شهرهای " ورزنه " نزدیک تالاب بین المللی گاوخونی استان اصفهان و " بندر خمیر" در مجاورت تالاب بین المللی خورخوران استان هرمزگان امسال از سوی کنوانسیون رامسر واجد دریافت عنوان شهر تالابی شناخته شدند.

خوشه عظیم‌پور روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: شهر ورزنه بدلیل برخورداری از ظرفیت های بسیاری از جمله مجاورت تالاب بین المللی گاوخونی در شرق اصفهان، هویت فرهنگی و تاریخی و مشارکت اجتماعی مردم از سوی سازمان حفاظت محیط زیست کشور به کنوانسیون رامسر معرفی شد تا پس از اعتبارسنجی و تایید نهایی بعنوان "شهر تالابی" معرفی شود.

وی که بعنوان معتمد جامعه محلی در تهیه و تکمیل مستندات مورد نیاز بمنظور معرفی ورزنه بعنوان شهر تالابی فعالیت می کند، اظهار داشت: هرگاه ورزنه بعنوان شهر تالابی در نقشه های بین المللی و زیست محیطی معرفی شود، مقصد گردشگری بسیاری از طبیعت دوستان و گردشگران خواهد شد که به درآمدزایی و معیشت پایدار منطقه کمک می کند.

این فعال محیط زیستی خاطرنشان کرد: هرچند از طرفی ممکن است بدلیل انتخاب شدن ورزنه بعنوان شهر تالابی، محدودیت هایی از نظر رعایت ملاحظات زیست محیطی ایجاد شود اما در دراز مدت به نفع مردم محلی و تالاب گاوخونی خواهد بود.

وی یکی از مهمترین شاخص های انتخاب شهر تالابی را اراده جامعه محلی و دولتمردان برای حفظ تالاب و رعایت حقوق آن در سیاستگذاری ها دانست و گفت: ثبت ورزنه بعنوان شهر تالابی می تواند به احیای تالاب گاوخونی و حفظ اقلیم منطقه کمک کند زیرا تعهداتی را برای جامعه محلی و دولتمردان ایجاد خواهد کرد.

عظیم پور با بیان اینکه شهرهای نامزد شهر تالابی هر ۲ سال یکبار مورد بررسی قرار می گیرند و ممکن است در یک کشور چند شهر این امتیاز را کسب کنند، افزود: تا کنون از ایران شهرهای ورزنه و بندر خمیر برای کسب این عنوان به کنوانسیون رامسر معرفی شدند و مراحل اولیه اعتبارسنجی را با موفقیت سپری کردند.

وی ادامه داد: مسوولیت اصلی برای انجام این فرایند به عهده شهردار شهر مورد نظر است و باید پیگیر باشد اما مستندات توسط سازمان حفاظت محیط زیست کشور به کنوانسیون رامسر ارسال می شود.

وی با تاکید بر اینکه مستندات مربوط به شهر تالابی ورزنه با مشارکت مردم منطقه، شهرداری، اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان، سازمان حفاظت محیط زیست کشور و تشکل دوستداران محیط زیست ورزنه تهیه شده است، گفت: در این مستندات به میراث ناملموس مانند چادر سفید زنان و ظرفیت های فرهنگی، تاریخی و اجتماعی منطقه اشاره شده است و در صورت تایید نهایی ورزنه بعنوان شهر تالابی باید این میراث، حفظ شود.

این فعال محیط زیستی همچنین با اشاره به اینکه انتخاب شهر تالابی توسط کنوانسیون رامسر برای نخستین بار از سوی شهردار وقت ورزنه در سال ۹۴ پیشنهاد شد، توضیح داد: در آن سال هیات بلند پایه ای از کنوانسیون رامسر همزمان با گرامیداشت روز جهانی تالاب ها به ایران و اصفهان سفر کردند و در بازدید از تالاب گاوخونی، شهردار وقت ورزنه پیشنهاد کرد که این خطه بعنوان شهر تالابی ثبت شود.

وی ادامه داد: این پیشنهاد مورد استقبال کنوانسیون رامسر قرار گرفت و مقرر شد پس از تنظیم شیوه نامه های مربوط به این موضوع، شهرهای مورد نظر و معرفی شده از سوی کشورهای مختلف مورد بررسی قرار گیرند که تاکنون در ۲ دوره این کار انجام شده است.

ورزنه، مرکز شهرستان ورزنه در شرق استان اصفهان است؛ این شهر تاریخی و گردشگری با حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت در نزدیکی تالاب بین المللی گاوخونی واقع شده است.

به گفته کارشناسان، منطقه ورزنه سرشار از جاذبه‌های دیدنی گردشگری زمین (ژئوتوریسم) و گردشگری طبیعی (اکوتوریسم) است و این موضوع باعث شده گردشگران زیادی به آن جذب شوند.

وجود دریاچه نمک، تپه‌های شنی و کوه سیاه در نزدیکی ورزنه با دارا بودن دشتی وسیع از سنگ‌های آذرین زیبایی خاصی دارد که این شهر را متمایز ساخته است. همچنین ورزنه در نزدیکی تالاب بین‌المللی گاوخونی قرار دارد که در زمان‌های پرآبی این تالاب بویژه در گذشته، فلامینگو و گونه‌های خاص پرندگان مهاجر را می‌توان در این تالاب نظاره‌گر بود.

سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده است که کمیته مستقل مشورتی شهرهای تالابی کنوانسیون رامسر گزینه های نهایی را از میان ۲۵ شهر انتخاب و بصورت شفاهی در خرداد ۱۴۰۱ به کمیته دائمی کنوانسیون رامسر ارائه خواهد کرد که پس از تصویب کمیته دائمی نام شهرهای منتخب طی یک اطلاعیه رسمی در وب سایت کنوانسیون درج خواهد شد.

کنوانسیون رامسر پیمانی بین‌المللی برای حفاظت از تالاب‌ها و حیوانات و گیاهان وابسته به آن‌ها (به ویژه پرندگان آبزی) است که در سال ۱۳۴۹ در شهر رامسر به تصویب رسید. در ابتدا این معاهده به امضای نمایندگان ۱۸ کشور شرکت‌ کننده رسید. در حال حاضر این پیمان ۲۴۱۲ مکان به وسعت بیش از ۲۵۴هزار هکتار در ۱۷۱ کشور را پوشش می‌دهد.