به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا از سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، «حسام مقدمعلی» در میزگرد بررسی چالش‌ها و فرصت‌های صنعت فولاد در سال ۱۴۰۱ (دوازدهمین همایش چشم انداز صنعت فولاد و سنگ آهن ایران با نگاهی به بازار) با بیان این مطلب اظهار داشت: با توجه به مزیت های صنعت فولاد کشور نسبت به رقبای جهانی، ادامه مسیر برای توسعه فولاد با رعایت برخی الزامات و ملاحظات فنی و اجرایی ضرورت دارد.
وی ادامه‌داد: مزیت ما در حوزه گاز موجب شد تا این مزیت را به سمت تولید آهن اسفنجی (DRI) سوق دهیم و در نتیجه، توسعه را براساس آن برنامه ریزی کرده ایم. کیفی‌سازی محصولات فولادی، اقدامی مطلوب است اما باید ظرفیت موجود را از نظر صادرات محوری و نیاز داخلی مورد توجه قرار دهیم.
معاون طرح های معدن و صنایع معدنی ایمیدرو با اشاره به اینکه برخی مجوزهای صادر شده هیچ تناسبی با رشد متوازن صنعت فولاد ندارد، تصریح‌کرد: بررسی ظرفیت موجود زنجیره فولاد با مجوزهای قابل تحقق نشان می‌دهد که این روند متوازن است، اما صدرو مجوزهایی همچون تولید ۱۸ میلیون تن فولاد خام با پیشرفت فیزیکی آنها صفر این توازن را برهم می زند.
وی اضافه‌کرد: چنین مجوزهایی نیازمند سیاستگذاری است تا قبل از مشکل‌آفرینی در حوزه‌های مختلف اعم از تامین مواد اولیه، انرژی و غیره بتوان چاره اندیشی کرد.
چشم‌انداز کم‌رنگ صادرات محصولات کیفی
مقدمعلی با بیان اینکه در چشم انداز ۱۴۱۰ برای صادرات محصولات فولادی با ارزش افزوده (انواع ورق، محصولات آلیاژی و سوپرآلیاژی، ورق خودرو، ورق محصولات خانگی و غیره)، حداقل ظرفیت های صادراتی از جمله صادرات محصولات دیده شده است، گفت: واقعیت این است که در عمل، این ظرفیت ها چندان قابل به نظر نمی‌رسد.