انسیه شاه حسینی در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا در مورد شناخت خود از شخصیت نادر طالب زاده و فعالیت های فرهنگی وی بیان کرد: نادر طالب زاده را به خوبی می شناختم و همکاری زیادی با ایشان داشتم به دلیل اینکه با هم در جبهه عمار بودیم و هم در شوراهای متعددی با هم حضور داشتیم ضمن این که فیلمنامه ای با عنوان «به کودکان شلیک نکنیم» در محور مقاومت داشتم؛ وقتی در مورد این فیلمنامه صحبت می کردیم بسیار ابراز امیدواری و آرزو می کردند که این کار ساخته شود چرا که معتقد بودند که جبهه مقاومت ما علاوه بر تعدد رزمندگی ها و دلاوری ها در زمینه فرهنگی می لنگد و نسبت به آن ضعیف عمل شده است.
وی ادامه داد: کاش زنده بود این فیلم را می ساختیم و می دید بسیاری این قصه را دوست داشتند.
کارگردان فیلم سینمایی (زیباتر از زندگی ۱۳۸۹) تاکید کرد: یکی از کارهای جذاب ایشان حتی در شوراهای داخلی این بود که دشمن شناسی را بلد بود؛ دشمن شناسی از جنگیدن با دشمن هم مهمتر است. وقتی شما دشمن را می‌بینید و با او می جنگید حیطه شما مشخص است ولی در این مقطع و در این گردوغبار رسانه ای که جهان امپریالیسم برپا کرده است که حقایق در آن گم می شود انسان هایی مانند نادرطالب زاده ستاره های درخشان هستند که با نور خودشان مانند یک فانوس دریایی تلاش دارند که ره گمشدگان را به سر منزل مقصود هدایت کنند.
شاه حسینی خاطرنشان کرد: یادم هست زمانی که ایشان برنامه افق نو را راه انداخت برخی از دولت ها از او حمایت می کردند و در بهترین شرایط برگزار می شد اما دولت قبلی که مخالف بود همراهی نمی کرد و طالب زاده در زیرزمین یک هتلی معمولی در تهران و پارکینگش تمام مهمانان خارجی را دعوت کرد و از آنان پذیرایی می کرد و محدودترین امکانات را در اختیار داشت. یعنی با یک امکانات بسیجی از مهمانان فرهیخته ای که از خارج از کشور آمده بودند آن هم در سخت ترین شرایط پذیرایی می کرد برای این که اهدافش متوقف نشود؛ چیزی باعث تعطیلی اهدافش نمی شد.
وی با ابراز دلتنگی از رفتن نادر طالب زاده گفت: امروز هم در مراسم ختمش احساس می کنم که به دنبالش می گردم چون هرجایی و هر جلسه ای که بوی شهادت می داد، بوی جبهه و مقاومت و مبارزه می داد، ایشان حضور داشت.
کارگردان فیلم سینمایی (دل نمک ۱۳۶۸) اظهار داشت: یکی از کارهای دیگر ایشان که شاید دیگران کمتر بدانند حمایت از جانبازان بود؛ شاهد بودم که بعضی از جانبازانی که بیمار بودند را با امکانات شخصی و به شکل پنهان پرستاری می کردند. این افراد را تیمار می کرد بدون این که کسی بداند. یعنی هم در میدان قلم، هم در حیطه ایثار و هرجایی که صحبت از عشق به آزادی آدم ها و مبارزه بود نادرطالب زاده حضور داشت.
شاه حسینی ادامه داد: نادر طالب زاده حقیقتا برنده بود؛ برخلاف کسانی که در دربار فرعونیان رشد کرده اند و به این شرایط خو می گیرند نادرطالب زاده موسی وار به خط زد بدون این که از چیزی بترسد. محرومیت ها، ناکامی ها و تهدیدهای جهانی برای ایشان برانگیزاننده ترس نبود و استوار آمد و موقعیت غبطه برانگیزی هم در این دنیا و هم در آن دنیا دارد. امیدوارم خداوند در بهترین قسمت بهشت برین برایش جا آماده کرده باشد.
وی با اشاره به اهمیت کارهای طالب زاده در عرصه فرهنگ و رسانه یادآور شد: نادر طالب زاده علیرغم این که رشته اش سینما بود به دلیل دغدغه اش عمدتا کار رسانه ای می کرد، آن هم در شرایطی که عده ای از هنرمندان ما اساسا فراموش کرده اند که چه رسالتی دارند؛ طالب زاده با کار رسانه ای اش حتی کار سینما را هم برعهده گرفته بود چرا که کارهای فرهنگی ای که او انجام می داد هیچ کدام از فیلم سازان ما نکرده اند. متاسفانه مسیری که سینمای ما در پیش گرفته است با مسیر نادرها همخوانی ندارد. کاری که ما در سینما نتوانستیم انجام بدهیم طالب زاده به انحای مختلف عملی می ساخت.
شاه حسینی تصریخ کرد: کارهای نادر طالب زاده در جبهه مقاومت از این به بعد برجسته خواهد شد و هرجایی که بحث فیلم ارزشی باشد، فیلمی که نقشه راه را نشان می دهد و صحبت از ایثار و شهادت و آگاهی بخشی دارند، بی شک نادر طالب زاده یکی از ستاره هایی است که می درخشد.