به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه اطلاعرسانی روزنامه تلگراف، با توجه به این عکس که هفتم ماه مه (۱۷ اردیبهشت) گرفته شده است، فرضیاتی در مورد زندگی روی مریخ مطرح شد اما دانشمندان به سرعت بیان کردند که خاکشناسی محیط پیرامون این شکاف، تصویر واضحی از این موضوع به دست می دهد که چطور تشکیل شده است.
شکاف بزرگ سمت چپ در نشاندهنده وقوع شکافت سنگها به طور متناوب در این محدوده است. در حالی که تخته سنگ بزرگ جلوی تصویر هم به نظر می رسد از روی در افتاده باشد.
سانجیو گوپتا استاد علوم زمین در امپریال کالج لندن و یکی از دانشمندان در مریخ نورد کنجکاوی در این زمینه گفت: این شکاف (در مانند) بر اثر فرآیندهای زمینشناختی طبیعی پدید آمده است. تخت سنگ بزرگ به احتمال زیاد به تدریج دامنه را مسطح کرده و روی خرابه افتاده است.
بر اساس این گزارش، بنابراین شکافی که در تصویر (شبیه در یا ورودی) دیده می شود روی زمین و مریخ فراوان است و ضرورتا بر اثر مریخلرزه به وجود نیامده است. این اولین بار نیست که تصویری از مریخ، تئوری های فراوانی را در زمینه وجود حیات در این کره خاکی پدید می آورد.
فضاپیمای وایکینگ ۱ ناسا در سال ۱۹۷۷ نیز تصویری از پدیده ای ثبت کرد که به نظر می رسید صورتی خیره شده به سطح باشد و این شروع ادعاهایی در مورد این بود که شاید مریخی ها مجسمه هایی مانند ابوالهول ساخته اند اما تصاویر واقعی بر اثر سایه درست شده بودند.
افزون بر این، مریخنورد کنجکاوی نیز در سال ۲۰۱۵ از هرمی به اندازه یک خودروی کوچک تصویربرداری کرد که برخی افراد تصور کردند هسته اصلی یک کلانسنگ مدفون باشد؛ اما همان زمان ناسا اعلام کرد این تکه سنگ شبیه سنگ های آتشفشانی زاویه دار یافت شده در هاوایی یا ایسلند است.
بر اساس این گزارش، به طور کلی ذهن انسان طوری طراحی شده که در تصاویر به دنبال شباهت و معنا می شود، پدیده ای روانشناختی که به نام «شخصیت انگاری» می شناسیم. شخصیت انگاری چهره که به طور خاص در انسان ها قوی است به پیشینیان انسان های امروز کمک می کرد که شکارچیان را در تاریکی جنگلهای انبوه بشناسند.