به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، حمید رضوی‌راد مدیر عامل شرکت توان پرتو در این خصوص گفت: سیستم احضار پرستار یک نیاز و الزام قانونی برای هر تخت بستری در بیمارستان‌های کشور است، در حال حاضر بیش از ۱۸۰ هزار تخت بستری فعال در کشور موجود است که سالانه حدود ۷ تا ۱۰ درصد به این تعداد، تخت جدید اضافه می‌شود و حدود ۵ درصد نیز به روزرسانی می‌شود؛ به عبارتی سالانه حدود ۲۰ هزار تخت به این سیستم نیاز دارد.
رضوی‌راد ادامه داد: یکی از محصولاتی که سهم عمده از فروش سیستم‌های احضار پرستار دارد، سیستم‌های مکالمه‌ای(گویا) است. با تحقیقاتی که روی محصولات مشابه بازار انجام دادیم و با شناسایی نقاط ضعف و ایرادات آن‌ها، توانستیم در نسخه تولیدی شرکت، با هوشمندسازی سیستم، مشکلات آن‌ها را رفع کنیم و محصول‌مان را بهبود دهیم.
وی بیان کرد: در طراحی و تولید این محصول مواردی مانند کیفیت، دوام، کاربری و نصب آسان لحاظ شده است تا محصول در حد امکان به خدمات پس از فروش نیاز نداشته باشد.
رضوی‌راد در باره بازار هدف این محصول نیز اظهار داشت: عمده بازار هدف ما بیمارستان‌های تازه تاسیس داخلی هستند که سالانه حدود ٨ تا ١٠ هزار تخت به ظرفیت بستری کشور اضافه می‌کنند، بازار هدف بعدی کشورهای همسایه است که متقاضی محصولات تکنولوژی محور هستند.
وی عیب‌یابی هوشمند و رابط کاربری آسان، قابلیت IP بیس شدن تجهیزات، نداشتن حساسیت در نوع کابل کشی بین تجهیزات، قیمت پایین‌تر نسبت به سایر محصولات مشابه به علت استفاده از یک بدنه پایه برای مدل‌های مختلف را از جمله مزایای رقابتی این محصول نسبت به سایر محصولات مشابه بازار نام برد.
مدیرعامل شرکت توان پرتو از دریافت تسهیلات از صندوق پژوهش و فناوری سلامت ثامن خبر داد و گفت: ما نمونه‌سازی محصول را انجام دادیم و برای تامین سرمایه تهیه قالب‌ها و همچنین خرید مواد اولیه از تسهیلات سرمایه در گردش صندوق پژوهش و فناوری سلامت ثامن استفاده کردیم.
فرهادی ادامه داد: شرکت توان پرتو از شرکت‌های تولیدی است که به صورت تخصصی در زمینه اینترکام‌های بیمارستانی مانند سیستم احضار پرستار و سامانه اعلام کد اضطراری فعالیت دارد. این شرکت توانسته برای تامین بخشی از هزینه‌های تولید سیستم احضار پرستار گویا هوشمند از تسهیلات سرمایه درگردش صندوق سلامت ثامن استفاده کند. با توجه به نیاز به خدمات پس از فروش اینگونه کالاها و مسافت زیاد با تولیدکنندگان، بیمارستان‌های شرق و جنوب شرق کشور تمایل بیشتری به استفاده از محصولات تولید بومی دارند و از طرفی نیاز کشورهای شرقی مثل افغانستان و ترکمنستان تولید بیشتر اینگونه محصولات را پررنگ‌تر می‌کند.