در روزهایی که نمایشگاه کتاب دوباره جان گرفته بد نیست یاد کنیم از دو سال متوالی که بدون نمایشگاه سپری شد. در این دو سال اگرچه فضای مجازی به کمک نمایشگاه آمد و تا حدودی به نیاز کتاب‌دوستان پاسخ گفت؛ ولی هرگز نتوانست جای خالی نمایشگاه حضوری را پر کند.
ارتباط کامل و صمیمانه زمانی اتفاق می‌افتد که تمامی حواس پنجگانه انسان فعال شود. در ارتباط مجازی فقط دو حس بینایی و شنوایی به کار می‌افتد و یک رابطه ناقص با طرف مقابل شکل می‌گیرد. در نمایشگاه حضوری کتاب است که می‌توانیم کتاب‌ها را از نزدیک لمس کنیم، بوی کتاب را استشمام کنیم و با حضور در جمع کتاب‌خوان‌ها از هوای دل‌انگیز اردیبهشتی نیز لذت ببریم.
در دو سالی که گذشت بسیاری از جشنواره‌ها مثل فیلم فجر و تئاتر فجر به صورت محدود و نصفه و نیمه برگزار شدند. حتی حضور در کتاب فروشی‌ها با چاشنی ترس و دلهره همراه بود. همه می‌دانستیم که ویروس خطرناک کرونا در کمین است و هر لحظه ممکن است به سمت‌مان حمله‌ور شود. اما امسال آرامش و اطمینان خاطر را می‌شود در چهره حاضران در نمایشگاه کتاب مشاهده کرد. اکثر حاضران از پوشش ماسک استفاده کرده‌اند و کسی نیست که از ترس ویروس در خانه مانده باشد.
حضور پرشمار مردم در این نمایشگاه حکایت از آن دارد که نفس کرونا به شماره افتاده و چیزی نمانده که نابودی کاملش را جشن بگیریم. نمایشگاه کتاب که روزگاری به خاطر کرونا تعطیل شد، حالا خودش دارد پیام تحقیر و تضعیف کرونا را مخابره می‌کند.
امیدواریم سال آینده نمایشگاه در حالی برگزار شود که پرونده ویروس و ماسک و الکل و واکسن و سایر ملحقاتش کاملا بسته شده باشد.