به گزارش ایرنا، فوتبال بانوان هنوز در هیاهوی برگزاری لیگ برتر قرار دارد و دلیل طولانی شدن این مسابقات هم حضور ملیپوشان در جام ملتهای آسیا بود. در این فصل از لیگ برتر تیم شهرداری بم که هفت دوره قهرمانی را در کارنامه دارد، با ۴۶ امتیاز در صدر جدول قرار دارد و شهرداری سیرجان که قهرمان فصل گذشته بود و در جام باشگاههای آسیا نایب قهرمان شد، با ۴۴ امتیاز در رده دوم ایستاد.
تنها تیمی که در این فصل به دلیل مشکلات مالی منحل شد، سارگل بوشهر بود که سازمان لیگ دیدارهای این تیم بوشهری مقابل حریفانش را باخت انضباطی در نظر گرفت و سه امتیاز به تیم مقابل بخشید.
اما نکته قابل توجه این مسابقات، تفاضل گل بالای تیمهای قوی برابر تیمهای ضعیف است. به عنوان نمونه تیم ملیپوشان شهرکرد که با چهار امتیاز در رده یازدهم جدول قرار گرفته است دروازه آن برابر نه تنها تیمهای قوی بلکه تیمهای ضعیف نیز بارها باز شده و نتایج عجیبی را در لیگ فوتبال زنان رقم زده، تیمی که از ۱۷ دیدار خود، متحمل ۱۵ شکست و دریافت ۱۱۶ گل شد.
به عنوان نمونه تیم خاتون بم صدرنشین لیگ برتر در دیدار برابر ملیپوشان ۱۷ گل به ثمر رساند و شهرکرد حتی برابر ذوب آهن که با ۳۲ امتیاز در رده چهارم جدول قرار گرفته، متحمل شکست سنگین با نتیجه ۹ بر صفر بود.
حال مریم احمدی سرمربی این تیم در آخرین اظهارات خود عنوان کرد که ۹۰ گل دریافتی ملیپوشان از میان ۱۱۶ گل دریافتی روی اشتباهات داوران بوده است. شاید اگر این سخنان را مرضیه جعفری سرمربی تیم صدرنشین خاتون بم مطرح میکرد، مقداری قابل قبول بود؛ اما این اظهارنظر و انداختن اشتباهات گردن داوران از طرف تیمی که نتایج ضعیفی را در لیگ برتر رقم زده است و در رده آخر پس از یک تیم منحل شده قرار گرفته، عجیب است.
در طول این سالها بیشتر سرمربیان همواره شکستهای خود را به داوران ربط میدهند و عنوان میکنند که کمیته داوران باید در کنار ارتقای دانش بازیکنان و مربیان، سطح داوران را افزایش دهند؛ اما تا چه میزان این موضوع صحت دارد و آیا تیمها میتوانند بدون آنکه زحمتی برای بسته نگاه داشتن دروازه خود داشته باشند، داوران را مسبب اصلی این موضوع بدانند.
سورینا سهرابیان داور پیشین فوتبال زنان که در دوره ریاست کفاشیان از قضاوت منع شد در گفتوگو با ایرنا عنوان کرد: فدراسیون فوتبال، سنتی است و به همین دلیل در دوران همهگیری کرونا فلج شد. آموزشها ضعیف است و سیستم را مدرن نمیکنیم. باید داورانی را تربیت و به آنها انگیزه دهیم. الان هم داوران با این مشکلات به سختی داوری میکنند. حتی پول آنها را ۲ سال بعد میدهند. داوران از جیب هزینه میکنند و انگیزهای نمیماند تا بهتر شوند. داور باید بیشتر از یک بازیکن روی خود کار کند برای اینکه باید در آن واحد تصمیم بگیرد؛ حتی اگر داوران اشتباه کنند به آنان خرده نمیگیرم زیرا فشار روی آنها زیاد است. قدر منابع انسانی را نمیدانیم. احترامی که به مردان میگذارند به بانوان نمیگذارند؛ زیرا حامی مالی ندارند و با کمترین امکانات برای قضاوت به یک شهر دیگر میروند.
صحبتهای سهرابیان را میتوان در اظهارات بیشتر داوران ایران دید و حتی اگر اشتباهاتی در عملکردشان باشد، به گفته آنها نشات گرفته از عدم آموزش مناسب است.
علی خسروی پیشکسوت داوری در این زمینه به ایرنا، گفت: کمیته داوران به تهدید و ارعاب داوران میپردازد و با این کار داوران را زیر سوال میبرد. در حال حاضر خیلی از داوران زن به خاطر داوری، ازدواج نکردند یا بچهدار نشدند. آنها مجبور هستند، زیرا اگر ازدواج کنند و فرزندی بیاورند حداقل یکسال و نیم از داوری دور میمانند. اینها همه مشکلات زنان است و حتی میتوانم پایم را فراتر بگذارم و بگویم شاید خیلیها در داوری امنیت فرهنگی نیز ندارند.
جدای از همه مشکلاتی که داوران در جامعه فوتبال دارند، انداختن مشکلات و شکست سنگین تیم ها بر گردن داوران، اجحاف دیگری است که برخی از سرمربیان در حق داوران زن انجام میدهند. سطح داوران فوتبال زنان آنچنان بالا نیست؛ اما به طور قطع بهتر از سطح فنی بیشتر مربیانی است که در فوتبال بانوان فعالیت میکنند.